Lista wszystkich obiektów. Kliknij na jeden z nich, aby przejść do karty obiektu. Tematy umożliwiają selekcję eksponatów według kategorii pojęciowych. Po prawej stronie możesz zmienić ustawienie widoku listy.
Poniższe zestawienie ukazuje powiązanie między eksponatami w sposób niestandardowy. Punkty oznaczają eksponaty, a łączące je linie to powiązania między nimi według wybranych kategorii.
Wpisz daty krańcowe do okienek, aby wybrać interesujący Cię okres na osi czasu.
- Czas powstania XIX w.
- Miejsce powstania Małopolska południowa
- Wymiary wysokość: 35 cm, obwód: brzuśca 80 cm
- Numer inwentarzowy Z-63
- Muzeum Muzeum — Orawski Park Etnograficzny w Zubrzycy Górnej
- Tematy życie codzienne, wokół stołu, wieś
- Technika toczenie na kole garncarskim, wypalanie, szkliwienie
- Materiał glina, glazura
- Prawa do obiektu Muzeum — Orawski Park Etnograficzny w Zubrzycy Górnej
- Prawa do wizerunków cyfrowych domena publiczna
- Digitalizacja RPD MIK, projekt Wirtualne Muzea Małopolski
- Tagi naczynie , 3D , życie codzienne , ceramika , 3D plus , domena publiczna , Orawa
Tradycyjne wnętrza orawskich domów były wyposażone w kilkanaście tego rodzaju różnobarwnych, pękatych, pięknie sklepionych dzbanów o wydatnych uchach. Puste zawieszano na kołkach ściennych półek, nazywanych gwarowo „listwami", wówczas, wiszące rzędem, tworzyły rodzaj zdobnego fryzu o obłych liniach oraz pięknych stonowanych kolorach, które odcinały się od sczerniałych od dymu ścian. Takie wyposażenie wnętrza można było spotkać na Orawie do lat 70. XX wieku. W starych, drewnianych budynkach tego rodzaju wystrój obwiązywał do końca istnienia budynku. W dzisiejszych czasach, kiedy zanikło tradycyjne budownictwo, jest to niezwykła rzadkość.
Więcej Prezentowany obiekt to kulisty dzbanek z krótką, wąską szyjką, do której doklejono niewielkie, wypukłe ucho. Jego dolna krawędź sięga tylko górnej części brzuśca, nie zakłócając kształtnej kulistości. W tego typu dzbankach o wąskich szyjkach trzymano zwykle trunki: miody i wina. Górna Orawa — w części znajdującej się po stronie polskiej — nie posiadała własnych warsztatów garncarskich, ale z łatwością do I wojny światowej zaopatrywała się w te wyroby na okolicznych jarmarkach, głównie w Trzcianie (Tyrstynie).
Tradycyjne wnętrza orawskich domów były wyposażone w kilkanaście tego rodzaju różnobarwnych, pękatych, pięknie sklepionych dzbanów o wydatnych uchach. Puste zawieszano na kołkach ściennych półek, nazywanych gwarowo „listwami", wówczas, wiszące rzędem, tworzyły rodzaj zdobnego fryzu o obłych liniach oraz pięknych stonowanych kolorach, które odcinały się od sczerniałych od dymu ścian. Takie wyposażenie wnętrza można było spotkać na Orawie do lat 70. XX wieku. W starych, drewnianych budynkach tego rodzaju wystrój obwiązywał do końca istnienia budynku. W dzisiejszych czasach, kiedy zanikło tradycyjne budownictwo, jest to niezwykła rzadkość.
Opracowanie: Muzeum — Orawski Park Etnograficzny w Zubrzycy Górnej, © wszystkie prawa zastrzeżone
Ostatnie komentarze: