Lista wszystkich obiektów. Kliknij na jeden z nich, aby przejść do karty obiektu. Tematy umożliwiają selekcję eksponatów według kategorii pojęciowych. Po prawej stronie możesz zmienić ustawienie widoku listy.
Poniższe zestawienie ukazuje powiązanie między eksponatami w sposób niestandardowy. Punkty oznaczają eksponaty, a łączące je linie to powiązania między nimi według wybranych kategorii.
Wpisz daty krańcowe do okienek, aby wybrać interesujący Cię okres na osi czasu.
- Czas powstania 1640
- Miejsce powstania Małopolska
- Wymiary wysokość: 97 cm, szerokość: stopa: 25,2 x 22 cm
- Numer inwentarzowy D-101
- Muzeum Muzeum Archidiecezjalne im. Kardynała Karola Wojtyły w Krakowie
- Tematy religijność
- Technika trybowanie, kucie, złocenie, odlewanie, cyzelowanie, fakturowanie
- Materiał srebro
- Fundator Stanisław Pękala
- Prawa do obiektu Muzeum Archidiecezjalne im. Kardynała Karola Wojtyły w Krakowie
- Prawa do wizerunków cyfrowych domena publiczna
- Digitalizacja RPD MIK, projekt Wirtualne Muzea Małopolski
- Tagi katolicyzm , liturgia , złotnictwo , rzemiosło , 3D , barok , kościół , sztuka sakralna , domena publiczna
Monstrancja z Korzkwi jest przykładem żywotności form gotyckich i jednocześnie umiejętności łączenia ich z barokowymi, nowoczesnymi w momencie jej powstania. Monstrancja mogła być zmontowana z gotyckiej części górnej oraz XVII wiecznej stopy i trzonu. Istnieje również druga teoria, mówiąca o tzw. „nawrocie do gotyku”, czyli często spotykanym w 1. poł. XVII wieku powrocie do wyrobu anachronicznych wówczas elementów. Jest to przykład długiego okresu produkcji tradycyjnych gotyckich monstrancji wieżyczkowych, gdyż monstrancje promieniste zaczęły pojawiać się w Małopolsce ok. połowy wieku XVII.
Więcej Monstrancja z Korzkwi jest przykładem żywotności form gotyckich i jednocześnie umiejętności łączenia ich z barokowymi, nowoczesnymi w momencie jej powstania.
Monstrancja prezentuje typ wieżyczkowy. Posiada stopę na planie sześcioliścia z płaszczem o trybowanej dekoracji — Arma Christi (określenie motywów symbolizujących mękę Jezusa Chrystusa) w chrząstkowo-małżowinowych kartuszach. Nodus monstrancji ma kształt gruszkowaty, zdobiony trzema odlanymi główkami aniołków. Część górna przyjmuje formę ażurowej, trójdzielnej wieżyczki z okrągłym reservaculum (repozytorium na hostię) w promienistej glorii. Po bokach dwa ażurowe pinakle z odlanymi figurkami aniołów z arma Christi oraz figurkami Matki Boskiej i św. Jana Ewangelisty na ich szczytach. Ponad reservaculum zwieńczenie w formie wieżyczki (ażurowej) z posążkiem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w promienistej mandorli oraz grupa Ukrzyżowania na jej szczycie.
Na stopie znajdują się dwie cechy kontrybucyjne (1806-1807). Na kryzie stopy wyryto napis fundacyjny: „STANISLAW PEKALA Z KATARZYNĄ MAŁŻONKĄ SWOJĄ SPRAWILI NA CZEŚĆ I CHWAŁĘ PANV BOGV ANNO 1640”.
Monstrancja mogła być zmontowana z gotyckiej części górnej oraz XVII wiecznej stopy i trzonu. Istnieje również druga teoria, związana z tzw. „nawrotem do gotyku”, czyli często spotykanym w 1. poł. XVII wieku powrocie do wyrobu stylistycznie anachronicznych wówczas elementów. Jest to przykład długiego okresu produkcji tradycyjnych gotyckich monstrancji wieżyczkowych, gdyż monstrancje promieniste zaczęły pojawiać się w Małopolsce ok. połowy wieku XVII.
Opracowanie: Muzeum Archidiecezjalne im. Kardynała Karola Wojtyły w Krakowie, Redakcja WMM, © wszystkie prawa zastrzeżone
Bibliografia:
Marian Kornecki, Monstrancja, [w:] Wawel 1000–2000, t. II: Skarby Archidiecezji Krakowskiej, katalog wystawy w Muzeum Archidiecezjalnym w Krakowie, 05-09.2000, red. Józef Andrzej Nowobilski, Kraków 2000, kat. II/157, s. 180–181.
Ostatnie komentarze: