Lista wszystkich obiektów. Kliknij na jeden z nich, aby przejść do karty obiektu. Tematy umożliwiają selekcję eksponatów według kategorii pojęciowych. Po prawej stronie możesz zmienić ustawienie widoku listy.
Poniższe zestawienie ukazuje powiązanie między eksponatami w sposób niestandardowy. Punkty oznaczają eksponaty, a łączące je linie to powiązania między nimi według wybranych kategorii.
Wpisz daty krańcowe do okienek, aby wybrać interesujący Cię okres na osi czasu.
- Czas powstania pocz. XX w.
- Miejsce powstania Męcina Wielka, Łemkowszczyzna
- Wymiary długość: 81 cm
- Numer inwentarzowy MDKG/OBL/E 48
- Muzeum Muzeum — Dwory Karwacjanów i Gładyszów
- Oddział Skansen Wsi Pogórzańskiej im. prof. R. Reinfussa w Szymbarku
- Tematy wielokulturowość, życie codzienne, stroje
- Technika szycie ręczne, tkanie
- Materiał len, perkal fabryczny
- Prawa do obiektu Muzeum — Dwory Karwacjanów i Gładyszów
- Prawa do wizerunków cyfrowych domena publiczna
- Digitalizacja RPD MIK, projekt Wirtualne Muzea Małopolski
- Tagi strój , Łemkowie , 3D , wielokulturowość , strój ludowy , tkanina , domena publiczna
Spódnica łemkowska — kabat, wykonana z modrotlaczu, z cienkiego drukowanego materiału fabrycznego, o wzorze w drobne żółte kwiatki i drobne zielone gwiazdki. Uszyta ręcznie na przełomie XIX/XX wieku. Takie materiały wyrabiano w miasteczkach południowej części Karpat, w Bardiovie, a także Krynicy...
Więcej Spódnica łemkowska — kabat, wykonana z modrotlaczu, z cienkiego drukowanego materiału fabrycznego, o wzorze w drobne żółte kwiatki i drobne zielone gwiazdki. Uszyta ręcznie na przełomie XIX/XX wieku. Takie materiały wyrabiano w miasteczkach południowej części Karpat, w Bardiovie, a także Krynicy i Muszynie. Spódnica jest drobno plisowana, ujęta górą w pasek z troczkami do wiązania uszytymi z grubego, lnianego, ręcznie tkanego płótna. Aby domowym sposobem utrwalić pliski, kobiety fastrygowały je, delikatnie prały, a następnie na wilgotny materiał nakładały lnianą płachtę i zaparzały je świeżo wyjętymi z pieca gorącymi bochnami chleba. Kobiety posiadające w swoim gospodarstwie ciężkie żelazka na duszę wykorzystywały je również do utrwalania plisek. Spódnice te nosiły kobiety na Łemkowszczyźnie przed I wojną światową i w okresie międzywojennym.
Prezentowaną spódnicę zdobią trzy pasy stębnówek w kolorach: czerwonym, żółtym, pomarańczowym, zielonym, białym. Między nimi naszyte są kolorowe wstążeczki i pasek fabrycznej koronki w kolorze ciemnoczerwonym, z wplecioną jedwabną nitką bladoniebieską i bławatkową. Brzeg dolny spódnicy obszyty jest różową, bawełnianą tasiemką.
Ponieważ takie materiały nie były tanie, na przodzie spódnicy wszyto dla oszczędności płat grubego, ręcznie tkanego płótna, który i tak zakrywała zapaska.
Spódnica pochodzi z łemkowskiej wsi Męcina Wielka.
Opracowanie: Anna Niemczyńska-Szurek (Muzeum — Dwory Karwacjanów i Gładyszów), © wszystkie prawa zastrzeżone
Ostatnie komentarze: