|
 Lampka karbidowa górnicza Lampka pochodzi z jednej z olkuskich kopalni. Została ofiarowana muzeum w 1986 roku przez inż. Władysława Wasia, byłego pracownika kopalni „Olkusz”. |
 Pióro księdza kardynała Karola Wojtyły Pióro wieczne marki Pelikan, tłoczkowe, używane przez ks. Karola Wojtyłę. Obudowa z tworzywa sztucznego wykładana syntetyczną masą perłową w formie naprzemiennych prążków. Konstrukcja z czarnego ebonitu. Stalówka częściowo złocona z bitą nazwą firmy.
|
 Lampa olejowa górnicza Olejowa lampka górnicza z knotem. W drugiej połowie XVIII wieku górnicy zaczęli używać blaszanych lamp olejowych, w których paliwem był najczęściej olej zmieszany z naftą. Lampa ta składała się z futrolu — koszyczka na zbiornik oleju, z półtulejką knotową, sztyfką — oraz z duszy. |
 Buzdygan – rekwizyt ze Szkoły Sztuk Pięknych lub Bractwa Kurkowego Pozłocisty buzdygan o sześciopiórej głowicy prawdopodobnie jest kopią historycznej broni będącej wojskowym insygnium. Wykorzystywany był jako rekwizyt w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie i został przedstawiony w prezentowanej na WMM martwej naturze autorstwa Tomasza Lisiewicza (1857–1930) (M 8). |
 Pamiątkowa łuska wykonana z pocisku artyleryjskiego Łuska pocisku artyleryjskiego grawerowana i stylizowana na wazon to charakterystyczny element tzw. sztuki okopowej. Takie elementy, niekoniecznie o funkcji użytkowej, wykonywali żołnierze o uzdolnieniach artystycznych dla siebie lub na zamówienie. Często przedmioty tego typu... |
 Lampka chanukowa Chanukija, czyli lampka oliwna służąca do palenia symbolicznych świateł na pamiątkę odnowienia kultu w Świątyni w Jerozolimie po zwycięskim powstaniu Machabeuszy w 165 roku p.n.e. |
 Nieśmiertelnik Kazimierza Piotrowskiego z powstania warszawskiego Znak identyfikacyjny — tak zwany nieśmiertelnik — jest nieodłączną częścią wyposażenia współczesnego żołnierza. Dzięki niemu możliwa jest identyfikacja zwłok. Ten jest przykładem swoistej improwizacji w warunkach bojowych powstania warszawskiego... |
 Mezuza Mezuza to mały podłużny pojemnik, wykonany najczęściej z metalu lub drewna, zawierający zwinięty w rulonik pergamin (klaf), na którym zapisane są ręcznie, po hebrajsku dwa fragmenty z Tory z Księgi Powtórzonego Prawa. |
 Flakon z ażurowym korkiem Mosiężny flakon perfumowy o krótki szerokim brzuścu na wąskiej smukłej stopie. Szyja flakonu bardzo zwężona, z bardzo szeroką kryzą. Korpus zdobiony w proste wzory geometryczne o fakturze gładkiej i chropowatej na przemian. |
 Szabla górnicza paradna Noszenie broni było przywilejem górników jako ludzi wolnych. Żupy krakowskie wprowadziły uniformy dla swoich pracowników w 1773 roku. Szabla była ważnym elementem stroju, a później także munduru górniczego. Broń paradna jest szczególnym rodzajem broni, który już niemal stracił swe funkcje użytkowe... |
 Lampka górnicza olejowa wykonana w Niemczech Najwcześniejsze potwierdzenie źródłowe dotyczące użytkowania w kopalni wielickiej kaganków datowane jest dopiero na początek XVI wieku, brak natomiast ścisłych danych co do kształtu i materiału, z którego były wykonane. Najpewniej stosowano kagańce dwojakiego rodzaju: gliniane — do trzymania w ręce lub przystosowane do postawienia na płaskim podłożu, oraz metalowe — z hakiem do przenoszenia i zawieszania, przegubowo łączonym z pojemnikiem na łój. Kształty obydwu typów są podobne − gruszkowate w rzucie pionowym. |
