Arras przedstawia rzymską boginię zwycięstwa Wiktorię. Tuż za jej bosymi stopami piętrzy się stos uzbrojenia, po jej bokach zaś umieszczone zostały dwa herby – Polski i Wielkiego Księstwa Litewskiego. Obie tarcze herbowe nakrywają insygnia: Orła z monogramem ostatniego Jagiellona na piersi – zamknięta korona; Pogoń – wielkoksiążęca mitra. Uskrzydlona bogini odziana jest w napierśnik. W rękach trzyma wieniec laurowy i złamaną włócznię. Za nią, po prawej stronie, możemy zobaczyć dwie gałązki oliwne – symbol pokoju. Wiktoria przedstawiona została na czerwonym tle z rusztowaniem z metalowych listew ozdobionych bukietami z owoców i kwiatów. Owalne, błękitne pola, na których umieszczono herby, oplatają pnącza. Orła Białego z królewskim monogramem otacza winna latorośl, a litewską Pogoń – kwitnący i owocujący groszek. Na bukietach wiszących w górnej części arrasu oraz na rusztowaniu u dołu przysiadły ptaki.

Jeden z sześciu arrasów meblowych, o kształcie poziomego prostokąta, z inicjałami króla SA. Należy do zespołu tkanin służących do pokrywania krzeseł, z których dziś przetrwało jedenaście (inne ozdobiono bukietami kwiatów w wazonach). Poziome oponki miały być używane jako zaplecki mebli. Tkane złotą nicią inicjały pod koroną zamkniętą umieszczono w błękitnym polu otoczonym owalnym wieńcem. Na jego osi, u góry i u dołu, tkwią dwie maski – śpiewająca i uśpiona. Po bokach osadzono smukłe wazony z bukietami kwiatów (orliki, anemony) i owoców.

Należy do serii czternastu arrasów przeznaczonych do powieszenia pod parapetami okien. Większość z nich została uszkodzona – po wywiezieniu do Rosji w 1795 roku pocięto je i przyszyto do półkolistych tapiserii nadokiennych lub naddrzwiowych. Po odzyskaniu ze Związku Radzieckiego w 1922 roku rozpruto je i scalono w celu odtworzenia ich pierwotnego wyglądu. Pośrodku poziomego fryzu widnieje metalowy wazon wsparty na lwich łapach, wypełniony owocami i liśćmi. Wysypują się z niego wielki bakłażan i cukinia. Po obu stronach wazonu, na stelażu łączącym wszystkie elementy, przysiadły dwa putta, jedno z kołczanem i łukiem.

Kolejny arras z grupy tkanin naddrzwiowych i nadokiennych z herbami państwowymi. Jego wymiary wskazują, że miał się znaleźć w szerokiej wnęce okiennej. Zachowało się jedenaście oponek o tym przeznaczeniu. Środek prostokątnej tkaniny zamkniętej u góry łukiem zajmuje kartusz z herbem Litwy (Pogoń, pod mitrą książęcą). Za rozpiętymi w tle ciężkimi girlandami z owoców i liści widać rozległy pejzaż ze wzgórzami na horyzoncie; przy herbie stróżują szara wiewiórka lub popielica trzymająca w przednich łapach owoc (po lewej) i niezidentyfikowany ssak, być może szczur (po prawej).

Na osi arrasu umieszczono duży wazon z owocami i kwiatami, podtrzymywany przez wplecione w nie węże. Po obu stronach wazonu w ramach z ozdobnych listew usadowiły się dwa putta, które z jednej strony wspierają się rękami na ramie, z drugiej zaś na ciałach węży. W narożnikach arrasu ukazano dwoje grajków – starszego, brodatego mężczyznę grającego na lirze korbowej i młodą jasnowłosą kobietę, która trzyma bęben.

Na tej jednej z trzech największych tkanin w kolekcji króla Zygmunta Augusta widzimy początek opisanej w Księdze Rodzaju historii budowy wieży Babel. Scena przedstawia legendarnego myśliwego Nemroda i ludzi budujących pod jego przywództwem wieżę, „której wierzchołek będzie sięgał nieba” (Rdz 11, 1–9). Powstająca budowla usytuowana jest na drugim planie, po prawej stronie tkaniny, natomiast po lewej widać wznoszących ją robotników. Dzięki szczegółowemu przedstawieniu możemy zobaczyć między innymi, jak wyglądały szesnastowieczne narzędzia kamieniarskie. Na rozległej równinie krzątają się ludzie, przenoszą kamienne bloki i wznoszą rusztowania, a ich gorączkowej pracy przypatruje się Bóg, ledwie widoczny po prawej stronie wieży. Podobnie jak w pozostałych arrasach biblijnych nie brakuje tu precyzyjnie odtworzonych wizerunków zwierząt, owadów i roślin. Łaciński napis umieszczony w górnej bordiurze brzmi w tłumaczeniu: „Nemrod, pierwszy mocarz na świecie, zbudował olbrzymią wieżę z wypalanej cegły. Bóg pomieszał języki budowniczych i dzieło nie zostało ukończone”.

Arras Szczęśliwość rajska jest pierwszą tkaniną z serii Dziejów Pierwszych Rodziców zamówioną wraz z całą kolekcją przez Zygmunta Augusta i wykonaną w Brukseli w latach 1550–1560. Przedstawiono na niej wydarzenia z początku biblijnej Księgi Rodzaju (Rdz 2.8–3.20). 

Arras z grupy grotesek monogramowych, z inicjałami króla Zygmunta Augusta pod koroną, umieszczonymi w ozdobnym kartuszu, należy do siedmioczęściowej serii portier (zasłon na drzwi). Na czterech z nich kartuszowi towarzyszą grający na instrumentach satyrowie, pozostałe trzy przedstawiają natomiast nimfy siedzące na tronach. Kompozycja jest modelowym przykładem ornamentyki zwanej niderlandzką groteską. Jej wzorem była rycina z ok. 1546 roku, autorstwa Cornelisa Bosa, jednego z twórców i pionierów tej dekoracji. W malowanym projekcie tapiserii wprowadzono konieczne modyfikacje, ale zestaw motywów i ogólny schemat pozostały niezmienione.

Jednym z dowodów majętności na lachowskiej wsi był noszony strój. Zimą najzamożniejsi gospodarze zakładali na święta, niedziele i na jarmarki słynne starosądeckie kożuchy, tzw. węgierskie, ze skóry wyprawianej na biało. Były one długie, mocno sfałdowane od pasa, z obszernym...