|
 Skrzynia na zboże „sąsiek” Tradycyjnie nazwą „sąsiek” określa się jedno z pomieszczeń znajdujących się w stodole. W tym wypadku nazwa ta odnosi się do drewnianej skrzyni, zazwyczaj stojącej w sieni lub w komorze za sienią, która przeznaczona była do przechowywania ziarna na siew. Sąsiek, znajdujący się w zbiorach Muzeum... |
 Sekretarzyk w typie „stipo (studiolo, scrigno) a bambocci”, ze stolikiem Sekretarzyki w typie stipo występowały zasadniczo w dwóch formach: większej — złożonej z dwóch szafek nastawionych jedna na drugą, gdzie dolna część była wyposażona w dwuskrzydłowe drzwiczki oraz przeważnie szuflady pod płytą, natomiast w górnej części zamocowana była ruchoma przednia ścianka opuszczana do poziomu, stanowiąc płytę do pisania. Druga forma sekretarzyków stipo, mniejsza, nieco wcześniejsza, miała postać nastawy na inne meble — przeważnie stoły — i była pozbawiona przedniej ścianki. |
 Model kieratu polskiego Model maszyny do transportu pionowego. Oryginalny, zachowany w muzeum, kierat polski pochodzi z XVII wieku. |
 Model kieratu węgierskiego Kierat konny, zwany węgierskim, jest najbardziej udoskonalonym urządzeniem do transportu pionowego. Mógł podnosić ponaddwutonowe ładunki z głębokości przekraczającej 300 m. Stanowił ulepszoną wersję kieratu saskiego, wprowadzoną przez Austriaków po pierwszym rozbiorze Polski... |
 Skrzynia cechu krawców i cechów pokrewnych w Kętach Lada cechu krawców jest najstarszą skrzynią cechową w kolekcji Muzeum im. Aleksandra Kłosińskiego w Kętach. Kęccy krawcy założyli jeden najstarszych cechów w mieście, do nich należy też najstarszy zachowany statut, wydany przez króla Zygmunta Augusta w 1558 roku, w którym jest również mowa o skrzyni cechowej. Niestety skrzynia z tego okresu się nie zachowała, natomiast w zbiorach muzeum eksponowana jest nieco młodsza, bo wykonana w 1792 roku. |
 Krzesło w stylu zakopiańskim W kolekcji Działu Sztuki Muzeum Tatrzańskiego, obok obrazów i rzeźb, znajduje się również bogaty zbiór mebli. Uwagę zwiedzających przyciągają zwłaszcza te w stylu zakopiańskim. Na ekspozycji stałej w Muzeum Stylu Zakopiańskiego w willi Koliba można zobaczyć między innymi biurko i krzesło zaprojektowane przez Wojciecha Brzegę. |
 „Drzwi” („Niech sczezną artyści”, 1985) Drzwi są kluczowym elementem spektaklu Teatru Cricot 2 Niech sczezną artyści. Premiera spektaklu odbyła się w Alte Giesserei w Norymberdze 2 czerwca 1985 roku.
Miejsce akcji to „SKŁAD PRZYCMENTARNY”, do którego otwiera drzwi „DOZORCA” („KIEDYŚ, DAWNO, MIAŁ IMIĘ CHARON, PRZEWOŹNIK UMARŁYCH”). Skład, nawiązując wprost do wcześniejszego o pięć lat spektaklu Wielopole, Wielopole, zamienia się w pokój, w którym trwają, stale odnawiane, krótkie codzienne czynności. |
 Model chaty krakowskiej (bronowickiej) Model wykonany w 1901 roku przez cieśli z Bronowic, pod kierownictwem Włodzimierza Tetmajera, przy udziale artysty malarza Antoniego Procajłowicza, na zamówienie Jerzego Warchałowskiego z okazji I Wystawy Towarzystwa Polska Sztuka Stosowana w Krakowie.