 Pieczęć lakowa C.K. Starosty Powiatu Wadowickiego Pieczęć składa się z drewnianej rączki i mosiężnego tłoka pieczętnego. Rączka wykonana jest z drewna barwionego na ciemny kolor, toczona. Na tłoku znajduje się w negatywie herb Cesarstwa Austro-Węgier w tzw. wersji herbu małego obowiązującego od 1815 do 1915 roku. Otoczony jest napisem: „C.K. STAROSTA POWIATOWY K.K. BEZIRKSHAUPTMANN WADOWICE”. |
 Świecznik chanukowy synagogalny Świecznik pochodzi najprawdopodobniej z synagogi Wysokiej w Krakowie. W czasie II wojny światowej został zrabowany przez Niemców i przeniesiony do piwiarni, która znajdowała się w tym okresie na wzgórzu wawelskim. Po 1945 roku przechowywany w Państwowych Zbiorach na Wawelu, skąd w 1980 roku przekazany został do zbiorów Muzeum Historycznego Miasta Krakowa. |
 Orzeł policji Województwa Śląskiego Jest to orzeł pochodzący z herbu autonomicznego Województwa Śląskiego, wyglądem nawiązuje do średniowiecznego orła śląskiego, z charakterystyczną przepaską na skrzydłach. Został wykonany z cienkiej blachy mosiężnej, złocony, z zaczepem dorobionym wtórnie. Województwo Śląskie od utworzenia w 1922 roku cieszyło się bardzo szeroką autonomią, określoną w tzw. Statucie Organicznym Województwa Śląskiego. Miało własny sejm decydujący o większości spraw wewnętrznych i własny skarb. |
 Kajak księdza Karola Wojtyły Prezentowany obiekt to turystyczny kajak marki Pelikan I, używany przez ks. Karola Wojtyłę podczas wypraw wakacyjnych z młodzieżą akademicką. Nazywany Kamykiem, został zakupiony ze środków pani Teresy Życzkowskiej (wówczas Heydel) i ks. Karola Wojtyły. Po raz pierwszy był używany na spływie kajakowym rzeką Słupią w 1956 roku. |
 Pieczęć cechu sukienniczego 30 marca 1615 roku Mikołaj Spytek Ligęza, dziedziczny pan w Bobrku i Chrzanowie, zatwierdził artykuły cechu sukienników chrzanowskich, ustalające m.in. prawa i obowiązki członków cechu. Przywilej ten jest przechowywany w zbiorach muzeum... |
 Orzeł czapkowy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, wzór 40 Orzeł był produkowany dla żołnierzy PSZ w 1942 roku lub później. Nawiązuje kształtem do przedwojennych orłów wojskowych, zwłaszcza tzw. furażerkowego z lat 30. XX wieku. Nosi koronę zamkniętą, tak jak orzeł państwowy z 1919 roku. Tak jak przedwojenne... |
 Obesłanie cechu wielkiego (zespolonego) w Tarnowie Jednymi z charakterystycznych przedmiotów, jakie funkcjonowały w życiu cechowym, były obesłania — znaki służące do uwierzytelnienia przekazywanej wiadomości. Obesłaniem posługiwał się posłaniec, kiedy miał przekazać komunikat od starszyzny cechowej pozostałym członkom korporacji. Informowano o wszelkich ważnych dla cechu sprawach: zebraniach, pogrzebach, uroczystościach i tym podobnych, a obesłanie pełniło funkcję podobną do współczesnej legitymacji. |
 Balsaminka w kształcie ryby Balsaminki (inaczej szmekier; hebr. bassamim, psumin-byksy), służące jako pojemniki na wonności, używane były podczas pożegnania szabatu, najczęściej miały formę ozdobnych wieżyczek, niekiedy również owoców i roślin. Nowosądecka balsaminka natomiast ma kształt ryby, której głowę, połączoną z tułowiem za pomocą zawiasu, można otwierać i odchylać. |
 Rzeźba „Taniec” Marii Jaremy Maria Jarema — urodzona w artystycznej rodzinie córka lwowskiej pianistki — przez całe swoje twórcze życie, zarówno w malarstwie, jak i w rzeźbie, zgłębiała problem dynamiki, rytmu i muzyczności dzieła sztuki. Szczególne upodobanie do motywów tanecznych ma z pewnością związek z działalnością artystki w przedwojennym eksperymentalnym teatrze Cricot, gdzie taniec był ważnym elementem spektakli. |
