Lista wszystkich obiektów. Kliknij na jeden z nich, aby przejść do karty obiektu. Tematy umożliwiają selekcję eksponatów według kategorii pojęciowych. Po prawej stronie możesz zmienić ustawienie widoku listy.
Poniższe zestawienie ukazuje powiązanie między eksponatami w sposób niestandardowy. Punkty oznaczają eksponaty, a łączące je linie to powiązania między nimi według wybranych kategorii.
Wpisz daty krańcowe do okienek, aby wybrać interesujący Cię okres na osi czasu.
- Czas powstania 1792
- Miejsce powstania Warszawa
- Wymiary wysokość: krzyż: 33,5 mm, długość: wstążka: 142 mm, szerokość: krzyż: 33,5 mm; wstążka: 23,5 mm
- Numer inwentarzowy MNK-V-2029
- Muzeum Muzeum Narodowe w Krakowie
- Oddział Gmach Główny
- Galeria Broń i Barwa w Polsce
- Tematy władza, wojna, znane postaci, pamięć
- Technika odlewanie, cyzelowanie, emalia
- Materiał złoto, emalia, mora jedwabna
- Data pozyskania 1890, dar Tytusa Eustachego Kołyszki, syna Benedykta
- Prawa do obiektu Muzeum Narodowe w Krakowie
- Prawa do wizerunków cyfrowych domena publiczna
- Digitalizacja RPD MIK, projekt Wirtualne Muzea Małopolski
- Tagi techniki zdobnicze , militaria , 3D plus , wojsko , historia , domena publiczna
Jeden z nielicznych zachowanych egzemplarzy z 1792 roku. Krzyż równoramienny z krawędziami ramion wyciętymi w lekki łuk. Na awersie ramiona pokryte czarną emalią, z pozostawioną złotą ramką na obrzeżu. Na ramionach dewiza orderu: VIR | TUTI | MILI | TARI. Na przecięciu ramion krzyża okrągła tarcza środkowa, na obrzeżu pokryta wieńcem z liści laurowych emaliowanych na zielono.
WięcejJeden z nielicznych zachowanych egzemplarzy z 1792 roku. Krzyż równoramienny z krawędziami ramion wyciętymi w lekki łuk. Na awersie ramiona pokryte czarną emalią, z pozostawioną złotą ramką na obrzeżu. Na ramionach dewiza orderu: „VIR / TUTI / MILI / TARI”. Na przecięciu ramion krzyża okrągła tarcza środkowa, na obrzeżu pokryta wieńcem z liści laurowych emaliowanych na zielono. W polu centralnym emaliowany wizerunek orła białego ze złotymi koroną i dziobem oraz berłem i jabłkiem w szponach. Na rewersie krawędzie ramion fazowane, na ramionach litery: „S / A / R / P”, będące skrótem tytułu królewskiego: Stanislaus Augustus Rex Poloniae. W tarczy środkowej wieniec z emaliowanych na zielono liści laurowych. W polu centralnym emaliowana na granatowo Pogoń litewska, pod którą znajduje się data: „1792” wypełniona czarną emalią. Na górnym ramieniu uszko, przez które przewleczona jest wstążka z błękitnej mory z dwiema czarnymi pionowymi strefami bliżej krawędzi.
Krzyż został wykonany na zamówienie Benedykta Kołyszki, zapewne w Warszawie, po otrzymaniu patentu nadania. Pierwotnie Kołyszko otrzymać miał Medal Złoty Virtuti Militari, jeden z 65 wybitych, nowo ustanowionego orderu wojskowego nadanych wówczas przez Stanisława Augusta.
Patenty nadania wydawane przez kancelarię królewską docierały do odznaczonych z pewnym opóźnieniem. Obok spisu zasług zawierały dokładny opis, jak dane odznaczenie ma wygadać. Jest mowa o krzyżu „[...] ciemno-szmelcowany[m], z napisem «Virtuti Militari» z Orłem białym, w posrzodku na złotym nieszmelcowanym gruncie, Laurem zielonym obwiedzionym, na iedney stronie, na drugiey, nieszmelcowany złoty z Pogonią Litewską ciemno-szmelcowaną, w srzodku takoż Zielonym Laurem obwiedzioną i Literami S.A.R.P.”. Na podstawie tego opisu warszawscy jubilerzy wykonywali odznaczenia w formie obowiązującej do dziś.
Benedykt Kołyszko (1749 lub 1754—1834) służbę wojskową rozpoczął w roku 1778 w Kawalerii Narodowej, w roku 1784 otrzymał stopień chorążego. Wyróżnił się w czasie wojny roku 1792, awansując do stopnia majora w 8. Brygadzie Kawalerii Narodowej. Wówczas (21 lipca 1792) za zasługi i odwagę został odznaczony prezentowanym tu Krzyżem Virtuti Militari. Wyróżnił się podczas obrony Warszawy w insurekcji kościuszkowskiej i został awansowany do stopnia generała majora. Potem udał się na emigrację. Po wybuchu powstania listopadowego sędziwy już generał zorganizował konny oddział złożony ze szlachty podolskiej. Po kilku przegranych potyczkach Kołyszko wraz z oddziałem przekroczył granicę Austrii.
Opracowanie: Piotr Wilkosz (Muzeum Narodowe w Krakowie), © wszystkie prawa zastrzeżone
Ostatnie komentarze: