|
Czy wiesz, że Do dzieła!  Jedną z prac w Kolekcji MOCAK – u, którą możemy obejrzeć na portalu jest obraz Tomasza Ciecierskiego Paleta malarska. Można na nim zobaczyć barwne plamy podpisane wymyślonymi przez artystę nazwami. Oto kilka z nich. Stwórz nazwy dla tych, które nie mają podpisu. Do dzieła! |
Stanisław Dróżdż, „Między” Instalację tworzy wolnostojące, zamknięte pomieszczenie o wymiarach 3 na 5 na 4,5 metra z wejściem umieszczonym po lewej stronie na jednej ze ścian. Wszystkie płaszczyzny: ściany, podłoga, sufit są białe i pokryte czarnymi literami, które ostro odcinają się od doświetlonego jarzeniówkami tła. Litery umieszczono w rzędach poziomych i pionowych w taki sposób, że tworzą one na wszystkich powierzchniach regularną siatkę. Znaczna ich część́ została obrócona pod kątem prostym względem osi pionowej lub poziomej. Sam dobór liter może na początku wydawać się przypadkowy, jednak wybrano jedynie te znaki alfabetu łacińskiego, które wchodzą w skład słowa „między”. |
Czy wiesz, że Postfeminizm Sjp.pl (słownik języka polskiego) przy słowie „postfeminizm” w rubryce „znaczenie” umieszcza odpowiedź „brak”, z czego nie wynika, że inne słowniki są równie opieszałe czy lękliwe. Sam termin ma już prawie sto lat i niewątpliwie zbliżył się do własnej definicji, chociaż nie wszyscy jeszcze swobodnie nim operują. Okres, kiedy jakiś termin jest już w użyciu, ale jeszcze nie domyka swojej definicji, to najbardziej kreatywny czas dla danego zespołu problemów, ponieważ nie są one jeszcze częścią paradygmatu aktualnego, a jedynie krytyką paradygmatu, który ustępuje, i próbą zmiany jego punktu widzenia. Kondycja takiego terminu polega na tym, że „miesza, ale nie usztywnia”. Taka sytuacja zostawia największe pole dla intelektualnej lub artystycznej kreacji, ponieważ sformułowania pojawiające się wokół danego terminu mają już potencjał inspiracji, ale nie mają jeszcze zdolności manipulowania naszymi interpretacjami. Postfeminizm jest zwieńczeniem procesu wyzwalania kobiety z tej kultury, która nie dostrzegła w niej pełnego człowieka. |
Czy wiesz, że Poezja konkretna Poezja konkretna łączy literaturę z elementami sztuk wizualnych bądź dźwiękowych. Jej twórcy postrzegają język jako złożoną całość, gdzie znaczenie słów jest równie ważne, jak ich układ typograficzny. Jest to eksperyment, w którym poezja zbliża się do grafiki, a to co widzimy wpływa na to, co rozumiemy. Zapis podporządkowany estetyce umożliwia nową formę doświadczania utworu. Powstanie poezji konkretnej łączy się z działalnością Augusto de Camposa w latach 50. XX wieku. Już w 1956 roku w Sao Paulo odbyła się pierwsza wystawa poematów-kompozycji wizualnych. |
Czy wiesz, że Konserwacja przez re-konstrukcję Re-konstrukcja to ponowne odtwarzanie, konstruowanie na nowo, według pierwowzoru, który jest właściwym dziełem sztuki – w tym przypadku jest to ręcznie wykonany projekt artysty. Stanowi on punkt wyjścia do stworzenia właściwego obiektu czy instalacji według precyzyjnie określonych przez artystę wytycznych. |
Czy wiesz, że Obiekt czy instalacja? Instalacja jest efektem rozbicia dzieła sztuki, procesu zapoczątkowanego przez awangardy XX wieku. Powstaje poprzez zestawienie przedmiotów – specjalnie wykonanych lub gotowych – z przestrzenią. W instalacji najważniejsze są relacje pomiędzy elementami lub metodami wprowadzonymi przez artystę a przestrzenią, która stanowi istotną część dzieła. Obiekt z kolei jest wynikiem rozszerzenia definicji rzeźby. To forma przestrzenna, która rezygnuje ze szlachetności materiału i wirtuozerii ręki – aczkolwiek żadnej z tych rzeczy nie wyklucza. Najczęściej obiekt nie odnosi się do przestrzeni. |
Czy wiesz, że Kolekcja indonezyjska Mariana Raciborskiego Marian Raciborski — botanik, który przebywał na Jawie w latach 1896–1900 na zaproszenie rządu holenderskiego w celu prowadzania badań nad paprociami i roślinami użytkowymi; pracował w Ogrodzie Botanicznym w Buitenzorgu (obecny Bogor), gdzie powstało aż 31 jego... |
Czy wiesz, że Porządkowanie, autopodsumowanie Ostatni okres twórczości Tadeusza Kantora — po roku 1986 — jest autopodsumowaniem, które dzieje się na teatralnej scenie, w obrazach i rysunkach, pismach teoretycznych artysty, a także w jego działalności związanej z Cricoteką (potrzeba dokumentowania i zabezpieczania zbiorów). Motyw ten jest... |
„Kołyska mechaniczna” („Umarła klasa”, 1975) Kołyska Mechaniczna to obiekt ze spektaklu Tadeusza Kantora Umarła klasa, którego premiera odbyła się w Galerii Krzysztofory w listopadzie 1975 roku. Składa się z drewnianej skrzynki na metalowym stelażu imitującej dzięcięcą kołyskę. Całość została tak skonstruowana, aby umożliwić kołysanie — ruch samej skrzynki. Ruch ten mógł być wzbudzany za pomocą pedału lub dzięki zainstalowanemu silnikowi elektrycznemu. We wnętrzu obiektu znajdowały się dwie drewniane kule, które w czasie kołysania powodowały głuchy stukot, uderzając o ścianki skrzyni. |
