Lista wszystkich obiektów. Kliknij na jeden z nich, aby przejść do karty obiektu. Tematy umożliwiają selekcję eksponatów według kategorii pojęciowych. Po prawej stronie możesz zmienić ustawienie widoku listy.
Poniższe zestawienie ukazuje powiązanie między eksponatami w sposób niestandardowy. Punkty oznaczają eksponaty, a łączące je linie to powiązania między nimi według wybranych kategorii.
Wpisz daty krańcowe do okienek, aby wybrać interesujący Cię okres na osi czasu.
- Czas powstania XIX w.
- Miejsce powstania Kęty, Polska
- Wymiary wysokość: 40,5 cm, długość: 36 cm, szerokość: 55 cm
- Numer inwentarzowy MK/H/712
- Muzeum Muzeum im. Aleksandra Kłosińskiego w Kętach
- Tematy miasto, życie codzienne
- Technika stolarka, kucie, cięcie, toczenie
- Materiał drewno, żelazo
- Prawa do obiektu Muzeum im. Aleksandra Kłosińskiego w Kętach
- Prawa do wizerunków cyfrowych domena publiczna
- Digitalizacja RPD MIK, projekt Wirtualne Muzea Małopolski
- Tagi skrzynia , cechy rzemieślnicze , 3D , przechowywanie , domena publiczna
Kęty były znanym ośrodkiem rzemieślniczym. Wśród wielu przedstawicieli uprawianych tu rzemiosł prężnie działali również kuśnierze. Założyli własny cech, do którego później dołączyli kapelusznicy i krawcy. Sam patron muzeum – Aleksander Kłosiński – również pochodził z rodziny kuśnierskiej i dobrze znał zwyczaje cechowe. Skrzynia kuśnierzy została wykonana prawdopodobnie w pierwszej połowie XIX wieku.
Więcej Kęty były znanym ośrodkiem rzemieślniczym, Wśród wielu przedstawicieli uprawianych tu rzemiosł dobrze działo się również kuśnierzom. Założyli własny cech, do którego później dołączyli kapelusznicy i krawcy. Sam patron muzeum, Aleksander Kłosiński, również pochodził z rodziny kuśnierskiej i dobrze znał zwyczaje cechowe.
Skrzynia kuśnierzy została wykonana prawdopodobnie w pierwszej połowie XIX wieku. Pierwotnie wszystkie jej krawędzie były pomalowane na jasny kolor. Dzisiaj jest ciemnobrązowa. Skrzynia prostokątna, o ozdobnym kształcie, wieka, wsparta na czterech okrągłych nóżkach. Na ściankach płyciny prostokątne, na wieku profilowana nadstawka. Po bokach dwa ucha metalowe przymocowane ozdobnymi blaszkami w kształcie czworoliścia (po dwie z każdej strony), wewnątrz z prawej strony pojemnik na pióra i kałamarz. Z przodu dwa żelazne zamki z okuciami zewnętrznymi z fantazyjnie wyciętej blachy; do obu zachowane klucze żelazne. Jeden zamek pośrodku pola, drugi obok, po lewej. Drewno barwione ma ciemnobrązowy transparentny kolor, wykończenie woskiem (po konserwacji).
Wnętrze skarbca, bo tak też często nazywano skrzynie cechowe, zaopatrzone jest w przybornik na narzędzia pisarskie. Główną ozdobą skrzyni są profilowane listwy i nadstawka na wieku, która mogła też pełnić funkcję skrytki. Ozdobne są też okucia, szczególnie szyldy do zamków. Mają one bardzo ciekawe kształty. Szyld znajdujący się pośrodku przypomina cyfrę osiem. Drugi jest nieco mniejszy i uformowany w kształt tarczy heraldycznej. W zamkach tkwią dwa pięknie wykonane klucze. Jest to jedyna skrzynia cechowa w zbiorach muzeum, którą wyposażono w parę zamków. Według cechowych zwyczajów żadnej skrzyni, nawet tej z jednym zamkiem, nie mogła otwierać tylko jedna osoba. Najczęściej otwierali ją cechmistrz ze swoim zastępcą. Obyczaj ten miał chronić braci rzemieślników przed ewentualnymi nadużyciami. Ceremonię otwierania skrzyni zwykle prowadzili cechmistrz i jego zastępca — jeśli skrzynia była wyposażona w dwa zamki, jednocześnie przekręcali klucze. Samo odchylenie wieka skrzyni było znakiem dla wszystkich zgromadzonych, że rozpoczynają się obrady cechu i należy zachowywać się w sposób nienaganny. Za naruszenie tej zasady groziły bardzo wysokie kary, nie wyłączając cielesnych.
Opracowanie: Muzeum im. Aleksandra Kłosińskiego w Kętach, © wszystkie prawa zastrzeżone
Ostatnie komentarze: