Lista wszystkich obiektów. Kliknij na jeden z nich, aby przejść do karty obiektu. Tematy umożliwiają selekcję eksponatów według kategorii pojęciowych. Po prawej stronie możesz zmienić ustawienie widoku listy.
Poniższe zestawienie ukazuje powiązanie między eksponatami w sposób niestandardowy. Punkty oznaczają eksponaty, a łączące je linie to powiązania między nimi według wybranych kategorii.
Wpisz daty krańcowe do okienek, aby wybrać interesujący Cię okres na osi czasu.
- Czas powstania 1794
- Miejsce powstania Polska
- Wymiary długość: tyłu: 120 cm, szerokość: w plecach: 56 cm, obwód: dołu: 286 cm
- Numer inwentarzowy MNK-XIX-10294
- Muzeum Muzeum Narodowe w Krakowie
- Oddział Gmach Główny
- Galeria Broń i Barwa w Polsce
- Tematy stroje, znane postaci
- Technika szycie ręczne
- Materiał sznurek, haftki stalowe, wełna, sukno
- Data pozyskania 1886, dar Jana Walentego Burzyńskiego
- Prawa do obiektu Muzeum Narodowe w Krakowie
- Prawa do wizerunków cyfrowych domena publiczna
- Digitalizacja RPD MIK, projekt Wirtualne Muzea Małopolski
- Tagi strój , tkanina , 2D , tradycja , domena publiczna
Sukmana według tradycji należąca do Tadeusza Kościuszki, uszyta z popielatego sukna wełnianego, z długimi rękawami u wylotu podszytymi czerwonym suknem, od stanu w dół poszerzona. Kołnierz stojący, obszyty czerwoną sukienną wypustką.
Więcej Sukmana według tradycji należąca do Tadeusza Kościuszki, uszyta z popielatego sukna wełnianego, z długimi rękawami u wylotu podszytymi czerwonym suknem, od stanu w dół poszerzona. Kołnierz stojący, obszyty czerwoną sukienną wypustką. Na kołnierzu, wzdłuż zapięcia na haftki, w stanie oraz na rozcięciu pół naszyte szamerunki z brunatnego wełnianego sznurka. W dole prawej poły haftowane wełną poziome cztery strefy w kolorach niebieskim i żółtym.
Według tradycji rodzinnej sukmana należała do Tadeusza Kościuszki, który po bitwie pod Szczekocinami miał nią okryć rannego przyjaciela, pułkownika Jana Burzyńskiego herbu Trzywdar, którego mundur był mocno zniszczony wskutek przebytej walki. Po insurekcji sukmana przechowywana była w dobrach rodziny Burzyńskich w Borkowie lub Truszczy na Wołyniu. Jak możemy przeczytać w pisemnej relacji ofiarodawcy, „Stan zniszczenia tej świty (sukmany) zawdzięcza się srogości Rządu Rosyjskiego, przed którego okiem musiała ona niejednokrotnie w ziemi być przechowywaną”.
(opis tkaniny: na podstawie karty naukowej wykonanej przez dr Beatę Biedrońską-Słotową)
Opracowanie: Piotr Wilkosz (Muzeum Narodowe w Krakowie), © wszystkie prawa zastrzeżone
Ostatnie komentarze: