Najstarsze wydanie dzieła na temat historii Polski autorstwa Marcina Kromera z Bazylei z 1555 roku. Nosi tytuł: De origine et rebus gestis polonorum, czyli O pochodzeniu i czynach Polaków. Drukowana księga autorstwa Kromera (po łacinie) ukazuje historyczny stan wiedzy szesnastowiecznego badacza oraz jest ciekawym źródłem z zakresu współczesnych kronikarzowi badań nad najdawniejszymi dziejami Polski. Należy jednak ten starodruk rozpatrywać tylko w kontekście historycznym, jako cenny zabytek. Mylne byłoby doszukiwanie się w nim merytorycznych i ścisłych informacji z zakresu historii naszego narodu.

Żydowska księga należąca do bractwa pogrzebowego Chewra Kadisza. To modlitewnik w obrządku aszkenazyjskim (Nusach Aszkenaz). Tytuł hebrajski księgi brzmi: Sidur Safa Berura ha-Szalom.

Prezentowany starodruk to najpełniejsze wydanie jednego z najbardziej znanych dzieł Marcina Kromera, wydanego po raz pierwszy w 1555 w Bazylei. Jego polski tytuł brzmi: O pochodzeniu i czynach Polaków ksiąg trzydzieści, znany również jako O sprawach, dziejach i wszystkich innych potocznościach koronnych polskich (pierwszy polski przekład napisanego po łacinie dzieła ukazał się w 1611 roku). Wydanie eksponowane w Muzeum Ziemi Bieckiej jest uzupełnione o znaną mapę Polski Wacława Grodeckiego (vel Grodzieckiego), wydaną po raz pierwszy około 1562 roku w Bazylei. 

Opasek — gw. oposek — góralski, skórzany, ozdobny, szeroki trzos, zapinany na kilka metalowych klamer. Przedmiot pochodzi z podhalańskiej wioski Ząb (do 1965 roku nazwa wioski brzmiała Zubsuche). Wykonany został prawdopodobnie w wieku XIX, lecz jego wytwórca, miejsce wykonania i czas ostatniego użytkowania nie są znane. W 1961 roku został zakupiony do zbiorów etnograficznych Muzeum Tatrzańskiego im. Dra Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem.