|
 Mundur Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” Marynarka od uroczystego stroju w okresie międzywojennym należała do członka Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Marynarka, dwurzędowa, została uszyta z sukna w kolorze zielonym, z czasem wypłowiała, ma przyszyte pięć oryginalnych guzików, niestety nie jest kompletna. Stanowi tylko jeden z elementów pełnego umundurowania. |
 Sutanna księdza Karola Wojtyły Karol Wojtyła przyjął święcenia kapłańskie 1 listopada 1946 roku z rąk Kardynała Sapiehy. Mszę prymicyjną odprawił następnego dnia w krypcie św. Leonarda w Katedrze Wawelskiej.
Decyzję o wstąpieniu do seminarium podjął w 1942 roku (wstąpił do niego w październiku, choć już od wczesnego dzieciństwa wszystko wskazywało na wybór takiej drogi). Seminarium krakowskie w czasach okupacji działało w konspiracji. Po 6 sierpnia 1944 roku, nazywanym „czarną niedzielą” — kiedy to w wyniku akcji odwetowej za wybuch powstania warszawskiego gestapo zatrzymało bardzo wielu młodych mężczyzn, w tym także duchownych — młodzi klerycy ukrywali się w pałacu biskupim pod opieką kardynała Sapiehy. |
 Strój świątnika Katedry Wawelskiej Strój, który nosili świątnicy wawelscy od 1596 roku do lat 50. XX wieku. |
 Flaga lotniskowa Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie Na podstawie ustawy z dnia 22 sierpnia 1940 roku i umowy z dnia 11 czerwca 1940 roku pomiędzy rządami brytyjskim i polskim, strona brytyjska zezwoliła na utworzenie dwóch dywizjonów bombowych z ośrodkiem szkolnym i wprowadziła dualizm dowódczy oraz prawo posługiwania się polskimi symbolami... |
 Fragment przepaski biodrowej z Peru Fragment przepaski biodrowej z aplikacjami w postaci naszywanych kółek i frędzli. Tkanina pochodzi z kolekcji Władysława Klugera z 1876 roku. |
 Mundur majora nawigatora (S/Ldr) Eugeniusza Arciuszkiewicza Mundur tropikalny: kurtka mundurowa typu french, spodnie, koszula z krawatem oraz czapka. Mundur RAF-u z polskimi elementami (na podstawie obowiązujących od 1 stycznia 1942 roku przepisów umundurowania wojska poza granicami państwa polskiego): polskimi guzikami, orłem lotniczym wzoru z 1936 roku... |
 Kierpce męskie podhalańskie Kierpce (gw. kyrpce) — tradycyjne obuwie Podhalan — wykonane z wyprawionej skóry bydlęcej, z długimi rzemieniami służącymi do ich mocowania. Pochodzą z podhalańskiej wsi Bukowina Tatrzańska, gdzie wykonano je na początku XX wieku. Ich wytwórca i czas ostatniego użytkowania nie są znane. |
 Płaszcz z pelerynką i biret biskupa Karola Wojtyły Prezentowany obiekt to bordowy płaszcz biskupi Karola Wojtyły zapinany na ozdobną haftkę. W komplecie znajduje się bordowy biret. |
 Kurtka z rybiej skóry, aleucka Kurtka uszyta z wyprawionych skór ryb morskich jako odzież ochronna dla aleuckiego dziecka. Kurtki-peleryny ze skór rybich, jak również wykonane z jelit ssaków morskich zakładano na odzież wykonaną ze skór fok lub reniferów. Chroniły one przed wodą i wiatrem, stanowiąc niezbędny ekwipunek podczas wypraw na polowanie na foki. Skóry rybie, odpowiednio spreparowane i natłuszczone, zszywano za pomocą ścięgien lub rzemieni. |
 Album z drzeworytami „Sto widoków Fuji” Hokusai, tom II Trzy tomy Stu widoków góry Fuji powszechnie ocenia się jako najwyższe osiągnięcie w zakresie ilustrowanych książek w Japonii, choć pierwsze dwa tomy stały na nieco wyższym poziomie niż trzeci, wydany później przez zupełnie innego wydawcę. Wraz z tomami Hokusai manga wywarły największy wpływ na sztukę Zachodu. |
 Sutanna i piuska papieża Jana Pawła II Biała sutanna zapinana na małe guziki (podobnie jak czerwone buty) stanowi codzienny strój papieża. Biel symbolizuje czystość duszy i ciała. Historia papieskiego stroju takiej barwy sięga czasów Piusa V — dominikanina, który podczas swojego pontyfikatu (1566–1577) wprowadzał postanowienia soboru trydenckiego związane między innymi z odnowieniem obyczajów hierarchii Kościoła.