Csaba Nemes, „Daleko od morza” Józsefváros to nazwa dzielnicy Budapesztu, która do dziś nosi ślady po bombardowaniach z czasów II wojny światowej oraz węgierskiej rewolucji 1956 roku. Charakterystyczne dla tego kwartału są puste przestrzenie. Dla Nemesa ubytki te są bardziej autentyczne od zabudowy, gdyż od ponad pół wieku wyglądają tak samo. Lewitujący mieszkańcy są metaforą wszystkich rodaków - nieufnych, introwertycznych, trwających w odosobnieniu. |
Krištof Kintera, „All My Bad Thoughts” Rzeźba jest wizualizacją stanu ducha. Bardzo trudno jest przekazać depresję, bo brakuje słów, a dostępne sposoby mówienia o niej są zbanalizowane do granic nudy. Obraz okazuje się nośnikiem znacznie bardziej pojemnym i wrażliwym, niż słowo czy poezja. Leżąca postać zalana jest „czarną wydzieliną duszy”. |
Paweł Susid, bez tytułu [„Panie oraz wy dziewczęta, w toalecie i ubikacji dotykacie się drogich dla nas miejsc”] Naniesione za pomocą szablonu teksty zestawione są z prostymi, geometrycznymi formami. Pozornie banalne komentarze, w tym przypadku o ironiczno-erotycznym wydźwięku, stanowią zaproszenie do głębszej analizy ujawniającej konteksty społeczno-obyczajowe. |
Piotr Lutyński, „Przez zasiedzenie” Obiekt odnosi się do motywu gniazda i jaja – symbolu narodzin, nowego życia, początku, poczucia bezpieczeństwa. Jest to dowcipna próba połączenia zasiedzenia i wysiadywania. |
Robert Kuśmirowski, „Portiernia” Portiernia to instalacja autorstwa Roberta Kuśmirowskiego powstała w 2010 roku. Praca po raz pierwszy prezentowana była w dawnej siedzibie „Gazety Wyborczej” w Lublinie, gdzie zaadaptowano do tego celu nieużytkowaną dyżurkę. W 2014 roku instalacja została przeniesiona do MOCAK-u. |
Tomasz Bajer, „Minimalism of Guantanamo” Stalowa konstrukcja została pokryta białą farbą, ma imitować celę. Praca jest precyzyjnym odwzorowaniem celi więziennej Yassera Talal al Zahraniego z amerykańskiego obozu dla podejrzanych o terroryzm w Guantanamo Bay na Kubie. Osadzony w nim Saudyjczyk zginął w 2006 roku. |
Tomasz Ciecierski, „Paleta Malarska” Obraz reprezentuje dowcipno-ironiczne podejście do zestawu kolorystyczno-symbolicznego, jakim dysponuje malarstwo. Artysta traktuje barwy swobodnie, bawiąc się równocześnie kształtem plamy. Czasami oznaczają one jedynie kolor, kiedy indziej jakiś kierunek w sztuce lub przedmiot. Poprzez tę „naiwną” zabawę kolorami odkrywa się bogaty i różnorodny język malarstwa. |
„Popiersie dziewczyny” Tadeusza Łakomskiego Tadeusz Łakomski (1911–1988) w latach 1931–1938 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Fryderyka Pautscha i Wojciecha Weissa. Kształcił się również w Paryżu. Tworzył malowidła ścienne i sztalugowe, rysunki i grafikę książkową. Jest autorem karykatur m. in. najwybitniejszych artystów swoich czasów: Władysława Hasiora, Tadeusza Kantora i Jerzego Nowosielskiego. Początkowo jego malarstwo pozostawało pod wpływem koloryzmu dominującego na krakowskiej ASP. W latach 50. wprowadził w swojej twórczości motywy geometrycznych, przenikających się płaszczyzn. |
Krzysztof Wodiczko, „Pojazd dla bezdomnych” Pojazd dla bezdomnych Krzysztofa Wodiczko to obiekt zrealizowany w 2013 roku na podstawie projektu artysty z lat 1988-89. Pojazd jest czterokołowy, a jego konstrukcja, przy zachowaniu niewielkich gabarytów, posiada szereg udogodnień dla użytkowników i spełnia kilka funkcji. Obiekt został zaprojektowany przez artystę jako odpowiedź na rosnące zjawisko bezdomności w Nowym Jorku, stanowił próbę zagwarantowania osobom żyjącym na ulicy minimalnej przestrzeni prywatnej. Pojazd miał zarówno spełniać funkcję mieszkalną, jak i usprawnić proces zbierania butelek i puszek. Realizacja odbywała się przy konsultacjach z przyszłymi użytkownikami. |
Czy wiesz, że Śladami prac autora „Matki Boskiej Myślenickiej” Autorem Matki Boskiej Myślenickiej jest Sebastian Stolarski (1798—1875), malarz znany w regionie, którego dzieła można odnaleźć nie tylko w Muzeum Niepodległości w Myślenicach, ale także podczas spaceru po Myślenicach i zwiedzania okolicznych kościółków. Jego prace znajdują się w kościele parafialnym i na... |
Czy wiesz, że Historia myślenickiego pieca Piec znajdujący się w „Domu Greckim” w Myślenicach pochodzi z dworu w pobliskich Krzyszkowicach, które od 1926 roku należały do hrabiego Konstantego Romera. Po jego śmierci w 1942 roku Krzyszkowice odziedziczyła córka Teresa i była ich właścicielką do 1945 roku. |