Lista wszystkich obiektów. Kliknij na jeden z nich, aby przejść do karty obiektu. Tematy umożliwiają selekcję eksponatów według kategorii pojęciowych. Po prawej stronie możesz zmienić ustawienie widoku listy.
Poniższe zestawienie ukazuje powiązanie między eksponatami w sposób niestandardowy. Punkty oznaczają eksponaty, a łączące je linie to powiązania między nimi według wybranych kategorii.
Wpisz daty krańcowe do okienek, aby wybrać interesujący Cię okres na osi czasu.
- Autor proj. Stanisław Witkiewicz, wyk. Jędrzej Trzebunia
- Czas powstania 1892–1896
- Wymiary wysokość: 23 cm, średnica: 16 cm
- Numer inwentarzowy S/332/MT
- Muzeum Muzeum Tatrzańskie im. Dra Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem
- Tematy religijność, wyrzeźbione, góry, znane postaci, zaskakujące
- Technika rzeźbienie, ryzowanie
- Materiał drewno
- Kolekcjoner Maria i Bronisław Dembowscy
- Prawa do obiektu Muzeum Tatrzańskie im. Dra Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem
- Prawa do wizerunków cyfrowych domena publiczna
- Digitalizacja RPD MIK, projekt Wirtualne Muzea Małopolski
- Tagi techniki zdobnicze , kielich , styl zakopiański , Stanisław Witkiewicz , 3D , kościół , liturgia , katolicyzm , domena publiczna
Pośród przedmiotów przekazanych w 1922 roku do Muzeum przez Marię Dembowską (która wraz z mężem Bronisławem gromadziła jedną z pierwszych kolekcji etnograficznych na Podhalu) znajduje się również drewniany model kielicha kościelnego zaprojektowany przez Stanisława Witkiewicza, a wykonany przez Jędrzeja Trzebunię.
WięcejO tym, z czego wino mszalne może lepiej smakować
Pośród przedmiotów przekazanych w 1922 roku do Muzeum przez Marię Dembowską (która wraz z mężem Bronisławem gromadziła jedną z pierwszych kolekcji etnograficznych na Podhalu) znajduje się również drewniany model kielicha kościelnego zaprojektowany przez Stanisława Witkiewicza, a wykonany przez Jędrzeja Trzebunię.
Model został wykonany z dwóch rodzajów drewna — jesionowego i lipowego. Składa się z ośmiobocznej stopy (czyli podstawy), trzonu z nodusem (nóżki z pierścieniem na 1/3 jej wysokości) oraz czary. Wszystkie wymienione elementy są bogato zdobione. Ośmiobok stopy dekorują serduszka, trzon — krzyżyki i serduszka, a czarę obiega pas leluj i ząbków.
Kielich stanowi ważny element w liturgii chrześcijańskiej. Samo słowo wywodzi się z greki i łaciny. W pierwszych wiekach chrześcijaństwa kielichy były wykonywane z różnych materiałów. Znane są przykłady ceramiczne, drewniane, szklane, z metali i stopów, a także z minerałów (na przykład kryształu górskiego czy onyksu). Ujednolicenie nastąpiło w okresie karolińskim. Podczas kolejnych soborów ustalono, iż kielichy mają być wykonywane ze złota lub srebra. W ciągu wieków zmieniały się również kształt, proporcje i dekoracje naczyń.
Model zaprojektowany przez Witkiewicza, zgodnie z trendami panującymi na przełomie XIX/XX wieku, proporcjami i kształtem nawiązuje do wzorów gotyckich. Jest smukły, ma wieloboczną stopę i zdobioną czarę. Jednakże takie dekoracje nie są znane ze średniowiecznych zabytków. To wzory zapożyczone z chałup i sprzętów góralskich. Na tym polega wyjątkowość tego obiektu.
Stanisław Witkiewicz pierwszy raz do małej wioski pod Tatrami przyjechał w latach 80. XIX wieku. Zainspirowany miejscowym budownictwem i sztuką, rozpoczął kampanię na rzecz pierwszego polskiego stylu narodowego i to jemu przypadło zrealizowanie tych założeń w praktyce. Projektując domy w stylu zakopiańskim, Witkiewicz projektował również ich wyposażenie. W jego zamierzeniu wzory zakopiańskie miały wyjść poza granice Zakopanego i dotyczyć nie tylko budynków mieszkalnych. Stąd też pojawiły się również realizacje o charakterze sakralnym, do których projektowano także wyposażenie (kielichy, ołtarze, świeczniki). Całość miała być spójna. Artysta był przekonany, że tak opracowany materiał ludowy może z powodzeniem zadowolić nawet najbardziej wyrafinowane gusta.
Opracowanie: Julita Dembowska (Muzeum Tatrzańskie im. Dra Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem), © wszystkie prawa zastrzeżone
Ostatnie komentarze: