|
Czy wiesz, że Olga Boznańska. Poszukiwanie niezależności Twórcza pozycja kobiet w XIX wieku podlegała licznym uwarunkowaniom i zagrożeniom. Uwarunkowania miały swe źródło przede wszystkim w profesjonalizacji i instytucjonalizacji życia artystycznego, które – przynajmniej dla kobiet tego pokolenia – były utrudnieniem artystycznej kariery. Trudności wypływały z ograniczonego dostępu do instytucji, z obyczajowych konwenansów, także z życia przynoszącego osobiste tragedie, zależności finansowe. Kobiety generacji Olgi Boznańskiej stanowiły pierwszą wyraźną grupę uprawiających sztukę zawodowo, w przeciwieństwie do swych poprzedniczek, które z nielicznymi wyjątkami były amatorkami, nieraz utalentowanymi i artystycznie wykształconymi. |
Opaska Związku Obrońców Lwowa z 1918 roku Opaska porucznika pilota Rudolfa Weydego, jednego z uczestników walk o Lwów w 1918 roku i członka lotniczej Sekcji Obrony Lwowa. Unikatowa opaska Związku Obrońców Lwowa z listopada 1918 roku, wprowadzona w latach 1934–1938, nadawana jako symbol członkostwa na podstawie obowiązkowej rejestracji i weryfikacji... |
Nieśmiertelnik Kazimierza Piotrowskiego z powstania warszawskiego Znak identyfikacyjny — tak zwany nieśmiertelnik — jest nieodłączną częścią wyposażenia współczesnego żołnierza. Dzięki niemu możliwa jest identyfikacja zwłok. Ten jest przykładem swoistej improwizacji w warunkach bojowych powstania warszawskiego... |
Obraz „Portret generała Henryka Dembińskiego” Henryka Rodakowskiego Obraz ukazuje Henryka Dembińskiego (1791—1864), weterana wojen napoleońskich, wybitnego dowódcę i stratega w powstaniu listopadowym, jednego z przywódców rewolucji węgierskiej 1848—1849, siedzącego w zamyśleniu, w namiocie sztabowym, z widoczną w dali, pod uchyloną zasłoną, sceną bitwy. Obraz symbolicznie nawiązuje do dzieła mistrza Rodakowskiego, Léona Cognieta (1794—1880), który po upadku powstania listopadowego namalował obraz Praga 1831, ukazujący świeże pobojowisko i stojącego na jego tle oficera, którego postawa i wyraz twarzy znamionowały nieugiętość i zapowiedź zemsty. |
Patent oficerski kapitana pilota Romana Florera Po wybuchu I wojny światowej Roman Florer otrzymał przydział jako obserwator na front serbski i włoski w 4. Eskadrze Lotniczej. Na przełomie 1914 i 1915 roku został skierowany na kurs pilotów do Wiener Neustadt. Po ukończeniu kursu powrócił na front jako pilot w 27. Eskadrze Lotniczej. |
Krzyż Virtuti Militari po generale Benedykcie Kołyszce Jeden z nielicznych zachowanych egzemplarzy z 1792 roku. Krzyż równoramienny z krawędziami ramion wyciętymi w lekki łuk. Na awersie ramiona pokryte czarną emalią, z pozostawioną złotą ramką na obrzeżu. Na ramionach dewiza orderu: VIR | TUTI | MILI | TARI. Na przecięciu ramion krzyża okrągła tarcza środkowa, na obrzeżu pokryta wieńcem z liści laurowych emaliowanych na zielono. |
„Żołnierz austriacki” Feliksa Szynalewskiego Feliks Szynalewski urodził się w Krakowie 11 maja 1825 roku. W latach 1835–1837 ukończył dwie klasy szkoły wydziałowej, w latach 1837–1841 trzy klasy Gimnazjum św. Anny, a następnie rozpoczął naukę w krakowskiej Szkole Rysunku i Malarstwa. Rysunku uczyli go Jan Nepomucen Głowacki oraz Jan Nepomucen Bizański, malarstwa – Wojciech Korneli Stattler, a rzeźby Karol Ceptowski. W czasie studiów Szynalewski zarabiał wykonywaniem litografii. |
Zegar stołowy w obudowie w kształcie figury huzara węgierskiego Prezentowany zegar charakteryzuje się nietypową obudową drewnianą, rzeźbioną i polichromowaną, w kształcie figury huzara węgierskiego. Mechanizm zegarowy z okrągłą tarczą zegarową, wykonany w Bochni, został wprawiony w korpus postaci... |
Flaga lotniskowa Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie Na podstawie ustawy z dnia 22 sierpnia 1940 roku i umowy z dnia 11 czerwca 1940 roku pomiędzy rządami brytyjskim i polskim, strona brytyjska zezwoliła na utworzenie dwóch dywizjonów bombowych z ośrodkiem szkolnym i wprowadziła dualizm dowódczy oraz prawo posługiwania się polskimi symbolami... |
Koszula jeńca rosyjskiego Prezentowany obiekt to koszula jeńca rosyjskiego z 1916 roku darowana przez Adama Wrzoska (lekarza, antropologa, historyka medycyny, profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego). Darczyńca jako naczelny lekarz jednego z austriackich szpitali w Krakowie, pracujący również w obozie jeńców w podkrakowskim Dąbiu, spotykał w swojej pracy żołnierzy różnych narodowości, którzy często posiadali przy sobie ubrania, pamiątki zabrane z domu. |