Model architektoniczny w skali około 1:10 wedle tradycji wzorowany jest na chałupie Błażeja Czepca z Bronowic, uczestnika Wesela Stanisława Wyspiańskiego. |
 Lada cechu czerwonych garbarzy, białoskórników i rękawiczników Drewniana prostopadłościenna lada z płaskim wiekiem należała do cechu skupiającego rzemieślników zajmujących się obróbką skóry zwierzęcej i produkcją wyrobów skórzanych. Czerwoni garbarze swą nazwę zyskali dzięki używaniu do garbowania kory dębowej... |
 Fotel z kompletu mebli projektu Stanisława Wyspiańskiego Na przełomie 1904 i 1905 roku Stanisław Wyspiański zaprojektował wnętrza w mieszkaniu Zofii z Pareńskich i Tadeusza Boya-Żeleńskiego. Historię powstania mebli opisał sam właściciel w eseju Historia pewnych mebli, opublikowanym w 1927 roku na łamach Kuriera Porannego. Prócz mebli powstały również inne elementy wystroju, jak kolory ścian poszczególnych wnętrz oraz odpowiednio do nich dobrane zasłony. |
 Repozytorium apteczne Prezentowana szafa, pochodząca z apteki szpitalnej, służyła do przechowywania ziół. Na szufladach zaopatrzonych w żelazne barokowe uchwyty, umieszczone są nazwy surowców leczniczych: „HB. HEDER” — ziele bluszczu pospolitego (Hedera helix L.), „HB. HYOSCIAMI” — ziele lulka... |
 Biurko w stylu zakopiańskim W kolekcji Działu Sztuki Muzeum Tatrzańskiego, obok obrazów i rzeźb, znajduje się również bogaty zbiór mebli. Uwagę zwiedzających przyciągają zwłaszcza te w stylu zakopiańskim. Na ekspozycji stałej w Muzeum Stylu Zakopiańskiego w willi Koliba... |
 Skrzynia na zboże Prezentowana skrzynia, zdobiona motywami zygzaków i skośnej kratki, zamykana, służyła do przechowywania zboża. W ciekawy sposób ryzana. Rzemieślnik, który ją wykonał... |
 Łóżko krakowskie Wykonane z miękkiego drewna łóżko krakowskie nosi numer 1 w kolekcji Muzeum Etnograficznego w Krakowie – to pierwszy obiekt, który zapoczątkował muzealną kolekcję.
Rzeczy pierwsze, czyli jakie? Podstawowe, fundamentalne, założycielskie? Pierwszorzędne, pierwszoplanowe, najważniejsze, najbardziej potrzebne? A może najstarsze, najgłębiej schowane, zapomniane? |
 Kasa pancerna Sejf służący do przechowywania dokumentów księgowych przedsiębiorstwa solnego to najcięższy i największy obecnie eksponat w Zamku Żupnym, jeden z nielicznych zachowanych z jego oryginalnego wyposażenia. Został zakupiony przez wielicki Zarząd Salinarny w styczniu 1910 roku we Lwowie. Renomowany producent uwiecznił swą nazwę w zwieńczeniu kasy oraz przy wewnętrznym mocowaniu zamka: „C. K. Uprzywilejowana pierwsza krajowa Fabryka Kas Ogniotrwałych W. Kosiba & W. Chudzikowski Lwów”. |
 Fotel nocny w stylu biedermeierowskim W dworze z Drogini (przeniesionym do Muzeum w Wygiełzowie), w którym odtworzono wnętrza mieszkania zamożnej rodziny szlacheckiej, nie pominięto bardziej intymnej strony życia. W sypialni, usytuowanej w alkowie, urządzonej XIX-wiecznymi meblami, na wyposażeniu znalazł się również nocny fotel pełniący rolę wygódki. |
 Drewniany kredens malowany Posiadanie kredensu, który zazwyczaj był robiony na zamówienie przez małomiasteczkowego stolarza, było świadectwem zamożności właściciela. Prezentowany kredens był używany do 1966 roku, kiedy to został zakupiuony przez muzeum. |
 Klawikord Klawikord jako instrument muzyczny pojawił się w Europie w XIV wieku. Jego użycie rozpowszechniło się w I połowie XVI wieku. Składa się ze zdobionego prostokątnego korpusu skrzyniowego, którego klawiatura umieszczona jest wzdłuż dłuższego boku. Początkowo pozbawiony był nóg, co umożliwiało jego przenoszenie, stawiano go więc na stole, bądź trzymano na kolanach grającego. |
 Polifon Instrument muzyczny w formie szafy grającej pochodzący z przełomu XIX i XX wieku. Jest rzeźbiony i ma oszklone drzwiczki. Wewnątrz szafy znajduje się mechanizm grający z płytą metalową. |
 Zegar szafkowy, podłogowy Prezentowany obiekt to zegar szafkowy. Ustawiony na cokole zakończonym profilowaną listwą, dekorowanym intarsjowaną, ośmioramienną gwiazdą na ściance frontowej. Szafa z drzwiczkami dekorowanymi profilowaną płyciną w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, dekorowaną w polu dwiema intarsjowanymi, ośmioramiennymi gwiazdami. |
