Lista wszystkich obiektów. Kliknij na jeden z nich, aby przejść do karty obiektu. Tematy umożliwiają selekcję eksponatów według kategorii pojęciowych. Po prawej stronie możesz zmienić ustawienie widoku listy.
Poniższe zestawienie ukazuje powiązanie między eksponatami w sposób niestandardowy. Punkty oznaczają eksponaty, a łączące je linie to powiązania między nimi według wybranych kategorii.
Wpisz daty krańcowe do okienek, aby wybrać interesujący Cię okres na osi czasu.
- Autor tzw. manufaktura lwowska
- Czas powstania 1. poł. XVIII w.
- Wymiary wysokość: rękojeści: 10,3 cm, długość: głowni: 80,8 cm; pochwy: 83,4 cm
- Numer inwentarzowy MNK-V-45/1-2
- Muzeum Muzeum Narodowe w Krakowie
- Oddział Gmach Główny
- Galeria Broń i Barwa w Polsce
- Tematy wojna, stroje, śmierć
- Technika złocenie, rytowanie, cyzelowanie, kucie
- Materiał drewno, blacha srebrna, kość, stal damasceńska, róg, szagryn
- Data pozyskania 1922, dar Władysława Józefa Fedorowicza
- Prawa do obiektu Muzeum Narodowe w Krakowie
- Prawa do wizerunków cyfrowych domena publiczna
- Digitalizacja RPD MIK, projekt Wirtualne Muzea Małopolski
- Tagi techniki zdobnicze , militaria , Lwów , barok , sarmatyzm , 3D , domena publiczna
Głownia turecka, damasceńska, o gładkim szlifie. Po stronie zewnętrznej głowni, u nasady nabijany złotem wschodni napis w kartuszu z kwiatonami. Rękojeść zamknięta. Jelec złocony, dekorowany rokokowym medalionem, ponadto na zakończeniach ramion oraz wąsów plastyczny ozdobnik. Kabłąk zagięty pod kątem prostym, dochodzący do głowicy, złocony i niellowany w motywy roślinne.
Więcej Głownia turecka, damasceńska, o gładkim szlifie. Po stronie zewnętrznej głowni, u nasady nabijany złotem wschodni napis w kartuszu z kwiatonami. Rękojeść zamknięta. Jelec złocony, dekorowany rokokowym medalionem, ponadto na zakończeniach ramion oraz wąsów plastyczny ozdobnik. Kabłąk zagięty pod kątem prostym, dochodzący do głowicy, złocony i niellowany w motywy roślinne. Uchwyt wyłożony jasnym rogiem, pośrodku z pionowym wzmocnieniem w postaci złotego pionowego paska dekorowanego niellem, biegnącego od górnego wąsa jelca do głowicy. Głowica ze złotym migdałowatym kapturkiem. Pochwa drewniana, obciągnięta czarnym szagrynem, z okuciami ze złoconej blachy srebrnej. Szyjka niska, z wyprofilowanym gniazdem na wąsy jelca, na przedłużeniu z ozdobnym motywem roślinnym. Dwie ryfki z ruchomymi koluszkami do rapci dekorowane rodzajem medalionu. Trzewik z okienkiem, ozdobiony takimi samymi motywami jak na pozostałych okuciach.
Szabla jest wyrobem rzemieślników ormiańskich, skupionych w warsztatach Lwowa i okolic, określanych mianem manufaktury lwowskiej. Produkowana tam broń— obok wysokich walorów technicznych — odznaczała się unikalną dekoracją, łączącą w sobie motywy wschodnie (głównie tureckie i perskie) z europejskimi, odpowiadającą gustom sarmackich nabywców.
Opracowanie: Piotr Wilkosz (Muzeum Narodowe w Krakowie), © wszystkie prawa zastrzeżone
Ostatnie komentarze: