|
Sukmana biała „chrzanówka” Sukmana, dawniej nazywana suknią zwierzchnią, była noszona powszechnie w niedziele i święta przez mieszkańców podkrakowskich wsi. Została uszyta z białego sukna, niegdyś wyrabianego m.in. przez chrzanowskich sukienników (rzemiosłem tym trudniło się do początku XX wieku jeszcze kilkanaście rodzin mieszkających w Chrzanowie). |
Zapaska płócienna do stroju krakowskiego Zapaska (fartuch) odświętna do stroju krakowskiego, z białego, cienkiego płótna bawełnianego, obszerna tak, aby zakrywała przód i boki spódnicy, zszyta z dwóch szerokości materiału, marszczona i wszyta w wąską oszewkę z doszytymi wiązadłami. Zapaska jest bogato ozdobiona haftem ręcznym białym dziurkowym i ażurowym wysnuwanym (toledo) oraz ściegiem atłaskowym. |
Koszula kobieca do stroju bronowickiego starszego typu Koszula kobieca do stroju krakowskiego uszyta z białego płótna bawełnianego, ozdobiona haftem ręcznym białym, dziurkowym i ściegiem atłaskowym. Krój z karczkiem, bez kołnierza. Na środku przodu rozcięcie długości około 27 cm, zapinane pod szyją na guziczek. Rękawy długie, u góry marszczone, w dole zakończone haftowanymi mankietami. |
Czepiec (czepec) łemkowski Czepiec był obowiązkowym nakryciem głowy zamężnych łemkowskich kobiet. Ma formę płytkiej czapeczki składającej się z przymarszczonego w dolnej części denka o kształcie podkowy i okalającego go otoku o zaokrąglonych brzegach... |
Spódnica krakowska w kratę Pod koniec XIX wieku popularne tkaniny fabryczne wełniane o motywach kwiatowych, tzw. tybety, charakterystyczne dla odświętnego stroju krakowskiego, zaczęły ustępować miejsca tkaninom lżejszym o zróżnicowanym wzornictwie. Spódnice z nich szyte noszone były przez kobiety na co dzień. |
Czapeczka dziecięca z Peru Czapeczka jest częścią kolekcji Władysława Klugera z 1876 roku. Została wykonana w technice szydełkowej z wełny i bawełny. Charakterystycznym jej elementem jest zwieńczenie w kształcie ptaszka. Pochodzi z Peru, z nekropoli Ancon. |
Koszula jeńca rosyjskiego Prezentowany obiekt to koszula jeńca rosyjskiego z 1916 roku darowana przez Adama Wrzoska (lekarza, antropologa, historyka medycyny, profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego). Darczyńca jako naczelny lekarz jednego z austriackich szpitali w Krakowie, pracujący również w obozie jeńców w podkrakowskim Dąbiu, spotykał w swojej pracy żołnierzy różnych narodowości, którzy często posiadali przy sobie ubrania, pamiątki zabrane z domu. |
Sukmana Tadeusza Kościuszki Sukmana według tradycji należąca do Tadeusza Kościuszki, uszyta z popielatego sukna wełnianego, z długimi rękawami u wylotu podszytymi czerwonym suknem, od stanu w dół poszerzona. Kołnierz stojący, obszyty czerwoną sukienną wypustką. |
Ubiór kontuszowy Ubiór — złożony z kontusza, żupana, spodni, kołpaka, butów i karabeli — należał do rodziny Drohojowskich z Czorsztyna. Kompletny polski ubiór narodowy złożony jest z części zewnętrznej — zwanej kontuszem — i spodniej — zwanej żupanem. Kontusz uszyto z aksamitu. Plecy krojone są w charakterystyczny sposób z tzw. słupem, rozkloszowane systemem głębokich zakładek, podkreślonych naszyciem jedwabnej pasmanterii. |
Koszula kobieca do stroju krakowskiego Koszula kobieca do stroju krakowskiego uszyta ręcznie z białego płótna bawełnianego fabrycznego, ozdobiona haftem ręcznym białym: dziurkowym i ściegiem atłaskowym. Krój z karczkiem, bez kołnierza. Rękawy długie, u góry marszczone, w dole zakończone haftowanymi mankietami. |
Katana kobieca (kaftan) z Bronowic Kaftanik kobiecy z rękawami uszyty z tkaniny bawełnianej tkanej we wzorzyste paski (niebieskie, czarne, żółte, popielate; często w deseń lub kwiaty), ocieplany. Tył u dołu ułożony w fałdki. Zapięcie na haftki. Podszewka bawełniana, kraciasta. Katanka ozdobiona jest naszyciami „ząbków” bawełnianych; czerwonych i białych oraz wykonanych z nici metalowych srebrnych, a także ozdobnymi guziczkami i pajetkami (wisiorkami blaszanymi). |
