Dokument nominujący księdza biskupa Karola Wojtyłę na arcybiskupa metropolitę archidiecezji krakowskiej z dnia 31 stycznia 1963 roku. Tekst manuskryptu pisany w języku łacińskim, częściowo rubrowany, z wyodrębnioną majuskułą zwyczajową formułą: Paulus Episcopus, Sevus Sevorum Dei (z łac. „Paweł Biskup, Sługa Sług Bożych”). Dolna krawędź dokumentu zagięta (na niej umieszczona data wystawienia) i przeszyta ozdobnym, plecionym sznureczkiem, na którym zawieszona jest ołowiana pieczęć Stolicy Apostolskiej (awers z podobiznami Piotra i Pawła i napisami S. Petrus, S. Paulus, na rewersie Paulus VI).
Dokument nominujący księdza arcybiskupa Karola Wojtyłę na kardynała, z dnia 8 lipca 1967 roku. Tekst manuskryptu pisany w języku łacińskim, częściowo rubrowany, z wyodrębnioną majuskułą zwyczajową formułą: Paulus Servus Servorum Dei ( z łac. „Paweł Sługa Sług Bożych”).
Dokument nominujący Karola Wojtyłę na biskupa sufragana krakowskiego z dnia 25 sierpnia 1958 roku. Tekst manuskryptu pisany w języku łacińskim, częściowo rubrowany, z wyodrębnioną majuskułą zwyczajową formułą: Pius Episcopus, Sevus Sevorum Dei (z łac. „Pius Biskup, Sługa Sług Bożych”). Dolna krawędź dokumentu zagięta (na niej umieszczona data wystawienia) i przeszyta ozdobnym, plecionym sznureczkiem, na którym zawieszona jest ołowiana pieczęć Stolicy Apostolskiej.
Skąd pochodzi nazwa słynnego bieckiego dzwonu? Należy ją zapewne łączyć z często wybieranym wówczas imieniem papieskim. Najprawdopodobniej nazwano go tak na cześć papieża Urbana V, który w 1367 roku na prośbę króla Kazimierza Wielkiego zezwolił na założenie w Bieczu klasztoru dominikanów...
Cykl prac Volkera Hildebrandta Papieże powstał w wyniku przetwarzania, istniejącego już w obiegu wizualnym, obrazu. W tym przypadku były to trzy fragmenty dokumentacji filmowej: wyboru Karola Wojtyły na papieża, udzielania przez Jana Pawła II komunii Josephowi Ratzingerowi i błogosławieństwa z okna papieskiego apartamentu. Artysta rozkłada filmowe ujęcia na czynniki pierwsze, pokazując dane wydarzenie klatka po klatce.
Jeden z najstarszych zachowanych dzwonów w Polsce. Przetrwał prawie 600 lat w niezmienionej postaci, aż do lat 60. XX wieku, kiedy po jego pęknięciu omal go nie zniszczono nieumiejętnym spawaniem. Obecnie znajduje się w oddziale „Kromerówka” Muzeum Ziemi Bieckiej.
