Lista wszystkich obiektów. Kliknij na jeden z nich, aby przejść do karty obiektu. Tematy umożliwiają selekcję eksponatów według kategorii pojęciowych. Po prawej stronie możesz zmienić ustawienie widoku listy.
Poniższe zestawienie ukazuje powiązanie między eksponatami w sposób niestandardowy. Punkty oznaczają eksponaty, a łączące je linie to powiązania między nimi według wybranych kategorii.
Wpisz daty krańcowe do okienek, aby wybrać interesujący Cię okres na osi czasu.
- Autor Stanisław Wyspiański (1869—1907) — projekt; Andrzej Sydor — wykonanie
- Czas powstania 1904—1905
- Wymiary wysokość: 76 cm, siedziska 53 cm, szerokość: 79 cm, siedziska 50 cm
- Numer inwentarzowy MNK-IV-Sp-627/2
- Muzeum Muzeum Narodowe w Krakowie
- Tematy życie codzienne, znane postaci
- Technika tapicerowanie, farbowanie, stolarka
- Materiał drewno jaworowe, płótno
- Prawa do obiektu Muzeum Narodowe w Krakowie
- Prawa do wizerunków cyfrowych domena publiczna
- Digitalizacja RPD MIK, projekt Wirtualne Muzea Małopolski
- Tagi Stanisław Wyspiański , meble , Tadeusz Boy-Żeleński , Młoda Polska , 3D , salon , audiodeskrypcja , domena publiczna
Na przełomie 1904 i 1905 roku Stanisław Wyspiański zaprojektował wnętrza w mieszkaniu Zofii z Pareńskich i Tadeusza Boya-Żeleńskiego. Historię powstania mebli opisał sam właściciel w eseju Historia pewnych mebli, opublikowanym w 1927 roku na łamach Kuriera Porannego. Prócz mebli powstały również inne elementy wystroju, jak kolory ścian poszczególnych wnętrz oraz odpowiednio do nich dobrane zasłony.
Więcej Na przełomie 1904 i 1905 roku Stanisław Wyspiański zaprojektował wnętrza w mieszkaniu Zofii z Pareńskich i Tadeusza Boya-Żeleńskiego. Historię powstania mebli opisał sam właściciel w eseju Historia pewnych mebli, opublikowanym w 1927 roku na łamach Kuriera Porannego. Prócz mebli powstały również inne elementy wystroju, jak kolory ścian poszczególnych wnętrz oraz odpowiednio do nich dobrane zasłony. W mieszkaniu Żeleńskich wbrew panującej wówczas modzie parkietowych podłóg nie przykryto dywanem. Dzięki ujednoliceniu koloru i minimalistycznemu wystrojowi forma mebli stała się najważniejszym elementem wnętrz. Garnitur mebli salonowych składał się z krzeseł, foteli, stolika, żardiniery oraz kanap. Wykonano je z jasnego jaworu, a tapicerowano suknem barwionym na kolor amarantu — identycznym z kolorem ścian. Projektując wyposażenie mieszkania Żeleńskich, Wyspiański zastosował zasady dzieła totalnego, podobnie jak w późniejszej realizacji — we wnętrzach Domu Towarzystwa Lekarskiego Krakowskiego przy ulicy Radziwiłłowskiej 4. Typ surowej modernistycznej estetyki, który zastosował, był prekursorski w ówczesnym Krakowie. W 1913 roku meble zostały sprzedane doktorowi Andrzejowi Chramcowi jako wyposażenie jego sanatorium w Zakopanem. Zniszczone i zdekompletowane intensywnym użytkowaniem przez kuracjuszy oraz w czasie działań wojennych, po 1967 roku trafiły do zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie.
Opracowanie: Marta Graczyńska (Muzeum Narodowe w Krakowie), © wszystkie prawa zastrzeżone
Ostatnie komentarze: