Dziś swastyka kojarzy się jednoznacznie, jej pojawienie się w przestrzeni publicznej wzbudza niepokój i chęć natychmiastowego protestu przeciwko przywoływaniu jej choćby w historycznym kontekście. W Azji kształt krzyża ze zgiętymi w prawo lub w lewo ramionami jest jednak wciąż zarówno symbolem religijnym (tak między innymi oznacza się świątynie buddyjskie), jak i tradycyjnie używanym znakiem przywołującym szczęście i pomyślność.

Fajka gliniana, okuta blachą alpakową, z drewnianym cybuchem. Zdobiona rytym i stempelkowym ornamentem geometrycznym oraz doczepionymi metalowymi kółeczkami (zbyrkadłami). Przykrywka fajki zakończona metalową, ośmioboczną, stożkowatą sterczyną (cubką), na szczycie której umieszczona jest wycięta z blachy sylwetka kogutka (kohutek). Cybuszek połączony z szyjką fajki podwójnym łańcuszkiem.

Spinka do koszuli — występująca w stroju podhalańskim ozdoba do spinania na piersiach męskiej koszuli. Zakupiona do zbiorów Muzeum Tatrzańskiego w 1924 roku przez Juliusza Zborowskiego, dyrektora tej placówki, od Ignacego Prokopa „Magdziarza” z Ratułowa, za trzy miliony marek polskich.

Tytoń (habrykę) górale przechowywali w skórzanych woreczkach, tak zwanych miechórach, wykonywanych z cienko wyprawionej kociej, baraniej lub króliczej skórki, albo też w woreczkach z odpowiednio spreparowanych świńskich pęcherzy, tzw. maharzýnach, zawiązywanych rzemykiem. Przechowywany w nich...

Warsztat pracy fajkarza, a także spinkarza stanowił nieduży stolik na czterech szeroko rozstawionych nogach, z niezbyt głęboką szufladą, obrzeżony z trzech stron niewysokimi listwami, ażeby narzędzia i leżące na nim wyroby się nie zsuwały. Było do niego przytwierdzone małe żelazne kowadełko, a na blacie położone narzędzia, skrawki blachy, nity i różne drobiazgi mogące się przydać. W szufladzie przechowywano większe kawałki blachy oraz niewykończone i gotowe wyroby. Warsztat był ustawiany w chałupie zazwyczaj pod oknem w izbie czarnej, a w ciepłe, słoneczne dni wynoszony na zewnątrz.

Obraz na szkle Matka Boska Ludźmierska został namalowany w 1970 roku przez artystę ludowego Władysława Walczaka-Banieckiego (1934–2011) z Zakopanego. Jest to jeden z trzech jego obrazów o tej tematyce znajdujących się w zbiorach Muzeum Tatrzańskiego. Pozostałe dwa wykonał w 1967 i 1973 roku. Wszystkie zostały namalowane według jednego, samodzielnie wypracowanego przez autora schematu, powtórzonego w każdym obrazie, różnią się jedynie kolorystyką.

Spódnica (gw. spodnica) z tafty jedwabnej, broszowanej nicią jedwabną — element odświętnego stroju kobiecego z Podhala. Spódnica pochodzi z Zakopanego lub jego najbliższych okolic. Materiał, z którego jest uszyta, datowany jest na drugą połowę XVIII wieku. Nieznany jest czas wykonania spódnicy i okres jej...

Choć dudy kojarzą się zwykle ze Szkocją, nie można zapomnieć o tym, że należały one do najpopularniejszych instrumentów ludowych używanych dawniej w Polsce! Znane były również na Podhalu, gdzie niemal każda wioska miała swojego dudziarza, zarabiającego grą na tym instrumencie...

Gorset — element tradycyjnego ubioru kobiecego na Podhalu — wykonany z samodziałowego sukna koloru brązowego, z charakterystycznym trójkątnym zębem, tak zwanym szczytkiem, wykrojonym pośrodku górnej części przodów i pleców.
Gorset pochodzi z podhalańskiej wsi Dzianisz leżącej na północ od Zakopanego. Tu w latach 1887–1893 góral o nazwisku Styrczula sprzedał go małżeństwu kolekcjonerów — Marii i Bronisławowi Dembowskim. W ten sposób prezentowany przedmiot wszedł w skład jednej z największych i najciekawszych XIX-wiecznych kolekcji etnograficznych z Podhala. W 1922 roku zbiór ten, drogą zapisu, stał się własnością Muzeum Tatrzańskiego im. Dra Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem.

Rzeźba ludowa Matka Boska z Dzieciątkiem została wykonana w XIX wieku przez wiejskiego snycerza Jana Klusia z Olczy (początkowo samodzielna osada, obecnie dzielnica Zakopanego), należąca do najwybitniejszych rzeźb w kolekcji Muzeum...