Lista wszystkich obiektów. Kliknij na jeden z nich, aby przejść do karty obiektu. Tematy umożliwiają selekcję eksponatów według kategorii pojęciowych. Po prawej stronie możesz zmienić ustawienie widoku listy.
Poniższe zestawienie ukazuje powiązanie między eksponatami w sposób niestandardowy. Punkty oznaczają eksponaty, a łączące je linie to powiązania między nimi według wybranych kategorii.
Wpisz daty krańcowe do okienek, aby wybrać interesujący Cię okres na osi czasu.
- Wytwórca krąg krakowskiego cechu złotniczego
- Czas powstania 1599
- Wymiary wysokość: 95 cm , długość: stopy: 29,5 cm, szerokość: stopy: 24,3 cm, średnica: reservaculum: 8 cm
- Numer inwentarzowy MN-DK/19
- Muzeum Muzeum Niepołomickie — Zamek Królewski w Niepołomicach
- Tematy religijność
- Technika kameryzowanie, kucie, grawerowanie, odlewanie, cyzelowanie, złocenie, lutowanie, polerowanie
- Materiał srebro, szkło, kamienie półszlachetne
- Fundator Jan Branicki
- Prawa do obiektu Parafia Rzymsko-Katolicka pw. Dziesięciu Tysięcy Męczenników w Niepołomicach
- Prawa do wizerunków cyfrowych domena publiczna
- Digitalizacja RPD MIK, projekt Wirtualne Muzea Małopolski
- Tagi renesans , liturgia , kościół , 3D , złotnictwo , cechy rzemieślnicze , rzemiosło , magnateria , katolicyzm , Matka Boska z Dzieciątkiem , sztuka sakralna , domena publiczna
Rodzina Branickich dbała o wyposażenie kościoła parafialnego w Niepołomicach, w którym znajdowała się ufundowana przez nich kaplica, w sprzęty, szaty i naczynia liturgiczne. O wszelkich fundacjach Jana i Anny Branickich świadczą widoczne na zachowanych przedmiotach herby Gryf i Jastrzębiec. Ze stylem niepołomickiego kościoła, którego gotycki charakter nutą renesansową wzbogaciła kaplica Branickich, harmonizuje późnogotycka monstrancja — srebrna, pozłacana. Fundatora wskazuje inskrypcja na kryzie stopy: „Joannes a Rvsca Braniczki venator Craccoviens Capitanevs Nepolomicensis anno dom 1599 fieri fecit oretvr pro eo”.
Więcej Rodzina Branickich dbała o wyposażenie kościoła parafialnego w Niepołomicach, w którym znajdowała się ufundowana przez nich kaplica, w sprzęty, szaty i naczynia liturgiczne. O wszelkich fundacjach Jana i Anny Branickich świadczą widoczne na zachowanych przedmiotach herby Gryf i Jastrzębiec. Ze stylem niepołomickiego kościoła, którego gotycki charakter nutą renesansową wzbogaciła kaplica Branickich, harmonizuje późnogotycka monstrancja — srebrna, pozłacana. Fundatora wskazuje inskrypcja na kryzie stopy: „Joannes a Rvsca Braniczki venator Craccoviens Capitanevs Nepolomicensis anno dom 1599 fieri fecit oretvr pro eo”.
Renesansowe motywy: roślinne i geometryczne ornamenty, postacie świętych, putta czy herby, dobrze prezentują się na charakterystycznej dla średniowiecza architektonicznej konstrukcji zdobionej delikatnymi fialami i kwiatonami. Typ monstrancji wieżyczkowej występował w rzemiośle polskim szczególnie często w XVI i XVII wieku, swoim początkiem sięgając monstrancji fundowanej przez Zygmunta I Starego do skarbca w Częstochowie (1542).
Monstrancja ta w swej wielowiekowej historii miała również kryminalną przygodę. Po udzieleniu ślubu w sobotę 1 marca 1919 roku kościelny rutynowo zamknął niepołomicką świątynię. W niedzielny poranek proboszcz, ksiądz Zygmunt Migdał, zauważył brak monstrancji w zakrystii. Po złodzieju nie było śladu. W trzy miesiące po tym wydarzeniu do niepołomickiego zegarmistrza żydowskiego pochodzenia zgłosił się żołnierz z pobliskiej jednostki wojskowej. Miał do sprzedania niewielki fragment cennego metalu. Wprawne zegarmistrzowskie oko rozpoznało skradzioną monstrancję. Pod pretekstem konsultacji z pracownikiem rzemieślnik wszedł na zaplecze i udał się na pobliski komisariat policji. Żołnierz zorientował się, że znajduje się w zasadzce, lecz sprawna niepołomicka policja zdążyła go ująć, co pozwoliło na odszukanie sprawców kradzieży. Sam żołnierz wskazał, od kogo nabył kosztowności. Pojmani złodzieje zostali zmuszeni do ujawnienia miejsca ukrycia łupu. W wyschniętej przyzamkowej studni został przez nich ukryty worek z połamaną, zniszczoną monstrancją. W niedługim czasie od zdarzenia (zdaniem mieszkańców bez ludzkiej ingerencji) spłonął dom sprawców świętokradztwa.
Opracowanie: Muzeum Niepołomickie — Zamek Królewski w Niepołomicach, © wszystkie prawa zastrzeżone
Bibliografia:
Marian Kornecki, Monstrancja, [w:] Wawel 1000–2000, t. II: Skarby Archidiecezji Krakowskiej, katalog wystawy Muzeum Archidiecezjalnego w Krakowie, 05-09.2000, red. Józef Andrzej Nowobilski, Kraków 2000, kat. II/142, s. 169.
Ostatnie komentarze: