|
 Plakat „Zima” Koichiego Sato z serii „Zanikająca Japonia” Góra Fujii jest symbolem Japonii umieszczanym nawet na banknotach, świętą górą, na której — według wierzeń — żyją duchy opiekuńcze kraju. Wyprawa na jej szczyt jest niczym wejście przez warstwę chmur do niebiańskiej krainy zalanej złotym blaskiem. |
 Plakat „Saga o dżudo” Jerzego Flisaka Plakat autorstwa Jerzego Flisaka charakteryzuje się przede wszystkim niezwykłym konceptem, w którym dwie walczące z sobą postaci przybierają kształt białego piktogramu umieszczonego na brązowym tle. Wizerunek ten w naturalny sposób nasuwa skojarzenie z systemem pisma, jakiego używają Japończycy — znakami kanji — dzięki czemu plakat zyskuje głębszą wymowę. Autor posługuje się subtelnym schematem i metaforą, które umiejętnie łączą ideę obrazu z nawiązaniem do fabuły. |
 Plakat „Rashomon” Wojciecha Fangora Rashomon Wojciecha Fangora to ważny plakat do ważnego filmu. O ile film o tym samym tytule z 1950 roku wprowadził nazwisko reżysera Akiry Kurosawy do czołówki światowego kina, o tyle plakat Wojciecha Fangora przyczynił się do spopularyzowania tego dzieła w Polsce. |
 Plakat „Portret Shunkin” Jana Młodożeńca Plakat Jana Młodożeńca wyróżnia się ciekawą koncepcją nawiązującą do tradycji japońskiego drzeworytu ukiyo-e. Mimo że na pierwszy rzut oka może się wydawać, że dominuje w nim stereotypowa „japońska” stylistyka (postać młodej Japonki w kimonie, pionowo rozmieszczone litery itp.), to kompozycja jest dogłębnie przemyślana, artysta zdecydował się na rozwiązania typowe dla tradycyjnej grafiki japońskiej, rozmieszczając elementy kompozycji w formie „obrazu w obrazie”. |
 Obraz „Helenka z wazonem” Stanisława Wyspiańskiego Portrety dzieci zajmują w dorobku artystycznym Wyspiańskiego miejsce wyjątkowe. Pozbawione sentymentalizmu, potraktowane w sposób naturalny, czuły, z ogromną wrażliwością i realizmem, a zarazem w nowych i nieoczekiwanych ujęciach, odświeżyły zwyczajowe konotacje związane z tym gatunkiem. Także prezentowane Studium dziecka (Helenka z wazonem) to doskonały przykład maestrii Wyspiańskiego. |
 Obraz „Portret Teresy z Czartoryskich Lubomirskiej” Élizabeth Louise Vigée-Lebrun Ozdobą pałacu sławuckiego był niewielkich wymiarów pastelowy portret ukazujący pełną wdzięku kilkunastoletnią dziewczynę. Przedstawia Teresę z Czartoryskich, córkę Józefa Klemensa, założyciela manufaktury porcelany w Korcu. Matką dziewczyny była słynąca z urody księżna Dorota z Jabłonowskich. |
 Obraz „Autoportret z żoną” Stanisława Wyspiańskiego Wyspiański pozostawił dwanaście autoportretów. Każdy z nich jest fascynującym zapisem zmian fizycznych i aktualnego stanu emocjonalnego artysty, zgodnie z jego po wielokroć cytowanym przekonaniem, mówiącym, że: „człowiek (...) zmienia się bezpowrotnie, zmieniają go przeżycia i przemyślenia. Portret to odbicie chwili, odbicie artystyczne ujmujące rzecz do głębi”.
|
 Grafika cyfrowa „Komiks. Manggha i Wyspiański” Jakuba Woynarowskiego Idea zamówienia komiksu o Feliksie Jasieńskim, patronie instytucji, pojawiła się wśród wielu pomysłów Andrzeja Wajdy. Praca, zrealizowana przez Jakuba Wojnarowskiego w 2010 roku, opowiada historię superbohatera – polskiego kolekcjonera sztuki japońskiej. Jakub Wojnarowski odnosi się w niej z dystansem do Jasieńskiego, używając niezwykle prostych, ale wyrafinowanych środków wyrazu – skrótu, syntezy, niedopowiedzenia. |
 Dyplom magistra teologii Uniwersytetu Jagiellońskiego ks. Karola Wojtyły Karol Wojtyła uzyskał tytuł magistra teologii Uniwersytetu Jagiellońskiego 24 listopada 1948 roku. Dokument zawiera informacje na temat studiów odbytych w latach 1942–1947 i zdanych egzaminów. Wcześniej, przed wstąpieniem do seminarium, Wojtyła studiował także polonistykę na Uniwersytecie... |
 Świadectwo dojrzałości Karola Wojtyły — kopia Świadectwo dojrzałości Karola Wojtyły zostało wystawione w Wadowicach 14 maja 1938 roku. Odbito je na dwóch kartkach, (kopia jest czarno-biała). Na pierwszej stronie widoczne jest zdjęcie Wojtyły z okrągłą pieczęcią Gimnazjum. |
 Opakowanie mydła marki „Fryderyk Puls” Opakowanie mydła marki Fryderyk Puls, w formie tekturowego puzderka o owalnym kształcie. Przykrywka pudełka lekko wypukła, z wytłoczonymi napisami „SAVON DE TOILETTE / SOCANON / FREDERIC PULS / VARSOVIE”. |
