|
 Naczynie zoomorficzne (kultura Chancay) Obiekt pochodzi z kolekcji peruwiańskiej Władysława Klugera z 1876 roku. Pusta w środku, zoomorficzna figurka, najprawdopodobniej przedstawia lamę. Wykonana została z ceramiki, a następnie pokryta jasną angobą i białą farbą, co najlepiej widoczne jest na pysku zwierzęcia.
|
 Wazon porcelanowy z drewnianą podstawą Co ma wspólnego kobaltowy wazon z cesarzem Japonii? Jest podarunkiem japońskiego dworu cesarskiego, przekazanym Muzeum Manggha podczas wizyty cesarza Japonii, Akihito, i jego małżonki, Michiko, 11 lipca 2002 roku. Porcelanowy wazon z drewnianą podstawą zdobiony jest cesarską chryzantemą — herbem przypisanym do tytułu cesarskiego w Japonii. |
 Naczynie „hakuji” Manji Inoue Technika produkcji naczyń z białej porcelany jest uważana za wyjątkowo trudną, ponieważ podczas wypalania w piecu łatwo mogą przeniknąć do środka drobne pyłki, które zabarwią porcelanowe formy, niwecząc w ten sposób cały proces. Jednym z najwybitniejszych współczesnych twórców hakuji jest Manji Inoue (ur. 1929), japoński artysta, który w 1995 roku został uhonorowany zaszczytnym tytułem „Żyjącego Skarbu Narodowego” (Ningen Kokuhō). |
 Kubek Kubek o taśmowatym uchu, zdobiony na brzuścu naprzemiennie kolistymi wgłębieniami i pionowymi listewkami, o barwie beżowo-brązowej. Pochodzi z epoki brązu. Został odkryty w trakcie badań wykopaliskowych prowadzonych w Witowie w okresie powojennym na tzw. stanowisku nr 1. W latach 1961—1963 kierował nimi dr Józef Marciniak, a w latach 70. dr Jacek Rydzewski. |
 Naczynie toczone na kole Naczynie toczone na kole o profilowanej, stożkowatej szyjce barwy jasnoszarej, pochodzące z młodszego okresu rzymskiego, czyli III–IV wieku n.e. Zostało odkryte na terenie wielokulturowego stanowiska nr 1 w Witowie. Badania wykopaliskowe były tu prowadzone w latach 1961–1963 pod kierownictwem dr. Józefa Marciniaka, a następnie w latach 70. kontynuowane przez dr. Jacka Rydzewskiego... |
 Naczynie w kształcie głowy wojownika Naczynie pochodzi z kolekcji Władysława Klugera z 1876 roku. Ma kształt głowy wojownika z opaską. Po bokach umieszczono duże odstające uszy z kolczykami. Oczy wojownika są migdałowate, z lekko opadającymi powiekami. Twarz ma zgeometryzowany kształt... |
 Naczynie w kształcie głowy lamy Naczynie pochodzi z kolekcji peruwiańskiej Władysława Klugera z 1876 roku i reprezentuje kulturę Chimú. Wykonano je z formy w kształcie głowy lamy. Posiada wysoką i szeroką szyjkę, rozszerzającą się ku górze. Relief głowy zwierzęcia został wykonany bardzo starannie, widoczne są nawet zarysy kości i mięśni twarzy. |
 Naczynie z popiersiem antropomorficznym na wylewie Eksponat pochodzi z kolekcji Władysława Klugera z 1876 roku. Jest to dwuczęściowe naczynie połączone strzemiennym imadłem. Dekorację na obu brzuścach stanowią guzki i reliefowe, stylizowane przedstawienie pantery. Jeden wylew zakończony stylizowanym popiersiem antropomorficznym... |
 Bukłak z uszkiem Ceramiczny bukłak z uszkiem ma pękaty brzusiec i prosty wylew. Naczynie uformowane zostało ręcznie w prymitywnym warsztacie. |
 Wazon „hanaire” na kwiaty dekorujące ceremonię parzenia herbaty Hanaire [花入], czyli wazon na kwiaty używany podczas spotkania herbacianego, może mieć niemal każdą formę: stojącą, wiszącą, o szerokim wylewie lub naśladującą wąską łodygę bambusa. Twórcy hanaire nie są ograniczeni również pod względem materiału. W pokojach herbacianych spotyka się wazony wiklinowe, z wydrążonej tykwy, ale także z wszelkiego rodzaju ceramiki. Lżejsze służą podczas letnich spotkań; zimą wybiera się bardziej masywne. |
 Naczynie „terra sigillata” Naczynie terra sigillata w formie misy na stopce pochodzi z odkrytego przypadkowo w 1967 roku grobu ciałopalnego w Lisowie (pow. Opatów). Jest to naczynie importowane z prowincji Cesarstwa Rzymskiego. Forma naczynia jest charakterystyczna dla warsztatu garncarskiego w Rheinzabern... |
 Rzeźba przedstawiająca główkę męską Rzeźba głowy męskiej z młodszej epoki kamienia została znaleziona podczas badań wykopaliskowych w Pleszowie, na terenie Nowej Huty. Niezwykle realistyczna, jest logotypem oddziału Muzeum Archeologicznego w Nowej Hucie.
