Lista wszystkich obiektów. Kliknij na jeden z nich, aby przejść do karty obiektu. Tematy umożliwiają selekcję eksponatów według kategorii pojęciowych. Po prawej stronie możesz zmienić ustawienie widoku listy.
Poniższe zestawienie ukazuje powiązanie między eksponatami w sposób niestandardowy. Punkty oznaczają eksponaty, a łączące je linie to powiązania między nimi według wybranych kategorii.
Wpisz daty krańcowe do okienek, aby wybrać interesujący Cię okres na osi czasu.
- Autor Johann Joachim Kaendler, Johann Friedrich Eberlein
- Czas powstania ok. 1739
- Miejsce powstania Miśnia, Saksonia
- Wymiary wysokość: 24,5 cm, średnica: podstawa: 16,7 cm
- Oznaczenie autorskie na spodzie malowane podszkliwnie kobaltem skrzyżowane miecze
- Numer inwentarzowy ZKWawel 8981
- Muzeum Zamek Królewski na Wawelu Państwowe Zbiory Sztuki
- Dostępność Sień Saska
- Tematy życie codzienne, wokół stołu, wyrzeźbione, ciało
- Technika wyciskanie w formie, wypalanie, szkliwienie, malowanie naszkliwne
- Materiał porcelana
- Data pozyskania 2007, zakup
- Prawa do obiektu Zamek Królewski na Wawelu Państwowe Zbiory Sztuki
- Prawa do wizerunków cyfrowych domena publiczna
- Digitalizacja RPD MIK, projekt Wirtualne Muzea Małopolski Plus
- Tagi ceramika , Miśnia , serwis , herb , ornament , 3D plus , 3D , WMM Plus , domena publiczna , świecznik
Serwis zwany łabędzim, najsłynniejszy z porcelanowych serwisów, został wykonany w latach 1737–1742 w Królewskiej Manufakturze w Miśni na zlecenie hrabiego Henryka Brühla, późniejszego pierwszego ministra Augusta III. Okazją do jego zamówienia był ślub Brühla z Marią Anną Kolowrat-Krakowský. Autorem projektu i wykonawcą większych części był Johann Joachim Kaendler, z którym współpracowali Johann Friedrich Eberlein oraz Johann Gottlieb Ehder.
Więcej Lichtarz na trójosiowej podstawie złożonej z dużych muszli i szerokich, plastycznie dekorowanych pól naśladujących fakturę muszli przegrzebka. Trzon został skonstruowany z ornamentu rocaille, z dekoracją figuralną w formie dwóch putt i rocaillowych kartuszy z herbem Brühl-Kolowrat-Krakowský pod koroną, z wstęgą Orderu Orła Białego i labrami. Profitka do zbierania skapującego wosku w formie kielicha ma dekorację plastyczną – drobne listki. Karnacje, rysy twarzy, włosy oraz różowo-żółta tkanina na biodrach putt, a także herb zostały ozdobione malarsko. Forma świecznika jest wzorowana na projekcie lichtarza z dwoma puttami autorstwa paryskiego złotnika Juste’a Aurèle’a Meissonniera.
Serwis zwany łabędzim, najsłynniejszy z porcelanowych serwisów, został wykonany w latach 1737–1742 w Królewskiej Manufakturze w Miśni na zlecenie hrabiego Henryka Brühla, późniejszego pierwszego ministra Augusta III. Okazją do jego zamówienia był ślub Brühla z Marią Anną Kolowrat-Krakowský. Autorem projektu i wykonawcą większych części był Johann Joachim Kaendler, z którym współpracowali Johann Friedrich Eberlein oraz Johann Gottlieb Ehder.
Serwis składał się z około 3000 sztuk. W jego skład wchodził serwis obiadowy, naczynia do kawy, herbaty i czekolady, do serwowania cukrów (konfitur, owoców kandyzowanych, marcepanów) czy przypraw (soli, oliwy, octu, musztardy), ale też dekoracji stołu (tzw. surtout de table) oraz dekoracji sali (świeczniki ścienne, duże kandelabry i lichtarze). Wzór został zastrzeżony dla rodziny Brühl i przez 200 lat w Miśni wykonywano wyłącznie pojedyncze sztuki, uzupełniając brakujące, rozbite elementy. Do początku wieku XX pozostało ok. 1400 elementów. W 1945 roku 80 procent serwisu uległo zniszczeniu. Ocalałe naczynia pojawiają się w handlu antykwarycznym niezwykle rzadko.
Opracowanie: Dorota Gabryś (Zamek Królewski na Wawelu), Redakcja WMM, © wszystkie prawa zastrzeżone
Ostatnie komentarze: