Przywilej wydany dla dwóch wsi pobliskich Gorlicom. Dokument został spisany po polsku na papierze czerpanym. Przywilej historycy definiują jako dokument wydany przez monarchę określonej grupie, stanowi czy, jak w przypadku Gródka i Kąclowej, konkretnej miejscowości.
Franciszek II, cesarz rzymski, król Niemiec, Węgier, Czech, Dalmacji, Kroacji, Sławonii, Galicji, Lodomerii i Jeruzalem, arcyksiążę Austrii, książę Burgundii i Lotaryngii, wielki książę Toskanii etc., nadaje przywilej udzielający swobód miastu Tarnowowi i jego mieszkańcom. Zatwierdza posiadłości mieszczan tarnowskich i stan posiadania miasta.
Wydany w Wiewiórce, wypoczynkowej rezydencji Tarnowskich. Pergamin zapisany w języku łacińskim. Na sznurze barwy oliwkowej zawieszona pieczęć rycerska Jana Tarnowskiego, okrągła, z czerwonego wosku, w misce woskowej naturalnej barwy, z wyobrażeniem herbu Leliwa, który do dzisiaj funkcjonuje jako symbol Tarnowa, z legendą „IOANNIS COMES IN TARNOW”.
Prezentowany życiorys Karol Wojtyła napisał własnoręcznie piórem 8 kwietnia 1951 roku, dołączając go do wniosku o asystenturę na wydziale teologii Uniwersytu Jagiellońskiego w Krakowie.
29 września 1528 roku na zamku w Tarnowie Jan król Węgier, Dalmacji, Kroacji, margrabia morawski, łużycki, książę obojga Śląsków w zamian za gościnność udzieloną przez Jana hrabiego na Tarnowie, wojewodę ruskiego nadaje miastu Tarnowowi 500 florenów dochodu rocznego czerpanych z koszyckiej...
Karol Wojtyła pisał w swoim życiorysie: „Wojna przeszkodziła mi w kontynuacji tych studiów [filologia polska na Uniwersytecie Jagiellońskim], a warunki życiowe w czasie okupacji spowodowały, że w latach 1940–44 pracowałem jako robotnik fizyczny w Zakładach «Solvay» w Borku Fałęckim k. Krakowa...
Osadnictwo żydowskie w Polsce rozpoczęło się w okresie piastowskim, a nasiliło w wiekach XIV–XVI. Żydzi początkowo osiedlali się w większych miastach, poszukując lepszych warunków do życia. W Tarnowie pierwsi Żydzi pojawili się w połowie XV wieku, dowodem na to jest wzmianka o Żydzie Kalefie, która znajduje się w lwowskich aktach sądowych z 1445 roku.
Praca na temat obliczania kalendarza żydowskiego. We wstępie autor pisze, że wiedza o kalendarzu żydowskim jest rozproszona w pismach riszonim i acharonim (uczonych średniowiecznych i późniejszych) i z pokolenia na pokolenie zanika z powodu małej liczby tych, którzy ją...
Pergaminowy zwój Tory zawiera tekst Pięcioksięgu Mojżesza, czyli księgi Rodzaju, Wyjścia, Kapłańską, Liczb i Powtórzonego Prawa. Został spisany ręcznie w języku hebrajskim oraz nawinięty na dwa drążki, tzw. ace(j) chajim (z hebr. „drzewce życia”) wykonane z drewna dębowego...
Jak powstaje zwój Tory? Jakim regułom podlega jego przygotowanie?
Na prośbę króla 12 czerwca 1350 roku biskup krakowski Bodzanta utworzył parafię we wsi królewskiej Niepołomice, reorganizując tym samym przyległe do parafii tereny wiejskie. Akt erekcyjny króla Kazimierza Wielkiego spisany na pergaminie 4 października 1358 roku został sporządzony w...
Dokument stanowi królewskie potwierdzenie wydanego rok wcześniej przez radę miejską miasta Koszyce statutu cechu wielkiego tego miasta, prezentowanego również na naszym portalu.
Znajdująca się w zbiorach krakowskiego Muzeum Etnograficznego tak zwana apteczka tybetańska jest jednym z nielicznych na świecie pochodzących z przełomu XIX i XX wieku kompletnych opisów medycyny tybetańskiej wraz z zestawem leków i przedstawieniem ich zastosowania. W jej skład wchodzą dwa rękopisy medyczne i prawie 300 leków, a właściwie produktów do ich sporządzania — nasion, roślin i owoców oraz minerałów, w większości opatrzonych metryczkami w języku tybetańskim.
Megilla jest to pergaminowy zwój z rękopisem hebrajskiego tekstu Księgi Estery, który przechowywany jest w ozdobnym futerale. Służył do jej indywidualnego czytania w domu i w synagodze w czasie wczesnowiosennego święta Purim.