Nieznany artysta przedstawił twarz z wieloma szczegółami: czaszka jest... |
 Figurki uszebti Doskonałe pod względem artystycznym i starannie wykonane figurki uszebti zostały zakupione w Muzeum Egipskim w Kairze przez żołnierzy Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich podczas II wojny światowej i przekazane do Muzeum Archeologicznego. Znaleziono je w 1929 roku w grobie osoby, która − jak wynika z inskrypcji na sarkofagu − nosiła tytuł „strażnika pieczęci królewskiej”. Grób wchodził w obręb świątynny faraona Userkafa. Z inwentarza grobowego zachowały się trzy alabastrowe naczynia kanopskie oraz 336 figurek uszebti, które weszły w skład rozmaitych kolekcji na świecie. |
 Wazka typu „kantharos” W tarnowskiej kolekcji Korca liczącej 450 pozycji inwentarzowych na szczególną uwagę zasługuje wazka typu kantharos. Wazki tego typu pełniły funkcje dekoracyjne i produkowano je z okazji rocznic lub innych okoliczności. Doskonała jakość wyrobu, elegancja formy i dekoracji świadczą o wysokim poziomie manufaktury w pierwszym 20-leciu XIX wieku. W polskich zbiorach muzealnych podobna wazka znajduje się w kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie.
|
 Solniczka porcelanowa z figurką Murzynki z koszem Solniczka porcelanowa w kształcie figurki z pojemnikiem na sól. Bardzo dekoracyjna postać murzynki z koszem powstała w najstarszej europejskiej manufakturze porcelany w Miśni, położonej niedaleko Drezna. Została wykonana według modelu opracowanego przez Johanna Friedricha Eberleina w 1741 roku... |
 Solniczka porcelanowa chińska Prezentowana solniczka należy do wczesnej ceramiki biało-niebieskiej, czyli dekorowanej błękitem kobaltu. Jest ciekawym przykładem dalekowschodniej porcelany importowanej do Europy, o rzadko występującej formie. Obiekt przebył długą drogę do kolekcji wielickiego muzeum, bowiem powstał w Chinach w okresie Kangxi... |
 Czerpaczek Miniaturowy czerpaczek pochodzący z epoki brązu i wczesnej epoki żelaza z taśmowatym uchem i powierzchnią plamistą beżowo-czarną. Został odkryty w trakcie badań wykopaliskowych prowadzonych w Witowie w okresie powojennym na tzw. stanowisku nr 1. W latach 1961–1963 kierował nimi dr Józef Marciniak, a w latach 70. dr Jacek Rydzewski. |
 Amfora guzowa Druga z amfor guzowych z terenu Witowa prezentowana na naszym portalu. Pochodzi z epoki brązu. Została odkryta w trakcie badań wykopaliskowych prowadzonych w Witowie w okresie powojennym na tzw. stanowisku nr 1. W latach 1961–1963 kierował nimi dr Józef Marciniak, a w latach 70. dr Jacek Rydzewski. |
 Garnek W oddalonym o 4 km od Koszyc Witowie pierwszy człowiek zamieszkał już kilka tysięcy lat temu. Może wcześniej, ale z tego właśnie okresu — około 5 tysięcy lat temu — pochodzą pierwsze znaleziska archeologiczne z tego terenu.
Tutejsze wzgórze, położone nad rzeką, doskonale nadawało się... |
 Amforka guzowa Amforka pochodzi z badań wykopaliskowych prowadzonych w Witowie w okresie powojennym, na tzw. stanowisku nr 1. W latach 1961—1963 kierował nimi dr Józef Marciniak, a w latach 70. dr Jacek Rydzewski. W trakcie przeprowadzonych prac odkryto obiekty świadczące o obecności człowieka w Witowie już w epoce neolitu. |
