Lista wszystkich obiektów. Kliknij na jeden z nich, aby przejść do karty obiektu. Tematy umożliwiają selekcję eksponatów według kategorii pojęciowych. Po prawej stronie możesz zmienić ustawienie widoku listy.
Poniższe zestawienie ukazuje powiązanie między eksponatami w sposób niestandardowy. Punkty oznaczają eksponaty, a łączące je linie to powiązania między nimi według wybranych kategorii.
Wpisz daty krańcowe do okienek, aby wybrać interesujący Cię okres na osi czasu.
- Czas powstania XIX/XX w.
- Wymiary wysokość: 76 cm, szerokość: 22 cm, głębokość: 21 cm
- Numer inwentarzowy MK/E/303
- Muzeum Muzeum im. Aleksandra Kłosińskiego w Kętach
- Tematy życie codzienne, wokół stołu
- Technika odlewanie, toczenie, spawanie, kucie
- Materiał drewno, metal, blacha
- Prawa do obiektu Muzeum im. Aleksandra Kłosińskiego w Kętach
- Prawa do wizerunków cyfrowych domena publiczna
- Digitalizacja RPD MIK, projekt Wirtualne Muzea Małopolski
- Tagi kawa , narzędzia , tradycja , 3D , życie codzienne , audiodeskrypcja , domena publiczna
Tylko bardzo nieliczni spośród odwiedzających Muzeum w Kętach są w stanie określić, do czego mógł służyć prezentowany przedmiot. Kształtem przypomina popularne jeszcze niedawno metalowe zaparzacze do herbaty, lecz funkcję tę wyklucza znaczna wielkość. Urządzenie to pochodzi z 2 połowy XIX wieku...
Więcej Tylko bardzo nieliczni spośród odwiedzających Muzeum w Kętach są w stanie określić, do czego mógł służyć prezentowany przedmiot. Kształtem przypomina popularne jeszcze niedawno metalowe zaparzacze do herbaty, lecz funkcję tę wyklucza znaczna wielkość. Urządzenie to pochodzi z 2 połowy XIX wieku, kiedy to kawa, wkraczając do mieszczańskich salonów, zyskiwała sobie coraz liczniejsze rzesze wielbicieli. Wówczas sprzedawano ją w formie niepalonych ziaren, które trzeba było przed zmieleniem samodzielnie uprażyć.
Metalowa konstrukcja, na którą składa się kula z siatki (do niej to wsypywało się surowe ziarna kawy) oraz osłaniająca ją kula z pełnej blachy, pozwalała nie tylko palić ziarna, ale również oddzielać je od łupinek i innych zanieczyszczeń. Po wsypaniu kawy zamkniętą kulę umieszczano nad ogniem, a obracanie kuli z siatki pozwalało na równomierne prażenie wszystkich ziaren. Następnie pozostawało wyłącznie zmielenie ich w ręcznym młynku i zaparzenie aromatycznego napoju.
Jak podaje lwowski „Przyjaciel Domowy” z 1872 roku, piecek oferowany był wówczas w trzech rozmiarach: na pół funta kawy, na jeden funt oraz na dwa funty (1 funt = 0,405 kg). W zależności od wielkości różna też była jego cena; najtańszy kosztował wówczas 2 złote reńskie 85 krajcarów (grajcarów), zaś największy aż 6 złotych reńskich 60 krajcarów.
Urządzenie zanikło wraz z pojawieniem się w sprzedaży kawy palonej. Z pewnością było jednak wykorzystywane też do innych celów, dzięki niemu bowiem można i dziś łatwo przygotować kawę zbożową.
Przyrząd składa się z kulistej siatki drucianej, która z boku posiada otwór do wsypywania kawy surowej, a opróżniania wypalonej. Kula zaopatrzona jest w półkulę z blachy, do której przytwierdzona jest rękojeść. Palenie kawy przeprowadzano nad otwartym ogniem, wprowadzając część kulistą w ruch.
Opracowanie: Muzeum im. Aleksandra Kłosińskiego w Kętach, © wszystkie prawa zastrzeżone
Ostatnie komentarze: