Medycyna i farmacja nie zawsze były tym, czym są dzisiaj. Historia farmacji i medycyny to nie tylko dzieje postępu nauki, naznaczonego kolejnymi wielkimi odkryciami, ale także fascynująca opowieść o dawnych terapiach i lekach, których nikt wolałby już dziś nie próbować...

Na drewnianej skrzynce z trzema szufladkami nakrytej blatem wykonanym z białego marmuru znajduje się posążek z cynkalu. Przedstawia on boginię Hygieję z owiniętym wokół jej dłoni wężem, ubraną w antyczną togę. 

Prezentowane mieszadło służyło do przygotowywania zestawów ziół na przeróżne dolegliwości. Do ogromnego miedzianego bębna wsypywano w odpowiednich proporcjach poszczególne zioła, a następnie, po ich dokładnym wymieszaniu uzyskiwano pożądane kombinacje ziół na przeróżne dolegliwości...

Wszelkie medykamenty, które współcześnie wypełniają powierzchnię szuflady, dawniej zajmowały całe pomieszczenie. Na dworach szlacheckich w niniejszych „apteczkach" gromadzono naturalne składniki, przyprawy, likiery, wódki, domowe wywary i przetwory. 

Witraż pochodzi z jednej z wrocławskich aptek, dla której około 1900 roku wykonał go warsztat witraży Adolfa Seilera we Wrocławiu. W centralnym punkcie witraża znajduje się moździerz aptekarski, wokół którego rozmieszczono rośliny lecznicze: tojad (Aconitum L.) pokrzyk wilczą jagodę (Atropa belladonna L.), mak lekarski (Papaver somniferum L.) oraz naparstnicę purpurową (Digitalis purpurea L.).

Naczynie pochodzi z drugiej połowy XVIII wieku, jest wykonane z bezbarwnego szkła. Na naczyniu znajduje się biały szyldzik z sygnaturą pisaną dwubarwną majuskułą: „ESS. THERIACALIS” (Essentia theriacalis) syn. Tinctura theriacalis. W skład leku wchodził m.in. teriak.

Moździerze były ustawiane w aptekach na różnorodnych postumentach wykonanych zazwyczaj z twardego drewna, a także, rzadziej, z kamienia. Dla pięknie dekorowanych moździerzy, które poza praktycznym zastosowaniem stanowiły ozdobę wnętrza apteki, zamawiano podstawy drewniane w kształcie...

Prezentowana tu prasa służyła aptekarzom w Brzostku do przyrządzania zdrowotnych nalewek, zwanych (od łacińskiego słowa tinctura − nalewka) tynkturami. Bazą do ich przygotowania był zawsze alkohol, którym zalewano odpowiednie substancje, nie tylko owoce i zioła, ale także kwiaty, np. jaśminu, czarnego bzu, tarniny, głogu, znane również dziś. Cenione za właściwości zdrowotne, ale i smakowe, zajmowały ważne miejsce w domowych apteczkach, zwanych nie bez przyczyny „apteczkami przyjemnymi”.

Drewniana puszka apteczna w kształcie kielicha, na krótkiej i gładkiej stopie na planie koła, na cokole. Czara wydłużona, gładka z napisem...

Prasa apteczna tłokowa służyła do wytłaczania (expressio) surowców roślinnych, wymagających dużej siły nacisku. Otrzymywano w ten sposób soki z owoców, liści i korzeni lub oleje z nasion. Prasa tłokowa składała się z drewnianej podstawy, do której przytwierdzony był...