|
 Łopatka pamiątkowa z okresu budowy kopca Piłsudskiego Kopiec Piłsudskiego to najmłodszy i największy z czterech krakowskich kopców, usypany na szczycie Sowińca znajdującego się w Lesie Wolskim. W 1934 roku Związek Legionistów Polskich wysunął pomysł usypania kopca-pomnika walki narodu o niepodległość. Kopiec zaczęto sypać 6 sierpnia 1934 roku w 20. rocznicę wymarszu z Krakowa I Kompanii Kadrowej Legionów. |
 Pies do zdejmowania butów oficerskich Pies do zdejmowania butów oficerskich, podarowany przez pana Piwowarczyka z Dębowej w 1982 roku. Podstawa z wyżłobionym fragmentem pod piętę — do postawienia nogi wraz z butem, posiada zabezpieczenie w kształcie podkowy, które przytrzymuje but i ułatwia jego ściągnięcie. |
 Widły drewniane Drewnianych wideł, jako popularnego prostego narzędzia rolniczego, używano powszechnie do I połowy XX wieku, kiedy to zaczęły zastępować je coraz tańsze widły wykonane z żelaza. Typ wideł do rozrzucania gnoju znajdujących się w zbiorach Muzeum w Kętach można było spotkać na terenie południowej... |
 Pigulnica Pigulnica to urządzenie służące do wytwarzania pigułek (pilulae, od łac. pila — piłeczka, kulka), jednej z najstarszych form leków. Prezentowany eksponat konstrukcji Eugena Dietericha (II poł. XIX wieku) składa się z drewnianej podstawy oraz z ruchomej deseczki. Na obu elementach... |
 Puszka do złocenia pigułek Prezentowana drewniana puszka w kulistym kształcie służyła w aptece do pozłacania i posrebrzania pigułek. W ten sposób łagodzono ich przykry smak, a także zabezpieczano przed wysychaniem i psuciem. Sposób powlekania pigułek złotem można znaleźć na przykład w Farmacyi Teodora... |
 Szafka na trucizny Pomalowana na czarno szafka służyła do przechowywania w aptece leków o silnym działaniu. Zwykle na takiej szafie umieszczano napis Venena (łac. veneum — trucizna) oraz malowano symbole czaszki i skrzyżowanych piszczeli. Na drzwiach prezentowanej szafki zostały wymalowane białą farbą... |
 Paleta Jacka Malczewskiego Paleta Jacka Malczewskiego jest jedną z kilku palet malarskich zachowanych w zbiorze pamiątek po słynnych artystach związanych z krakowską Akademią Sztuk Pięknych. Służyła ona do malarstwa olejnego. Jej duży rozmiar, opływowy, sercowy kształt i otwór na kciuk, a także niewielka waga – ze względu na rodzaj użytego drewna – umożliwiały wygodne podtrzymywanie palety na przedramieniu i oparcie jej o bok. |
 Sanie do przewozu soli, tzw. szlafy W pierwszych wiekach istnienia kopalni drobny urobek przenoszono od przodka do podszybia w nieckach i płochach, bałwany solne i beczki toczono za pomocą drągów walackich lub ciągnięto na szlafach (tak zwanych sanicach). Szlafy wymieniane są dopiero w źródłach XVIII-wiecznych... |
 Dryl Stare narzędzie świątnickie, ściśle związane z warsztatem kłódkarskim, wykonane z drewna. Głównym elementem jest laska z osadzonym na niej krążkiem zamachowym również wykonanym z drewna. Poziomo umieszczona jest rączka połączona z laską rzemieniem... |
 Obesłanie cechowe Cechu Stolarzy w Koszycach Obesłanie cechowe drewniane, przedstawiające na jednej stronie wyobrażenie orła, na drugiej oko opatrzności i narzędzia stolarskie: kątomierz, cyrkiel, hebel oraz napis „. Rok . 1546 .”. |
 Fotografia „Portret Karola Wojtyły — seniora” Portrety najbliższych (w tym Emilii Wojtyły) wisiały na ścianie wadowickiego mieszkania, potem trafiły na ul. Tyniecką 10, na której Karol Wojtyła, po zdaniu matury, zamieszkał wraz z ojcem. Były niemymi świadkami traumatycznych wydarzeń. Karol, wracając pewnego dnia do domu, znalazł ciało swojego ojca — o tym doświadczeniu bardzo trudno było mu wrócić do mieszkania. |
 Fotografia „Portret Emilii Wojtyły” Emilia Wojtyła zmarła, gdy Karol miał 9 lat, w 1929 roku. Jej fotografia wisiała w salonie wadowickiego mieszkania, potem razem z innymi przedmiotami trafiła na ul. Tyniecką w Krakowie, gdzie Karol wraz z ojcem przeniósł się po maturze. Portret matki towarzyszył mu do momentu wstąpienia do seminarium. |
 Rzeźba ołtarzowa „Św. Anna” z XVIII wieku Rzeźba ołtarzowa przedstawiająca nieznaną świętą, prawdopodobnie św. Annę, została wykonana przez nieznanego artystę w XVIII wieku. Przypuszczalnie pochodzi z drewnianego kościoła pod wezwaniem Wszystkich Świętych w Kętach, który został rozebrany na polecenie władz austriackich. |
 Skrzynia na zboże „sąsiek” Tradycyjnie nazwą „sąsiek” określa się jedno z pomieszczeń znajdujących się w stodole. W tym wypadku nazwa ta odnosi się do drewnianej skrzyni, zazwyczaj stojącej w sieni lub w komorze za sienią, która przeznaczona była do przechowywania ziarna na siew. Sąsiek, znajdujący się w zbiorach Muzeum... |
 Obesłanie cechowe Obesłanie było charakterystycznym elementem obowiązującym w organizacji życia poszczególnych cechów. Stanowiło znak uwierzytelnienia przekazywanej wiadomości. Jeśli posłaniec posiadał z sobą obesłanie, wzywając na przykład na zebranie członków cechu, było ono potwierdzeniem, iż wiadomość pochodzi od mistrza cechu. Bez tego znaku informacja była uważana za niewiarygodną. |
 Rzeźba „Chrystus w Ogrójcu” Rzeźba Chrystus w Ogrójcu to przedstawienie momentu modlitwy Jezusa na Górze Oliwnej tuż przed pojmaniem. Mogła stanowić fragment niezachowanej kompozycji ukazującej modlącego się Chrystusa w towarzystwie śpiących apostołów oraz anioła z kielichem goryczy — zwiastującym przyszłą mękę. |
 Rzeźba „Rodzina artysty” Józefa Marka Rzeźba Rodzina artysty należy do sztuki inspirowanej twórczością ludowych snycerzy i nurtem nowego realizmu, kierunku zafascynowanego potoczną rzeczywistością. Nurt ludowy zyskał dużą popularność, począwszy od lat 60. XX wieku, pod wpływem zakopiańskiej szkoły Antoniego Kenara, znakomitego rzeźbiarza zakopiańskiego, wielbiciela ludowego rzemiosła i rzeźby podhalańskiej. |
 Laska wójtowska gminy Zwierzyniec Prezentowana laska stanowiła insygnium władzy wójtowskiej. Powstała w 1810 roku, o czym wiemy dzięki wyrytej na jej gałce dacie. Wokół niej umieszczono też napis: „Państwo Zwierzyniec + Wieś Zwierzyniec”. |
 Tablica lotów 308. Krakowskiego Dywizjonu Myśliwskiego Drewniana, czarna tablica lotów (najprawdopodobniej replika) 308. Krakowskiego Dywizjonu Myśliwskiego z umieszczonymi wpisami kredowymi przydziału lotów operacyjnych z 1945 roku. Eksponat szczególnie cenny z uwagi na fakt, iż Dywizjon kontynuował tradycje 2. Pułku Lotniczego w Krakowie (z tego pułku... |
 Jerzy Bereś, „Szmata” Szmata jest obiektem autorstwa Jerzego Beresia powstałym w 1971 roku. Główna konstrukcja obiektu wykonana z drewna przypomina swą formą żurawia studziennego. W niskim pniaku umocowana została pionowa podpora dla kija. Na jednym jego końcu umieszczono drewnianą dłoń, a z przeciwległej strony jutowy sztandar z białym napisem „SZMATA”. Na podstawie autor umieścił inskrypcję – „SERWUS I 1971”. Praca jest mobilem, który może zostać wprawiony w ruch siłą wiatru bądź przez ingerencję widza. |
