|
Lampka karbidowa górnicza Lampka pochodzi z jednej z olkuskich kopalni. Została ofiarowana muzeum w 1986 roku przez inż. Władysława Wasia, byłego pracownika kopalni „Olkusz”. |
Rzeźba „Popiersie Feliksa Jasieńskiego” Konstantego Laszczki Feliks Jasieński (1861—1929), pseudonim „Manggha”, wybitny koneser sztuki, mecenas i kolekcjoner, był człowiekiem wszechstronnie wykształconym i uzdolnionym muzycznie. Swą działalnością na polu sztuki, poglądami, publikacjami, a także udostępnianiem zgromadzonych zbiorów, w tym bogatej kolekcji grafiki japońskiej i zachodnioeuropejskiej oraz przedmiotów użytkowych z Dalekiego Wschodu, wywarł znaczny wpływ na kulturę artystyczną Krakowa przełomu XIX i XX stulecia. |
Misa kościelna Naczynie cynowe identyfikowane jako misa kościelna. Mogło służyć w czasie chrztu lub w czasie innych czynności liturgicznych, na przykład jako umywalka kapłańska, tak zwany lawaterz. Pochodzi prawdopodobnie z jednego z drewnianych kościołów w Kętach, które zostały rozebrane na polecenie władz austriackich. Kościoły te znajdowały się przy ulicy Świętokrzyskiej i Wszystkich Świętych. Rozebrano je po wielkim pożarze w 1797 roku. |
Żeliwny piec łazienkowy Czteroczęściowy piec żeliwny przeznaczony do podgrzewania wody w łazience, na trzech nóżkach, z prostokątnym paleniskiem. Dekoracja geometryczna, roślinna, a w środkowej części figuralna. |
Lampa olejowa górnicza Olejowa lampka górnicza z knotem. W drugiej połowie XVIII wieku górnicy zaczęli używać blaszanych lamp olejowych, w których paliwem był najczęściej olej zmieszany z naftą. Lampa ta składała się z futrolu — koszyczka na zbiornik oleju, z półtulejką knotową, sztyfką — oraz z duszy. |
Siekierka z tulejką Zdobiona siekierka z tulejką i uszkiem znaleziona w latach 70. ubiegłego wieku na polu w Gorzycach koło Żabna. Uszko miało walor użytkowy, służyło do przymocowania siekierki do zagiętego pod kątem prostym i wchodzącego w tulejkę trzonka. Na trzonki wybierano kawałki drewna, które w sposób naturalny były wygięte. |
„Portret Wojciecha Weissa” Xawerego Dunikowskiego Portret Wojciecha Weissa autorstwa Xawerego Dunikowskiego datowany jest na rok 1910. Przedstawia jednego z najwybitniejszych malarzy, rysowników i grafików młodopolskich, uchodzącego za reprezentanta nurtu ekspresjonistycznego w sztuce tego okresu. Portret wykonany jest w manierze realistycznej i dobrze oddaje charakterystyczne rysy artysty (znane z portretów malarskich i fotografii). Młody Weiss to noszący wąsy mężczyzna o szczupłej twarzy, wysokim czole i skupionym spojrzeniu. |
„Germanik” – odlew gipsowy rzeźby antycznej Prezentowany odlew antycznego posągu jest kopią oryginalnej marmurowej statuy przechowywanej w Luwrze (Musée de Louvre, Departament starożytności greckich, etruskich i rzymskich, nr inw. MR 315 (Ma 1207). W XVII wieku posąg znajdował się w rzymskich ogrodach papieża Sykstusa V, a następnie w Villa Montalto-Negroni. Statua uważana była wówczas za wizerunek Germanika (Gajusza Klaudiusza Druzusa Cezara Germanika, 15 p.n.e.–19 n.e.). W roku 1685, za pośrednictwem przebywającego w Rzymie malarza Nicolasa Poussina, nabył ją król Francji Ludwik XIV. Następnie została odrestaurowana przez François Girardona (1628–1715) i umieszczona w Wersalu, w Galerii Zwierciadlanej. |
„Popiersie Juliana Fałata” Konstantego Laszczki Brązowy popiersiowy portret przedstawia Juliana Fałata (1853–1929) – następcę Matejki na stanowisku dyrektora Szkoły Sztuk Pięknych i pierwszego rektorznanya Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Fałat wybrany w 1895 roku na stanowisko dyrektora SSP przeprowadził reformę uczelni. Zlikwidował Matejkowską pracownię malarstwa historycznego i sprowadził do Krakowa liczne grono profesorów reprezentujących nowe nurty w sztuce. |
Skrzynia na zboże „sąsiek” Tradycyjnie nazwą „sąsiek” określa się jedno z pomieszczeń znajdujących się w stodole. W tym wypadku nazwa ta odnosi się do drewnianej skrzyni, zazwyczaj stojącej w sieni lub w komorze za sienią, która przeznaczona była do przechowywania ziarna na siew. Sąsiek, znajdujący się w zbiorach Muzeum... |