Naszywki z kombinezonu kosmicznego generała pilota kosmonauty Mirosława Hermaszewskiego Mirosław Hermaszewski — generał brygady Wojska Polskiego, kosmonauta, pierwszy i jedyny Polak, który odbył lot w kosmos. W 1976 roku został wyłoniony z grona kilkuset polskich pilotów wraz z płk. Zenonem Jankowskim jako kandydat do lotu kosmicznego w ramach międzynarodowego programu Interkosmos. Od godziny 17.27 27 czerwca do godziny 16.31 5 lipca 1978 roku wraz z Piotrem Klimukiem odbywał lot na statku Sojuz 30 i po dwóch dniach lotu dołączył do stacji orbitalnej Salut 6. Po wykonaniu programu badawczego 5 lipca w stepach Kazachstanu odbyło się lądowanie. |
Książka lotów porucznika pilota Stefanii Wojtulanis-Karpińskiej („Barbary”) Stefania Wojtulanis-Karpińska „Barbara” aktywnie zajmowała się wszystkimi rodzajami sportów lotniczych, począwszy od udziału, jako nawigator, w Krajowych Zawodach Balonowych w 1936 roku. W 1938 roku uczestniczyła, także jako nawigator, w VIII Krajowych Zawodach Lotniczych. |
Silnik „Walter HWK” — model 109-507 Silnik marszowy przeznaczony do napędu niemieckiej kierowanej bomby latającej Henschel Hs 293. Jego konstrukcja powstała w małym zakładzie doświadczalnym „H. Walter K.G.” w Kiel (Kilonia) kierowanym przez prof. Hellmutha Waltera, który od 1935 roku zajmował się praktycznym zastosowaniem nadtlenku... |
Kordzik lotniczy (polski) Kordzik lotniczy (polski, wz. 24) wykonany przez Fabrykę Broni Siecznej Gabriela Borowskiego. Elementy metalowe (za wyjątkiem głownii) oksydowane na kolor starego srebra, pochwa metalowa obciągnięta czarną skórą. Kordzik o głowni niklowanej, polerowanej. Wzdłuż progu sygnatura firmy. Głowica u góry ma kształt ściętego ostrosłupa. Ozdobne pierścienie na rękojeści i pochwie z ornamentem ze skierowanymi w prawą stronę... |
Odznaka pamiątkowa „Za Huszt” Pamiątkowa odznaka dla byłych żołnierzy Legionów Polskich, a później Polskiego Korpusu Posiłkowego, internowanych w 1918 roku. Wykonana ze srebrzonego tombaku, w kształcie orła z odznaką II Brygady Legionów na piersi. Owal ze... |
Orzeł czapkowy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, wzór 40 Orzeł był produkowany dla żołnierzy PSZ w 1942 roku lub później. Nawiązuje kształtem do przedwojennych orłów wojskowych, zwłaszcza tzw. furażerkowego z lat 30. XX wieku. Nosi koronę zamkniętą, tak jak orzeł państwowy z 1919 roku. Tak jak przedwojenne... |
Kożuch majora Wyrwy Kożuch stanowił osobiste umundurowanie partyzanta w końcowym okresie działalności – zimie 1944/1945. Według legendy miał chronić przed chłodem majora Wyrwę pozostającego w więzieniu UB. Józef Wyrwa „Furgalski”, „Stary” (ur. 1898) − był z zawodu nauczycielem. Podczas wojny udzielał się w konspiracji. Już na samym jej początku był żołnierzem, a zarazem bliskim współpracownikiem majora Henryka Dobrzańskiego „Hubala”, później inspektorem obwodu „Limba” w Końskich. |
Płomień do trąbki sygnałowej 2. Pułku Artylerii Lekkiej Legionów Płomień do trąbki sygnałowej stanowił jej element ozdobny, był używany podczas uroczystych wystąpień. Trębacz był obecny w etacie szwadronu liniowego pułku kawalerii oraz na etatach pieszych kompanii strzeleckich i ckm oraz oddziałów artylerii. W polu... |
Mundur gen. dyw. Tadeusza Bora-Komorowskiego, Naczelnego Wodza Polskich Sił Zbrojnych Mundur ten jest darem syna generała — Adama Komorowskiego. Postać osoby, która ten mundur nosiła, jest doskonałą ilustracją losów Polski w I połowie XX wieku. Tadeusz Komorowski „Bór” urodził się w 1895 roku. W okresie I wojny światowej służył w armii austro-węgierskiej, od 1918 roku — w Wojsku Polskim... |
Buzdygan pozłocisty po hetmanie Stanisławie Jabłonowskim Głowica wykonana ze złota, z sześcioma piórami w całości pokrytymi rytowanym i cyzelowanym ornamentem roślinnym z niellowanymi płatkami liści i palmetami. Na zakończeniu głowicy wkręcona gruszkowata sterczynka, kameryzowana rubinami i brylantami. Po odkręceniu umożliwia wysunięcie piór. Głowica oddzielona od trzonka pierścieniem z osadzonymi na przemian rubinami i brylantami. |