|
Czy wiesz, że Szkoła dla intrygantek XVIII wiek nazywany stuleciem kobiet był wiekiem wyrafinowanej gry towarzyskiej. Jaki przedmiot nadawał się lepiej do flirtu niż kokieteryjny, zabawny wachlarz? Powstał więc sekretny „język wachlarzy”, który musiała opanować każda młoda kobieta wchodząca na salony. |
Czy wiesz, że Kiedy swastyka nie znaczyła „nazizm” Dziś swastyka kojarzy się jednoznacznie, jej pojawienie się w przestrzeni publicznej wzbudza niepokój i chęć natychmiastowego protestu przeciwko przywoływaniu jej choćby w historycznym kontekście. W Azji kształt krzyża ze zgiętymi w prawo lub w lewo ramionami jest jednak wciąż zarówno symbolem religijnym (tak między innymi oznacza się świątynie buddyjskie), jak i tradycyjnie używanym znakiem przywołującym szczęście i pomyślność. |
Czy wiesz, że Strój łemkowski Stroje ludowe na Łemkowszczyźnie utrzymywały się znacznie dłużej niż na sąsiednim Pogórzu. Spowodowane to było wolniejszym rytmem przemian kulturowych na zamieszkiwanych przez Łemków... |
Czy wiesz, że Strój pogórzański Prezentowane w Skansenie Wsi Pogórzańskiej w Szymbarku elementy stroju kobiecego pochodzą z terenu Pogórza, z jego zachodniej części, okolic Gorlic. Od wieków Pogórze słynęło z wyrobu płócien lnianych i sukna, które były przedmiotem handlu. Wyrobem płócien zajmowali się wyspecjalizowani tkacze... |
Czy wiesz, że Historia opowiedziana szeptem wachlarzy… Jak wiele egzotycznych krain odwiedzimy, podążając jego śladem przez wieki historii? Ile ludzkich historii kryje w sobie ten wydawałoby się zupełnie zbędny i kapryśny przedmiot… |
Czy wiesz, że Szable w odświętnym stroju górników wielickich Na terenie Cesarstwa Austriackiego urzędnicy, w tym także górnicy, nosili do uniformów paradne szable. Inaczej było na terenie państwa pruskiego — tam obowiązywały szpady górnicze. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę przyjęto jednolity mundur górniczy. Górnictwo skupione jest na Górnym... |
 Kabat kobiecy orawski Ten typ bluzek, zwanych też kabotkami, był bardzo popularny na Orawie w XIX i na początku XX wieku. Występował we wszystkich miejscowościach orawskich właściwie do końca okresu międzywojennego. Często był wzorowany na secesyjnej modzie mieszczańskiej, która przez jarmarczny handel przenikała na wieś, także na Orawę. W zdobnictwie i charakterze kroju tej bluzki widać również wpływ kultury węgierskiej. |
Czy wiesz, że O ornacie słów kilka Ornat stanowi podstawowy element stroju liturgicznego używanego przez duchowieństwo podczas sprawowania liturgii. Jest to ubiór wierzchni, zakładany na albę (bądź komżę/rokietę w zależności od godności kościelnej) i stułę. Jego nazwa pochodzi od łacińskiego słowa ornatus, oznaczającego po prostu strój, ubiór. Ornat, mimo zachowania tej samej funkcji i ogólnego kształtu przez wszystkie wieki trwania chrześcijaństwa, przeszedł swoistą ewolucję formalną i symboliczną, przyjmując ostatecznie znany dziś wygląd. |
Czy wiesz, że Od codzienności do obrzędowości ‒ o pochodzeniu szat liturgicznych Kapłan każdej z religii ‒ jako osoba godna odprawiania czynności kultowych, pośrednicząca w kontakcie ludzi z bogiem (bogami) ‒ był postacią nobilitowaną w społeczeństwie. Stąd też kapłanów, jako warstwę społeczną, wyróżniał spośród ludności odpowiedni strój, właściwy ich godności i reprezentowanym przez nich czynnościom.
Obecna forma elementów stroju liturgicznego duchownych Kościoła rzymskokatolickiego i obrządku wschodniego ma genezę sięgającą początków chrześcijaństwa. Wyznawcy nauki Chrystusa w związku z niebezpieczeństwem prześladowań i ubóstwem pierwszego Kościoła nie posługiwali się oficjalnym strojem towarzyszącym praktyce kultu. Podczas modlitwy mężczyźni mieli odkrytą głowę, kobiety – przesłoniętą welonem.
Osoby sprawujące liturgię początkowo nie używały specjalnych szat, korzystano z tych, które ówcześnie noszone były przez Rzymian. |
Czy wiesz, że Legendarne skrzydła husarskie Charakterystyczną ozdobą husarskiej zbroi były legendarne skrzydła. Te, które rozbudzały wyobraźnię filmowców, malarzy i wielu z nas. Narosło wokół nich mnóstwo mitów. Do czego tak naprawdę służyły? Historycy dowiedli, że nie były one używane w boju. Nie chroniły husarza przed ściągnięciem go z... |
Czy wiesz, że Jak zawiązać chustę czepcową? Misterne wiązania, które eksponują piękne hafty wykrochmalonego materiału... To dzięki nim chusta staje się prawdziwą dekoracją głowy. Czy jednak każdy potrafiłby dzisiaj zawiązać chustę czepcową? Czynność, która, zdawałoby się, dla naszych prababć stanowiła prozę życia, dziś mogłaby sprawić wiele kłopotu. |
 Pas kontuszowy Pasy noszone przez szlachtę Rzeczypospolitej na kontuszach mają wschodnią genezę. W Polsce stały się popularne dzięki pośrednictwu Ormian, którzy najpierw sprowadzali je z Persji i Turcji, a później zainicjowali ich produkcję w warsztatach zakładanych w Polsce. Najlepiej znana była manufaktura w Słucku. |
 Chusta pogórzańska „budrysówka” Chusta budrysówka (zwana też burdysówką) była noszona przez starsze kobiety. Składana na pół, po przekątnej, zarzucana na ramiona służyła jako ciepłe, zimowe okrycie. W czasie deszczu czy śniegu kobiety zakładały ją także na głowę. Środek chusty stanowiło jednobarwne, cienkie sukienko... |
 Czuha łemkowska Czuha pełniła szczególną rolę w ubiorze Łemków — była symbolem zamożności i prestiżu. Obowiązkowo należało ją włożyć na większe święta do cerkwi, nawet latem, a także (choćby pożyczoną) do ślubu. |
 Szablon farbiarski „Ise-katagami” z motywem karpi Przedstawione karpie są jednym z tych motywów, które odzwierciadlając symbolikę japońską, wydają się znajome również Europejczykom. Według tradycji przeniesionej do Japonii z Chin, karpie wędrują w górę rzeki, by tam, udowodniwszy swoją siłę i wytrwałość, zamienić się w smoki. Dzięki tym cechom są również patronami chłopców podczas ich święta obchodzonego w dawnej Japonii 5 maja (współcześnie to Japoński Dzień Dziecka). |
 Szablon farbiarski „Ise-katagami” z motywem gałązek i liści klonu („momiji”) Kimono to jedna z pierwszych rzeczy, która przychodzi na myśl, gdy myślimy o Japonii. Te tradycyjne stroje są pięknie dekorowane malowanymi lub haftowanymi wzorami. Na każdym znajdują się te najbardziej efektowne, reprezentacyjne. Są jednak jeszcze kimona codzienne, o powtarzalnych, drobnych wzorach kwiatów, ptaków, wachlarzy czy innych motywów. Powstają one przy użyciu szablonów, takich jak tworzone od stuleci Ise-katagami. |
 Mundur Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” Marynarka od uroczystego stroju w okresie międzywojennym należała do członka Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Marynarka, dwurzędowa, została uszyta z sukna w kolorze zielonym, z czasem wypłowiała, ma przyszyte pięć oryginalnych guzików, niestety nie jest kompletna. Stanowi tylko jeden z elementów pełnego umundurowania. |
 Sutanna księdza Karola Wojtyły Karol Wojtyła przyjął święcenia kapłańskie 1 listopada 1946 roku z rąk Kardynała Sapiehy. Mszę prymicyjną odprawił następnego dnia w krypcie św. Leonarda w Katedrze Wawelskiej.
Decyzję o wstąpieniu do seminarium podjął w 1942 roku (wstąpił do niego w październiku, choć już od wczesnego dzieciństwa wszystko wskazywało na wybór takiej drogi). Seminarium krakowskie w czasach okupacji działało w konspiracji. Po 6 sierpnia 1944 roku, nazywanym „czarną niedzielą” — kiedy to w wyniku akcji odwetowej za wybuch powstania warszawskiego gestapo zatrzymało bardzo wielu młodych mężczyzn, w tym także duchownych — młodzi klerycy ukrywali się w pałacu biskupim pod opieką kardynała Sapiehy. |
 Buty narciarskie Karola Wojtyły Czarne skórzane buty narciarskie należały do Karola Wojtyły. Lewy but z pary jest bardziej zniszczony. |
 Oznaka Strzelców Podhalańskich Oznaka (potocznie zwana „korpusówką”) pułków strzelców podhalańskich została wprowadzona w 1919 roku. Przedstawia swastykę o skróconych zagiętych częściach ramion na tle stylizowanej gałązki jodłowej. Swastyka to prastary indoeuropejski symbol słońca, ognia i pomyślności. Na ziemiach polskich najdłużej utrzymała się na Podhalu, gdzie była zwana „krzyżykiem niespodzianym”. |