Sutanna, która należała do Jana Pawła II, jest szczególna ze względu na to, że na jednej z wewnętrznych kieszonek wyszyto adnotację „6–10 VI 1979 r. Kraków” — datę, która pokrywa się z datą pierwszej pielgrzymki do Polski (2–10 VI 1979 roku). |
 Spódnica podhalańska „farbonica” Spódnica, zwana farbanicą lub farbonicą, będąca elementem dawnego stroju podhalańskiego. Uszyta z płótna lnianego tkanego na domowym warsztacie tkackim, drukowanego ręcznie techniką batikową i farbowanego w indygo w wiejskiej farbiarni w Chochołowie, której właścicielem był Ferdynand König, zięć Jana Krzeptowskiego Sabały. Na Podhalu kobiety nosiły takie spódnice w drugiej połowie XIX stulecia. |
 Kożuch majora Wyrwy Kożuch stanowił osobiste umundurowanie partyzanta w końcowym okresie działalności – zimie 1944/1945. Według legendy miał chronić przed chłodem majora Wyrwę pozostającego w więzieniu UB. Józef Wyrwa „Furgalski”, „Stary” (ur. 1898) − był z zawodu nauczycielem. Podczas wojny udzielał się w konspiracji. Już na samym jej początku był żołnierzem, a zarazem bliskim współpracownikiem majora Henryka Dobrzańskiego „Hubala”, później inspektorem obwodu „Limba” w Końskich. |
 Komża kardynała Karola Wojtyły Biała, suto marszczona komża zapinana z przodu na guziczek. Przy rękawach zdobiona białym haftem na czerwonej podbitce. Na prawym rękawie widoczne są dwie małe plamki. |
 Racjonał biskupów krakowskich Najstarsza wzmianka o racjonale biskupów krakowskich znajduje się w Kalendarzu Krakowskim, gdzie pod rokiem 1347 zapisano: obiit Johannes Grotkonis episcopus famosus Cracoviensis, qui [...] racionale quod vocatur alio nomine palium beati Petri, a sede apostolica impetravit (z łac.: „zmarł Jan Grotowic sławnej pamięci biskup krakowski, który […] uzyskał w Stolicy Piotrowej przywilej używania racjonału, zwanego inaczej płaszczem św. Piotra”). W biogramie Grotowica zamieszczonym w Vitae episcoporum cracoviensium Jan Długosz (zm. 1480) opisał okoliczności, w jakich doszło do uzyskania przywileju używania racjonału. Według kronikarza stało się to w czasie pobytu biskupa w Awinione na dworze papieża Benedykta XII w roku 1341. |
 Spodnie orawskie Prezentowane spodnie uszył Jan Paniak z Jabłonki na zamówienie skansenu w Zubrzycy. Jest to typowy przykład paradnych spodni orawskich, używanych na Górnej Orawie nie na co dzień, ale od święta. Jeszcze w latach 60. XX wieku noszono je sporadycznie podczas wielkich uroczystości religijnych i kościelnych. Dzisiaj tradycja ubioru orawskiego jest kultywowana przede wszystkim przez zespoły regionalne. |
 Żydowska księga bractwa pogrzebowego Chewra Kadisza Żydowska księga należąca do bractwa pogrzebowego Chewra Kadisza. To modlitewnik w obrządku aszkenazyjskim (Nusach Aszkenaz). Tytuł hebrajski księgi brzmi: Sidur Safa Berura ha-Szalom. |
 Męski strój ludowy — górale szczawniccy Dziś elementy starego męskiego stroju szczawnickiego można zobaczyć już tylko w zbiorach Muzeum Pienińskiego. Obecny strój męski górali szczawnickich składa się z czarnego filcowego kapelusza ozdobionego nad krezą, płóciennej koszuli z niewielką stójką, bez kołnierzyka, sukiennej kamizelki w kolorze niebieskim ozdobnie haftowanej na plecach i połach przednich, krótkiej cuchy z brązowego sukna zarzucanej na ramię, kożucha bez rękawów, sukiennych białych spodni, haftowanych wzdłuż rozcięć u dołu nogawek i przy górnym rozcięciu, wzdłuż szwów, kierpców. |
 Marionetka „Ardżuna” teatru „wayang golek” z Indonezji Przedstawiona lalka należy do klasycznego indonezyjskiego teatru marionetkowego wayang golek purwa. Wyobraża szlachetnego Ardżunę — jednego z głównych pozytywnych bohaterów Mahabharaty. To syn Kunti i Pandu, trzeci z pięciu szlachetnych braci Pandawów, walczących o odzyskanie tronu z rąk swoich uzurpatorskich kuzynów. |
 Kożuch lachowski Jednym z dowodów majętności na lachowskiej wsi był noszony strój. Zimą najzamożniejsi gospodarze zakładali na święta, niedziele i na jarmarki słynne starosądeckie kożuchy, tzw. węgierskie, ze skóry wyprawianej na biało. Były one długie, mocno sfałdowane od pasa, z obszernym... |