Suknia ogrodowa Suknia krynolina uszyta z białego muślinu drukowanego w motywy przedstawiające u dołu spódnicy pas roślinności wodnej , a powyżej latające motyle i inne owady. Staniczek krótki, podszyty białym płótnem z fiszbinami, zapinany z przodu na guziki. Rękawy długie, rozcięte i rozkloszowane, obszyte falbaną. Spódnica mocno zmarszczona, długa, z trenem. Wąska talia podkreślona jest paskiem zapinanym na haftki, z przyszytą szeroką kokardą. Całości dopełnia chusteczka do narzucania na ramiona. |
Spódnica łemkowska „kabat” Spódnica łemkowska — kabat, wykonana z modrotlaczu, z cienkiego drukowanego materiału fabrycznego, o wzorze w drobne żółte kwiatki i drobne zielone gwiazdki. Uszyta ręcznie na przełomie XIX/XX wieku. Takie materiały wyrabiano w miasteczkach południowej części Karpat, w Bardiovie, a także Krynicy... |
Sukmana biała „chrzanówka” — strój bronowicki Sukmana męska ze stojącym kołnierzem wykonana z białego sukna, tak zwana chrzanówka. Rękawy zakończone trapezowatymi klapkami, na przodzie dwa ukośne otwory kieszeniowe. Zapięcie na mosiężne haftki. Kołnierz, klapki u rękawów i rozcięcie na przodzie podszyte są czerwonym suknem, brzegi wykończone czerwoną lamówką. |
Zapaska tybetowa do stroju krakowskiego Zapaska do stroju krakowskiego uszyta z dwóch brytów cienkiej białej wełenki, drukowanej w motywy zielonych gałązek z różami i innymi kwiatami różowo-czerwonymi oraz kwiatuszkami i pąkami w kolorach niebieskim i różowym. |
Cucha biała podhalańska Cucha biała — gw. cucha bioła — rodzaj tradycyjnego wierzchniego okrycia noszonego przez mężczyzn na Podhalu. Prezentowana cucha stanowiła element stroju odświętnego. Uszył ją i zapewne również ozdobił w 1966 roku Czesław Styrczula-Maśniak, uznany krawiec ludowy z Dzianisza... |
Cucha orawska Prezentowany obiekt to wierzchnie okrycie męskie z brązowego sukna, podszyte od spodu niebiesko-białym materiałem fabrycznym w jodełkę. Na kołnierzu i u dołu rękawów widoczny jest ozdobnie stebnowany czarny materiał. Po obu stronach znajdują się kieszenie (łącznie 4): wszywane z patką i bez, obszyte czarną lamówką. Brzegi cuchy także są lamowane. Guziki umieszczono w dwóch rzędach (łącznie 6), przy czym jeden jest pokryty materiałem. |
Czepiec żydówki Czepiec znajduje się w zbiorach od 1960 roku, nie wiadomo, jakim sposobem do nich trafił. W muzealnym archiwum zachowały się cztery fotografie eksponatu, zakupione na przełomie lat 60. i 70. XX wieku, zawierające na odwrociu adnotację, że właścicielką czepca była Ludwika Popardowska z podsądeckiej... |
Spódnica taftowa podhalańska Spódnica (gw. spodnica) z tafty jedwabnej, broszowanej nicią jedwabną — element odświętnego stroju kobiecego z Podhala. Spódnica pochodzi z Zakopanego lub jego najbliższych okolic. Materiał, z którego jest uszyta, datowany jest na drugą połowę XVIII wieku. Nieznany jest czas wykonania spódnicy i okres jej... |
Gorset sukienny podhalański Gorset — element tradycyjnego ubioru kobiecego na Podhalu — wykonany z samodziałowego sukna koloru brązowego, z charakterystycznym trójkątnym zębem, tak zwanym szczytkiem, wykrojonym pośrodku górnej części przodów i pleców. Gorset pochodzi z podhalańskiej wsi Dzianisz leżącej na północ od Zakopanego. Tu w latach 1887–1893 góral o nazwisku Styrczula sprzedał go małżeństwu kolekcjonerów — Marii i Bronisławowi Dembowskim. W ten sposób prezentowany przedmiot wszedł w skład jednej z największych i najciekawszych XIX-wiecznych kolekcji etnograficznych z Podhala. W 1922 roku zbiór ten, drogą zapisu, stał się własnością Muzeum Tatrzańskiego im. Dra Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem. |