Antoni Jezierski urodził się w roku 1859 w Ihrowicach w dawnym powiecie tarnopolskim (obecnie Ukraina). Po ukończeniu szkoły realnej we Lwowie, w latach 1878–1882 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. W czasie nauki w SSP prace Jezierskiego zdobyły 4 nagrody. Młody malarz otrzymał również stypendium, dzięki któremu mógł wyjechać do Włoch, gdzie zwiedził Wenecję, Bolonię, Florencję i Rzym. Podczas pobytu w Italii Jezierski kopiował freski i obrazy. Po powrocie do Krakowa, w latach 1884–1887, kontynuował naukę w SSP w szkole kompozycji Jana Matejki. W roku 1890, dzięki kolejnemu stypendium, kontynuował naukę na akademii monachijskiej. Po powrocie do kraju tworzył w różnych miastach na Rusi. Zmarł w roku 1939 we Lwowie.

Antoni Jezierski (1859–1939) zaliczany jest do grona uczniów Jana Matejki. W krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych studiował w latach 1878–1882, a następnie, po powrocie ze stypendium we Włoszech, zapisał się w 1884 roku do Oddziału Kompozycyjnego prowadzonego przez Jana Matejkę.

Jan Bukowski (1873–1943) wg Słownika Artystów Polskich studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w latach 1893–1900. Bukowski uczęszczał do pracowni tak znanych artystów jak Władysław Łuszczkiewicz, Teodor Axentowicz, Leon Wyczółkowski i Jacek Malczewski. Prezentowany rysunek jest sygnowany monogramem „BJ”. Ponieważ studium popiersia kobiecego z gipsowego odlewu posągu starożytnego zachowało się w zbiorach ASP jako wyróżniona praca studencka domniemywać należy, że rysunek powstał w czasie studiów Bukowskiego w Szkole Sztuk Pięknych, tj. w latach 1882–1895.

Prezentowany rysunek powstał 12 marca 1852 roku w Wiedniu, o czym świadczy umieszczona na rysunku sygnatura: „Wiedeń 12/3 [1]852 Szynalewski”.  Nie wiadomo, w jaki sposób studium dwóch aktów męskich Szynalewskiego trafiło do zbiorów Akademii. Można się domyślać, że zostało podarowane przez samego autora. Rysunek świadczy o doskonałym opanowaniu techniki przez 27-letniego artystę.

Niewiele wiadomo o Wilhelmie Moszyńskim. Urodził się w Zaborowie i zmarł przedwcześnie prawdopodobnie przed końcem 1885 roku. W latach 1875–1880 był uczniem w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych.

Seweryn Bieszczad studiował malarstwo w Szkole Sztuk Pięknych w latach 1868–1876, pod kierunkiem Władysława Łuszczkiewicza, a następnie Jana Matejki. Studiował także w Wiedniu i Monachium pod kierunkiem Sándora Wagnera (niem. Alexander von Wagner) oraz w Dreźnie jako stypendysta Akademii Wiedeńskiej.

Ferdynand Bryll, malarz, portrecista, konserwator i ilustrator, urodził się w roku 1863 w Krakowie. W latach 1876–1884 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. W czasie studiów, w roku 1882, z polecenia Jana Matejki pomagał Henrykowi Rodakowskiemu podczas prac nad fryzem w sali sejmowej we Lwowie.

Szkic prawdopodobnie stanowi studium portretowe Mariana Gorzkowskiego. Ukazuje ujętego w popiersiu, mężczyznę w średnim wieku, o szczupłej twarzy pokrytej zmarszczkami. Mężczyzna ma brodę i wąsy. Ubrany jest przypuszczalnie w surdut, stanowiący strój wizytowy zapoczątkowany w XIX wieku. Wskazują na to widoczne na portrecie poszerzone klapy popularnej wówczas wśród mężczyzn dwurzędowej przedłużonej marynarki. Artysta skupił się jednak przede wszystkim na oddaniu rysów portretowanego.

Malarz Karol Kamieński, błędnie nazywany niekiedy Dominikiem, był synem Macieja Kamieńskiego, polskiego kompozytora pochodzenia słowackiego. Dysponujemy szczątkowymi informacjami na temat życia artysty. Wiadomo, że w roku 1792 mieszkał w Warszawie przy ulicy Piwnej. Dzięki pomocy ojca udało mu się wstąpić na dwór króla Stanisława Augusta Poniatowskiego.

Prezentowany rysunek ze zbiorów ASP został nagrodzony przez profesorów Szkoły Sztuk Pięknych i uhonorowany przez władze Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie nagrodą pieniężną odpowiadająca I miejscu i wynoszącą 30 guldenów.