|
Wydarzenia Rodin/Dunikowski. Kobieta w polu widzenia August Rodin i Xawery Dunikowski to dwie wyjątkowe indywidualności twórcze, po raz pierwszy skonfrontowane ze sobą. |
Wydarzenia „Węże, sztylety i płatki róży” Wystawa „Węże, sztylety i płatki róży” w Galerii Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki prezentuje projekty ilustratorów młodego pokolenia. |
Wydarzenia „Sztuka wyjęta z codzienności” W Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK można oglądać wystawę rumuńskiego artysty Daniela Spoerriego zatytułowaną „Sztuka wyjęta z codzienności”. |
Wydarzenia „Zwiastunki chaosu” W Galerii Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki można oglądać wystawę dwójki artystów pochodzących z Indii: Prabhakar Pachpute i Rupali Patil zatytułowaną „Zwiastunki chaosu”. |
Wydarzenia „Inhalacja sztuką” Tężnia Roberta Kuśmirowskiego to instalacja w przestrzeni publicznej usytuowana przed wejściem do Gmachu Głównego Muzeum Narodowego w Krakowie. |
Wydarzenia „Sztuka w sztuce” Jest to kolejna wystawa z proponowanego przez MOCAK cyklu. |
 Drzeworyt „Portret aktora Kōraiya Kinshō” Toshūsaia Sharaku Toshūsai Sharaku należy do najbardziej enigmatycznych artystów japońskich. Drzeworyty przez niego sygnowane pochodzą z okresu między majem 1794 a styczniem 1795 roku. Tematem wszystkich około 150 plansz są portrety aktorów kabuki — są to projekty o zdecydowanie innej, nowej formie ekspresji, często stojące na granicy karykatury. |
 Korona na Torę Korona na Torę, określana jako keter to ozdoba wieńcząca przechowywany w pozycji pionowej zwój Tory, należy do elementów klej kodesz, czyli sprzętów i ozdób zwoju. |
 Kostium aktorki Jadwigi Mrozowskiej do roli Lady Makbet Jadwiga Mrozowska zamówiła ten kostium z myślą o swojej roli w Makbecie Williama Shakespeare’a podczas jej gościnnych występów w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Aktorka wystąpiła w tym dramacie 4 stycznia 1913 roku. Premiera przedstawienia odbyła się dwa lata wcześniej, 30 grudnia 1911 roku, a spektakl wyreżyserował Maksymilian Węgrzyn. Kostium do roli Lady Makbet został zaprojektowany i wykonany specjalnie dla Mrozowskiej przez znanego mediolańskiego rysownika i projektanta teatralnego Luigiego Sapellego, pseudonim Caramba. Niezmiernie interesujące jest, że Luigi Sapelli Caramba był także założycielem i właścicielem słynnej firmy Art House Caramba, szyjącej kostiumy dla najważniejszych teatrów, takich jak La Scala w Mediolanie, La Fenice w Wenecji, Teatro Regio w Turynie czy Metropolitan Opera w Nowym Jorku. |
 Krucyfiks do zaprzysięgania rajców miejskich Prezentowany krucyfiks służył do zaprzysięgania nowych członków Rady Miejskiej Krakowa od 1679 roku aż do wybuchu II wojny światowej. Krzyż srebrny z pełnoplastyczną figurą Chrystusa osadzony na prostopadłościennym, profilowanym postumencie ozdobionym owalnymi plakietami z herbem Krakowa (SIGILLUM CIVITATIS CRACOVIAE METROPOLIS REGNI POLONIAE) oraz z herbem rodziny Segnitzów. Ofiarowany do ratusza krakowskiego w 1679 roku przez kupca Stanisława Michała Segnitza (1641—1708). |
 Lada cechu chirurgów Lada cechu to skrzynia, w której przechowywano dokumenty dotyczące cechu, insygnia władzy starszych, księgi cechowe.
