Lista wszystkich obiektów. Kliknij na jeden z nich, aby przejść do karty obiektu. Tematy umożliwiają selekcję eksponatów według kategorii pojęciowych. Po prawej stronie możesz zmienić ustawienie widoku listy.
Poniższe zestawienie ukazuje powiązanie między eksponatami w sposób niestandardowy. Punkty oznaczają eksponaty, a łączące je linie to powiązania między nimi według wybranych kategorii.
Wpisz daty krańcowe do okienek, aby wybrać interesujący Cię okres na osi czasu.
- Czas powstania ok. 1960
- Miejsce powstania prawdopodobnie Szamotuły
- Wymiary wysokość: 175 cm, całkowita wozu: 240 cm, długość: wozu z dachem: 515 cm, szerokość: wozu: 200 cm
- Numer inwentarzowy MT-E/1851
- Muzeum Muzeum Okręgowe w Tarnowie
- Oddział Muzeum Etnograficzne w Tarnowie
- Dostępność ekspozycja plenerowa
- Tematy wielokulturowość, życie codzienne
- Materiał drewno, żelazo, farba olejna
- Prawa do obiektu Muzeum Okręgowe w Tarnowie
- Prawa do wizerunków cyfrowych © wszystkie prawa zastrzeżone, Muzeum Okręgowe w Tarnowie
- Digitalizacja RPD MIK, projekt Wirtualne Muzea Małopolski
- Tagi Romowie , 2D , tradycja , wielokulturowość , audiodeskrypcja , pojazd , © wszystkie prawa zastrzeżone
Wśród barwnej ekspozycji poświęconej historii i kulturze Romów/Cyganów najszybciej zwracają na siebie uwagę eksponowane na dziedzińcu Muzeum Etnograficznego kolorowe wozy. Utrwalone w polskim pejzażu pierwszej połowy XX wieku oraz w polskiej kulturze popularnej dzięki piosence Maryli Rodowicz, stanowią ciekawą pamiątkę tułaczego, prawdziwie „cygańskiego życia”.
Więcej Wśród barwnej ekspozycji poświęconej historii i kulturze Romów/Cyganów najszybciej zwracają na siebie uwagę eksponowane na dziedzińcu Muzeum Etnograficznego kolorowe wozy. Utrwalone w polskim pejzażu pierwszej połowy XX wieku oraz w polskiej kulturze popularnej dzięki piosence Maryli Rodowicz, stanowią ciekawą pamiątkę tułaczego, prawdziwie „cygańskiego życia”.
Wóz, w języku romani vurdan lub verdan, pochodzi prawdopodobnie z warsztatów rzemieślniczych w Szamotułach, zrobiono go około 1960 roku. Jest oczywiście wykonany z drewna, prezentuje typ wagonowy, klepkowy. Cztery koła z oponami oraz dwie resorowane osie podtrzymują sporą konstrukcję, długą na 515 cm, szeroką na 200 cm, wysoką na 240 cm.
Wozy takie jak ten służyły bogatym Cyganom jako środek transportu oraz sypialnia na kółkach. Wyposażenie stanowił nierzadko piecyk, często osobna szafka na naczynia. Wnętrze wozu oświetlały zwykle przeszkolone świetliki umieszczone wzdłuż podniesionego dachu. Charakterystyczną cechą dekoracji wozu w tarnowskim Muzeum Etnograficznym są drewniane, rzeźbione smoki malowane czarną farbą, ozdabiające jego naroża.
Czemu i jak długo z powojennych dróg w Polsce znikały taborowe wozy cygańskie? 24 maja 1952 roku rząd polski podjął uchwałę „W sprawie pomocy ludności cygańskiej przy przechodzeniu na osiadły tryb życia”. Rozpoczęto akcję ułatwiania Romom zmiany stylu życia, której celem była likwidacja cygańskiego nomadyzmu i stopniowa asymilacja Romów ze społeczeństwem rdzennie polskim. Milicji Obywatelskiej zlecono zewidencjonowanie Cyganów wędrownych, wydanie im dokumentów oraz utworzenie dokumentacji fotograficznej i daktyloskopijnej. Osiem lat starań władzy ludowej nie przyniosło spodziewanych rezultatów.
W 1964 roku przystąpiono do realizacji nowej, bardziej restryktywnej polityki wobec Cyganów. Wiosną milicja przeprowadziła kolejną akcję ewidencyjną taborów, a kilka dni później przeprowadzono z ich członkami rozmowy zachęcające do osiedlania się, grożąc sankcjami w razie dalszego wędrowania. Początkowo Cyganie zlekceważyli groźby i wędrowali nadal, jednak postawa milicji i terenowych władz państwowych sprawiła, że ruch taborów stopniowo malał, zanikając niemal doszczętnie pod koniec lat 70. XX wieku.
Opracowanie: Patrycja Hajek (Muzeum Okręgowe w Tarnowie), © wszystkie prawa zastrzeżone
Ostatnie komentarze: