Konstancja Studzińska (1787–1853) była pierwszą kobietą w Europie, która ukończyła studia i otrzymała dyplom magistra farmacji. Fakt ukończenia studiów farmaceutycznych przez kobietę w 1 poł. XIX wieku, w czasie, kiedy kobiety nie miały możliwości studiowania, można uznać za wyjątkowy. Konstancja Studzińska pracowała wówczas w prowadzonej przez siostry zakonne aptece szpitala św. Łazarza w Krakowie. Władze uniwersyteckie zarzucały zakonnym aptekarkom niekompetencję i dążyły do tego, by zarządzanie apteką przekazać odpowiednio przygotowanym do zawodu aptekarzom.

Plakat autorstwa Jerzego Flisaka charakteryzuje się przede wszystkim niezwykłym konceptem, w którym dwie walczące z sobą postaci przybierają kształt białego piktogramu umieszczonego na brązowym tle. Wizerunek ten w naturalny sposób nasuwa skojarzenie z systemem pisma, jakiego używają Japończycy — znakami kanji — dzięki czemu plakat zyskuje głębszą wymowę. Autor posługuje się subtelnym schematem i metaforą, które umiejętnie łączą ideę obrazu z nawiązaniem do fabuły.

Plakat Jana Młodożeńca wyróżnia się ciekawą koncepcją nawiązującą do tradycji japońskiego drzeworytu ukiyo-e. Mimo że na pierwszy rzut oka może się wydawać, że dominuje w nim stereotypowa „japońska” stylistyka (postać młodej Japonki w kimonie, pionowo rozmieszczone litery itp.), to kompozycja jest dogłębnie przemyślana, artysta zdecydował się na rozwiązania typowe dla tradycyjnej grafiki japońskiej, rozmieszczając elementy kompozycji w formie „obrazu w obrazie”.

Ozdobą pałacu sławuckiego był niewielkich wymiarów pastelowy portret ukazujący pełną wdzięku kilkunastoletnią dziewczynę. Przedstawia Teresę z Czartoryskich, córkę Józefa Klemensa, założyciela manufaktury porcelany w Korcu. Matką dziewczyny była słynąca z urody księżna Dorota z Jabłonowskich. 

Idea zamówienia komiksu o Feliksie Jasieńskim, patronie instytucji, pojawiła się wśród wielu pomysłów Andrzeja Wajdy. Praca, zrealizowana przez Jakuba Wojnarowskiego w 2010 roku, opowiada historię superbohatera – polskiego kolekcjonera sztuki japońskiej. Jakub Wojnarowski odnosi się w niej z dystansem do Jasieńskiego, używając niezwykle prostych, ale wyrafinowanych środków wyrazu – skrótu, syntezy, niedopowiedzenia.

Świadectwo dojrzałości Karola Wojtyły zostało wystawione w Wadowicach 14 maja 1938 roku. Odbito je na dwóch kartkach, (kopia jest czarno-biała). Na pierwszej stronie widoczne jest zdjęcie Wojtyły z okrągłą pieczęcią Gimnazjum.

Jest to najstarsze przedstawienie Krakowa i miast Kazimierza i Kleparza. Widok wykonany na potrzeby monumentalnego, jak na owe czasy, wydawnictwa o charakterze atlasu historyczno-geograficznego Liber cronicarum Hartmanna Schedla. Widokowi towarzyszy obszerny opis miasta w tekście księgi. Publikacja, z której pochodzi, zawiera blisko dwa tysiące ilustracji, w tym widoków miast, w wielu przypadkach całkowicie fantastycznych. Widok Krakowa opracowany indywidualnie, wyróżnia się rozmiarami, odbity jest z dwóch klocków drzeworytniczych na połączonych stronach. 

Nie ma pewności, z jakiej okazji przemawia widoczny w centrum fotografii, Tadeusz Mrugacz, prezydent Krakowa w latach 1954–1957. Prawdopodobnie jednak prezentowana uroczystość miała miejsce 26 listopada 1955 roku, a okazją do niej było ponowne postawienie pomnika Adama Mickiewicza na Rynku Głównym.

Portrety najbliższych (w tym Emilii Wojtyły) wisiały na ścianie wadowickiego mieszkania, potem trafiły na ul. Tyniecką 10, na której Karol Wojtyła, po zdaniu matury, zamieszkał wraz z ojcem. Były niemymi świadkami traumatycznych wydarzeń. Karol, wracając pewnego dnia do domu, znalazł ciało swojego ojca — o tym doświadczeniu bardzo trudno było mu wrócić do mieszkania. 

W kolekcji Muzeum Manggha znajdują się 242 portrety autorstwa Andrzeja Wajdy z cyklu Znajome twarze. Jednym z nich jest rysunek podpisany przez artystę Stanisław Lem jak żywy. Rzeczywiście, podobieństwo zostało świetnie uchwycone za pomocą kilku mocnych linii i szrafowania, podobnie jak w wielu innych rysunkach z tej serii, szkicowanych na kartkach notesu lub zeszytu w kratkę.