Lada cechu chirurgów jest prostopadłościenną drewnianą skrzynią z przykrywą. Jej zewnętrzne ścianki zdobią płyciny, dekorowane motywami rombów wypełnionymi... |
 Flaga lotniskowa Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie Na podstawie ustawy z dnia 22 sierpnia 1940 roku i umowy z dnia 11 czerwca 1940 roku pomiędzy rządami brytyjskim i polskim, strona brytyjska zezwoliła na utworzenie dwóch dywizjonów bombowych z ośrodkiem szkolnym i wprowadziła dualizm dowódczy oraz prawo posługiwania się polskimi symbolami... |
 Spinka do koszuli męskiej, krakowskiej Biżuterię w XIX-wiecznych strojach ludowych nosiły zarówno kobiety, jak i mężczyźni, którzy przewiązywali kołnierz koszuli czerwoną wstążką lub spinali jego boki spinką. Zwykle wykonywano ją z bakfonu (stopu miedzi, cynku i niklu) — materiału imitującego srebro. Spinkę ozdabiano koralem, choć tylko nieliczni mogli sobie pozwolić na to, by był to koral prawdziwy — częściej używano korali sztucznych a nawet chlebowych. |
 Sukmana biała „chrzanówka” — strój bronowicki Sukmana męska ze stojącym kołnierzem wykonana z białego sukna, tak zwana chrzanówka. Rękawy zakończone trapezowatymi klapkami, na przodzie dwa ukośne otwory kieszeniowe. Zapięcie na mosiężne haftki. Kołnierz, klapki u rękawów i rozcięcie na przodzie podszyte są czerwonym suknem, brzegi wykończone czerwoną lamówką. |
 Silnik lotniczy „Antoinette” — model V8 Francuski Antoinette V–8, powstały w latach 1908—1909, jest najstarszym silnikiem lotniczym w zbiorach Muzeum Lotnictwa w Krakowie. Jego konstruktorem był Léon Levasseur, który wcześniej zajmował się konstrukcjami napędów do łodzi motorowych... |
 Zapaska tybetowa do stroju krakowskiego Zapaska do stroju krakowskiego uszyta z dwóch brytów cienkiej białej wełenki, drukowanej w motywy zielonych gałązek z różami i innymi kwiatami różowo-czerwonymi oraz kwiatuszkami i pąkami w kolorach niebieskim i różowym. |
 Kołyska Barokowa drewniana kołyska była darem króla Augusta II dla Joachima Daniela von Jaucha (1688—1754), pełnomocnika królewskiego do spraw budowlanych, z okazji chrztu syna. Król był ojcem chrzestnym pierworodnego von Jauchów, Henryka, który zmarł we wczesnym dzieciństwie. |
 Szopka krakowska autorstwa Mariana Dłużniewskiego Szopka krakowska mała, oświetlona, nie mechaniczna, wielowieżowa. Centralnie na tle ołtarza widoczna św. Rodzina. Z prawej figurka krakowiaka z szopką, z lewej figurka górala z gwiazdą. Wyżej, we wnęce (rodzaj bocznego ołtarza) figurka Chrystusa (jak ze współczesnego obrazu), z prawej figurka... |
 Obraz „Ahaswer” Maurycego Gottlieba Kompozycja przedstawia emanującego smutkiem i cierpieniem młodego mężczyznę o orientalnych rysach twarzy ubranego w zdobioną ciemną szatę, w diademie królewskim na głowie i ze złotym kolczykiem w uchu. Utrzymany w ciemnej gamie kolorystycznej obraz został rozjaśniony plamami barw bursztynowych w partii twarzy i ramion oraz ciepłymi czerwieniami tła. |
 Maszyna do liczenia „Brunsviga 13” Brunsviga 13 to ręczna mechaniczna maszyna licząca (arytmometryczna), z 13-pozycyjnym licznikiem wyników. Arytmometryczne maszyny zostały opatentowane w XIX wieku we Francji. Były przeznaczone do wykonywania zadań dodawania lub odejmowania, natomiast mnożenia i dzielenia można było dokonywać przez wielokrotne sumowanie i różnicowanie. Maszyny te napędzane były ręcznie (korbką lub dźwignią). |