Wazon do „ikebany” — „Rikka” Ikebana jest sztuką układania kwiatów opierającą się na tworzeniu harmonii linearnych, asymetrycznych kompozycji z zachowaniem jedności pomiędzy kształtem, rytmem i kolorem użytych materiałów. Komponowanie obejmuje zarówno gałęzie, liście, trawę, kwiaty, jak i same naczynia, a każdy z tych elementów ma przypisane znaczenie symboliczne. |
Skarb brązowy ze Stefkowej Skarby to znaleziska przedmiotów, które zostały zgromadzone i celowo ukryte (zdeponowane), zazwyczaj w ziemi, z jakiegoś określonego powodu. Szczególnie liczne skarby pochodzące z epoki brązu i wczesnej epoki żelaza to depozyty, w skład których wchodziły najczęściej ozdoby, narzędzia, broń i czasem naczynia brązowe. |
Rzeźba „Popiersie Adama Mickiewicza” Pierre’a Jeana Davida d’Angersa Adam Mickiewicz (1798–1855), największy poeta polskiego romantyzmu, wieszcz narodowy, publicysta, działacz polityczny. David d’Angers, rzeźbiarz francuski, autor pomników i nagrobków oraz medalionów i popiersi portretowych. W roku 1829 podczas pobytu w Weimarze, gdzie wykonywał popiersie Johanna Wolfganga Goethego, zetknął się również z Adamem Mickiewiczem, z którym połączyła go później przyjaźń. |
Rzeźba „Mickiewicz po improwizacji” Wacława Szymanowskiego Wyczerpanego improwizacją, omdlewającego wieszcza podtrzymują dwie kobiece postaci. Figura Mickiewicza zdaje się wyłaniać z nieregularnej bryły, bliskiej chętnie stosowanemu przez Szymanowskiego motywowi morskiej fali. Ten nieco teatralny sposób ukazania postaci ma podkreślić wysiłek towarzyszący powstawaniu wybitnej poezji. W interpretacji Wacława Szymanowskiego, zgodnej z romantycznym obrazem poety, Mickiewicz tworzy pod wpływem nadprzyrodzonego natchnienia. |
Mezuza Mezuza to mały podłużny pojemnik, wykonany najczęściej z metalu lub drewna, zawierający zwinięty w rulonik pergamin (klaf), na którym zapisane są ręcznie, po hebrajsku dwa fragmenty z Tory z Księgi Powtórzonego Prawa. |
Plakieta Pamiątkowa „Pustki” Plakieta pamiątkowa wybita dla upamiętnienia bitwy pod Gorlicami, przedstawiająca atak na wzgórze Pustki k/Gorlic, na którym toczyły się zacięte walki 2 maja 1915 roku w czasie operacji gorlickiej. Dla upamiętnienia zwycięstwa wojsk państw centralnych w bitwie pod Gorlicami 2 maja 1915 roku, wykonano dwie mosiężne plakiety o tematyce batalistycznej. |
„Tondo z przedstawieniem trzech personifikacji sztuk” Stanisława Popławskiego Prezentowana plakieta w formie tonda niekiedy błędnie opisywana jest jako przedstawienie Trzech Gracji. W rzeczywistości relief przedstawia trzy personifikacje sztuk – malarstwa (kobieta po lewej, z paletą w dłoni), architektury (kobieta pośrodku, trzymająca model budowli) oraz rzeźby (mężczyzna trzymający głowę posągu). Popławski – czerpiąc ze sztuki starożytnej – zastosował charakterystyczną kompozycję typową dla przedstawień Gracji, a postaci ukazane są jako idealizowane akty. |
Tablica upamiętniająca Stanisława Wyspiańskiego autorstwa Konstantego Laszczki Płaskorzeźby upamiętniające Stanisława Wyspiańskiego (1869–1907) i Jana Stanisławskiego (1860–1907) wmurowane są na wysokości wzroku w ścianie przy spoczniku klatki schodowej między pierwszym a drugim piętrem gmachu głównego Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. |
„Sam sobie” Konstantego Laszczki Prezentowany autoportret wykonany z patynowanego brązu ukazuje artystę w popiersiu. Choć forma rzeźby poddana jest syntetyzacji, wizerunek uderza realizmem – rzeźbiarz uchwycił nie tylko swój wygląd, ale również charakterystyczne spojrzenie i napięcie mięśni twarzy. Faktura portretu jest zróżnicowana. |
„Nudo” Igora Mitoraja Prezentowana rzeźba została podarowana Akademii Sztuk Pięknych przez samego artystę z okazji nadania mu przez uczelnię doktoratu honoris causa w roku 2003. W tym samym czasie miała miejsce w Krakowie wielka wystawa prac rzeźbiarza. Igor Mitoraj (1944–2014) studiował na krakowskiej ASP malarstwo u Tadeusza Kantora, a zaraz po studiach wyjechał do Paryża, gdzie debiutował jako malarz i grafik. Z czasem artysta porzucił wyuczone dyscypliny sztuki na rzecz rzeźby. Zrezygnował też z podążania za progresywnymi prądami w sztuce, a jego twórczość od tego czasu reprezentuje inspirowany antykiem realizm. |