 Drzeworyt „Widok Krakowa od północy” Jest to najstarsze przedstawienie Krakowa i miast Kazimierza i Kleparza. Widok wykonany na potrzeby monumentalnego, jak na owe czasy, wydawnictwa o charakterze atlasu historyczno-geograficznego Liber cronicarum Hartmanna Schedla. Widokowi towarzyszy obszerny opis miasta w tekście księgi. Publikacja, z której pochodzi, zawiera blisko dwa tysiące ilustracji, w tym widoków miast, w wielu przypadkach całkowicie fantastycznych. Widok Krakowa opracowany indywidualnie, wyróżnia się rozmiarami, odbity jest z dwóch klocków drzeworytniczych na połączonych stronach. |
 „Architektura Krakowa. Fotomontaż: biała płaszczyzna Rynku Głównego” Fotomontaż przedstawia białą płaszczyznę Rynku Głównego, pomnik Adama Mickiewicza, gmach Sukiennic, zarys Wawelu i poszczególnych kościołów. Wszystkie te obiekty są utworzone z czarnych szpalt gazet z białymi nadrukami liter. Zwraca uwagę kartka z kalendarza z datą: „8 Marca Międzynarodowy Dzień... |
 „Rynek Główny, uroczystość z okazji ponownego postawienia pomnika Adama Mickiewicza” Nie ma pewności, z jakiej okazji przemawia widoczny w centrum fotografii, Tadeusz Mrugacz, prezydent Krakowa w latach 1954–1957. Prawdopodobnie jednak prezentowana uroczystość miała miejsce 26 listopada 1955 roku, a okazją do niej było ponowne postawienie pomnika Adama Mickiewicza na Rynku Głównym. |
 Dyplom magisterski farmacji siostry zakonnej Konstancji Studzińskiej Konstancja Studzińska (1787–1853) była pierwszą kobietą w Europie, która ukończyła studia i otrzymała dyplom magistra farmacji. Fakt ukończenia studiów farmaceutycznych przez kobietę w 1 poł. XIX wieku, w czasie, kiedy kobiety nie miały możliwości studiowania, można uznać za wyjątkowy. Konstancja Studzińska pracowała wówczas w prowadzonej przez siostry zakonne aptece szpitala św. Łazarza w Krakowie. Władze uniwersyteckie zarzucały zakonnym aptekarkom niekompetencję i dążyły do tego, by zarządzanie apteką przekazać odpowiednio przygotowanym do zawodu aptekarzom. |
 Drzeworyt „Portret aktora Kōraiya Kinshō” Toshūsaia Sharaku Toshūsai Sharaku należy do najbardziej enigmatycznych artystów japońskich. Drzeworyty przez niego sygnowane pochodzą z okresu między majem 1794 a styczniem 1795 roku. Tematem wszystkich około 150 plansz są portrety aktorów kabuki — są to projekty o zdecydowanie innej, nowej formie ekspresji, często stojące na granicy karykatury. |
 Fotografia „Portret Karola Wojtyły — seniora” Portrety najbliższych (w tym Emilii Wojtyły) wisiały na ścianie wadowickiego mieszkania, potem trafiły na ul. Tyniecką 10, na której Karol Wojtyła, po zdaniu matury, zamieszkał wraz z ojcem. Były niemymi świadkami traumatycznych wydarzeń. Karol, wracając pewnego dnia do domu, znalazł ciało swojego ojca — o tym doświadczeniu bardzo trudno było mu wrócić do mieszkania. |
 Fotografia „Portret Emilii Wojtyły” Emilia Wojtyła zmarła, gdy Karol miał 9 lat, w 1929 roku. Jej fotografia wisiała w salonie wadowickiego mieszkania, potem razem z innymi przedmiotami trafiła na ul. Tyniecką w Krakowie, gdzie Karol wraz z ojcem przeniósł się po maturze. Portret matki towarzyszył mu do momentu wstąpienia do seminarium. |
 Rysunek „Stanisław Lem jak żywy” Andrzeja Wajdy W kolekcji Muzeum Manggha znajdują się 242 portrety autorstwa Andrzeja Wajdy z cyklu Znajome twarze. Jednym z nich jest rysunek podpisany przez artystę Stanisław Lem jak żywy. Rzeczywiście, podobieństwo zostało świetnie uchwycone za pomocą kilku mocnych linii i szrafowania, podobnie jak w wielu innych rysunkach z tej serii, szkicowanych na kartkach notesu lub zeszytu w kratkę. |
 Rysunek „Kiyomizu-dera, Świątynia Czystej Wody” Andrzeja Wajdy W Kioto, dawnej stolicy cesarskiej, stoi Kiyomizu–dera (清水寺), buddyjski kompleks świątynny, którego nazwa „Czysta woda” pochodzi od wodospadu na rzece wypływającej ze zboczy góry Higashiyama. Główny pawilon świątyni poświęcony jest bogini Kannon (bodhisattwie uosabiającemu miłosierdzie) i jest jednym z ulubionych miejsc turystycznych, charakterystycznym ze względu na taras widokowy oparty na sześciokondygnacyjnej konstrukcji. Tłumy gości przybywają tam przede wszystkim podczas wiosennego kwitnienia wiśni oraz jesienią, gdy czerwienieją liście klonów. |
