Lista wszystkich obiektów. Kliknij na jeden z nich, aby przejść do karty obiektu. Tematy umożliwiają selekcję eksponatów według kategorii pojęciowych. Po prawej stronie możesz zmienić ustawienie widoku listy.
Poniższe zestawienie ukazuje powiązanie między eksponatami w sposób niestandardowy. Punkty oznaczają eksponaty, a łączące je linie to powiązania między nimi według wybranych kategorii.
Wpisz daty krańcowe do okienek, aby wybrać interesujący Cię okres na osi czasu.
- Autor karton przypisywany Michielowi Coxcie
- Wytwórca warsztat Pietera van Aelsta mł.
- Czas powstania ok. 1550
- Miejsce powstania Bruksela, Flandria
- Wymiary wysokość: 467 cm, szerokość: 525 cm
- Oznaczenie autorskie znak tkacki Pietera van Aelsta mł. w prawym dolnym rogu
- Numer inwentarzowy ZKWawel 7
- Muzeum Zamek Królewski na Wawelu Państwowe Zbiory Sztuki
- Dostępność Sala Poselska
- Tematy władza, życie codzienne, religijność, natura
- Technika tkanie
- Materiał wełna, jedwab, nić srebrna, nić złota
- Kolekcjoner kolekcja króla Zygmunta Augusta
- Prawa do obiektu Zamek Królewski na Wawelu Państwowe Zbiory Sztuki
- Prawa do wizerunków cyfrowych domena publiczna
- Digitalizacja RPD MIK, projekt Digitalizacja najcenniejszych arrasów z kolekcji wawelskiej
- Tagi Wawel , dwór , tkanina , Biblia , 3D plus , król , zwierzęta , rośliny , domena publiczna
Tkanina przestawia jeden z epizodów Księgi Rodzaju i jest jedną z ośmiu tapiserii w Zygmuntowskiej kolekcji tworzących cykl poświęcony postaci Noego. Łaciński napis w górnej bordiurze doskonale oddaje treść przedstawienia i brzmi w tłumaczeniu: „Noe przechadza się z Bogiem. Bóg ujawnia mu zamysł potopu i poleca zbudować arkę przynoszącą ocalenie”. Bóg zapowiada Noemu – jedynemu sprawiedliwemu mieszkańcowi ziemi – że z powodu grzechów ludzkości zamierza zatopić ziemię. Nakazuje mu zbudowanie arki, która pozwoli mu uratować swoją rodzinę. Noe ma także wprowadzić do arki po parze zwierząt każdego gatunku (Rdz 6, 13–21).
Więcej Tkanina przestawia jeden z epizodów Księgi Rodzaju i jest jedną z ośmiu tapiserii w Zygmuntowskiej kolekcji tworzących cykl poświęcony postaci Noego. Łaciński napis w górnej bordiurze doskonale oddaje treść przedstawienia i brzmi w tłumaczeniu: „Noe przechadza się z Bogiem. Bóg ujawnia mu zamysł potopu i poleca zbudować arkę przynoszącą ocalenie”[1]. Bóg zapowiada Noemu – jedynemu sprawiedliwemu mieszkańcowi ziemi – że z powodu grzechów ludzkości zamierza zatopić ziemię. Nakazuje mu zbudowanie arki, która pozwoli mu uratować swoją rodzinę. Noe ma także wprowadzić do arki po parze zwierząt każdego gatunku (Rdz 6, 13–21).
Oś kompozycyjną arrasu wyznaczają dwie monumentalne postaci – Boga Ojca w złocistoróżowej szacie i tkanym złotem płaszczu oraz odwróconego tyłem do widza Noego. W idyllicznym krajobrazie nic nie zapowiada nadchodzącej zagłady. Rozmówcy znajdują się w płytkiej dolinie otoczonej bujnym lasem. Wśród realistycznie przedstawionych roślin można rozpoznać paprocie, dzikie róże i mniszki lekarskie.
Autorstwo kartonów scen figuralnych, które służyły jako wzory dla tkaczy, przypisywane jest flamandzkiemu malarzowi, Michielowi Coxcie (ok. 1499–1592). W ciągu swojego bardzo długiego życia tworzył freski, obrazy ołtarzowe, a także tapiserie. Wśród zamawiających jego dzieła byli Henryk VIII, król Anglii i Filip II, władca Hiszpanii.
Anonimowy twórca projektów bordiur okalających pole środkowe działał pod wpływem dwóch flamandzkich artystów: Cornelisa Bosa i Corneliusa Florisa. Obaj tworzyli grafiki, w których rozpowszechniali nowy typ ornamentu – groteskę. W naszym arrasie na ozdobnym rusztowaniu umieszczono postaci Minerwy – bogini mądrości, Neptuna – władcy mórz, liczne putta, owoce, bukiety kwiatów i barwne ptaki. Całość tkaniny otoczona jest charakterystyczną cienką bordiurą ze splecionych wstęg wzbogaconych małymi kwiatami.
Arras Rozmowa Noego z Bogiem został zamówiony przez Zygmunta Augusta prawdopodobnie około 1548 roku. W każdym razie jest wymieniony w opisie wesela króla i jego trzeciej żony, Katarzyny Mantuańskiej, w lipcu 1553 roku. Tkanina była rewindykowana z Rosji Sowieckiej przed 15 września 1921; na Wawelu znajdowała się od 28 kwietnia 1922 roku. W momencie wybuchu II wojny światowej kolekcja została wywieziona z Polski. Ewakuowana przez Rumunię, Francję, Anglię dotarła do Kanady 13 lipca 1940 roku. W lutym 1961 roku powróciła na Wawel.
Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska.
[1] Tłumaczenie za: M. Piwocka, Arrasy Zygmunta Augusta, Kraków 2007.
Ostatnie komentarze: