W Polsce historia eksploatacji soli związana jest z morskimi utworami miocenu wypełniającymi zapadlisko przedkarpackie. Seria solna, o miąższości od 250 m w okolicy Wieliczki do 1500 m koło Wojnicza, zbudowana jest z osadów pięciu cyklotemów, tzn. pięciu cykli sedymentacji rozpoczynających się zwykle od skał okruchowych i ilastych (piaskowce, mułowce, iłowce), następnie osadzających się skał ilasto-wapnistych i iłowców anhydrytowych, a na koniec anhydrytów i soli kamiennych. 

Natura, pozornie nieprzewidywalna, zaskakuje człowieka regularnością, rytmem, a niekiedy nawet tworzeniem form geometrycznych. Idealnie rozchodzące się kręgi na wodzie, klucz lecących gęsi, grzyby tworzące okrąg w lesie – wzbudzają zachwyt, jednak zdziwienie ich odkryciem jest większe. Wrażenie to wynika z kojarzenia zmysłu porządku z właściwością umysłu wyłącznie ludzkiego i efektem jego wytwórczości, w przeciwieństwie do nieregularności cechującej świat ożywiony. Nic bardziej mylnego.

Jedna z olkuskich legend przekazywanych przez pokolenia opowiada o kopalniach srebra, którym miasto zawdzięczało swój dobrobyt. Pewnego dnia diabeł postanowił zasypać cenne dla mieszkańców regionu wyrobiska. Nabrał piasku znad...

Prezentowany okaz jest unikatowy w skali światowej ze względu na miejsce występowania kolomorficznych rud cynku i ołowiu określanych mianem blendy skorupowej. Przyjmuje formę drobnoziarnistych, zbitych mas, które po wypolerowaniu powierzchni, jak w przypadku tego sfalerytu, są bardzo efektowne. 

Prezentowany okaz to zbite i ziarniste skupisko markasytu, na którym wyrosły kryształy kalcytu. 

W klasyfikacji meteorytów, Imilac  należy do niewielkiej grupy zwanej pallasytami. Są one meteorytami pośrednimi pomiędzy kamiennymi a żelaznymi. Metal nie stanowi tu połączonej i nieprzerwanej struktury, lecz występuje w postaci większych i mniejszych fragmentów żelaza meteorytowego wtopionych w masę minerałów krzemianowych, głównie oliwinów.

Konkrecja septariowa, marglista lub ilasto-żelazista, to rodzaj kulistego, elipsoidalnego lub soczewkowatego skupienia minerałów występującego w obrębie skały osadowej, np. w iłach. Charakterystyczne są dla niej promieniste lub poligonalne szczeliny, rozszerzające się do wnętrza, wypełnione wtórnie kalcytem, dolomitem lub minerałami kruszcowymi.

Kalcyt to minerał z gromady węglanów, inaczej węglan wapnia. Jego nazwa pochodzi od greckiego chalix i łacińskiego calx (calcis), oznaczającego „wapno”, w nawiązaniu do tradycyjnego zastosowania tego minerału. Występuje często w żyłach kruszcowych, w próżniach wśród melafirów i bazaltów, tworząc formy naciekowe w jaskiniach. Jest składnikiem szkieletów wielu organizmów.

Limonit (żelaziak brunatny) jest drobnoziarnistą lub skrytokrystaliczną mieszaniną mineralną tlenków i wodorotlenków żelaza, kiedyś uważaną za odrębny minerał, a obecnie za rodzaj skały. Jego nazwa pochodzi od greckiego słowa λειμωυ oznaczającego „łąkę”, co nawiązuje do jego powszechnego występowania w postaci rud darniowych na terenach podmokłych.

Ośródki ślimaka były znajdowane w dużych ilościach w skałach kredowych w rejonie Kazimierza nad Wisłą. Okaz ze zbiorów Muzeum Geologicznego ING PAN pochodzi z kolekcji Alojzego Mazurka – geologa związanego z Państwowym Instytutem Geologicznym, którego badania i bogate zbiory faunistyczne z lat 1930–1932 pozwoliły na opracowanie wielu zagadnień związanych z powstawaniem osadów kredowych.