Drzeworyt kolorowany odbity z dwóch klocków połączonych na osi widoku.
Jest to najstarsze przedstawienie Krakowa oraz miast Kazimierza i Kleparza. Widok wykonany na potrzeby monumentalnego, jak na owe czasy, wydawnictwa o charakterze atlasu historyczno-geograficznego Liber cronicarum Hartmanna Schedla.
Widok jest formą pośrednią między panoramą a planem, to znaczy, że w odtworzeniu zabudowy miasta uwzględniono elewacje boczne, a jednocześnie teren ujęty jest nieco z góry. Przedstawia schematyczny obraz zabudowy w pewnym stopniu zgodnie z realiami Krakowa z końca XV wieku, uderza poprawnością topograficznej zgodności. W szczegółach jednak nie odpowiada realiom, nie odtwarza rzeczywistego usytuowania i wyglądu budowli, a te, które można identyfikować, narysowane są bez znajomości ich cech charakterystycznych, dlatego można mówić o przedstawieniu półportretowym, półfantastycznym. Widok oddaje układ przestrzenny zespołu miast: Krakowa, Kazimierza i Kleparza, zgodnie z układem w terenie, z zaznaczeniem budowli sakralnych i municypalnych, od strony północnej. Po prawej ufortyfikowany Kraków (napis: CRACOVIA) szczelnie wypełniony zwartą zabudową mieszkalną, wśród której widoczne są kościoły z wieżami. W środkowej części wyróżniają się dwie budowle, których położenie odpowiada usytuowaniu kościoła Mariackiego i ratusza. Nieco bardziej w głębi widać kościół, zapewne oo. Franciszkanów, i drogę w kierunku Wawelu, przy której stoją okazałe kamienice — można ją interpretować jako ulicę Kanoniczą. Powyżej, na skalistym wzniesieniu zespół budowli zamku królewskiego i katedry na Wawelu przedstawiony niezgodnie z ich faktycznym wyglądem. Autor zadbał o rozróżnienie wśród nich budowli o charakterze sakralnym, rezydencjonalnym i obronnym. Po lewej, pomiędzy ramionami Wisły, otoczony murami Kazimierz (napis: CASIMIRIA). Wśród zabudowy wyróżnia się jednowieżowy kościół odpowiadający świątyni Bożego Ciała. Nad nurtem rzeki zawieszone mosty. Skrajnie, po prawej Kleparz (napis: CLEPARDIA) z kościołem, zapewne św. Floriana. Po prawej, w oddaleniu nad rzeką, wśród spiętrzonych skał widoczne budowle sakralne odpowiadają usytuowaniu klasztorów ss. Norbertanek na Zwierzyńcu i oo. Benedyktynów w Tyńcu. Widok przedstawia ogólnie sytuację geograficzną okolicy, układ rzek i ukształtowanie terenu, który wznosi się w kierunku południowym, stopniowo przechodząc w pasmo górskie.
Widokowi towarzyszy obszerny opis miasta w tekście księgi. Publikacja, z której pochodzi, zawiera blisko dwa tysiące ilustracji, w tym widoków miast, w wielu przypadkach całkowicie fantastycznych. Widok Krakowa opracowany indywidualnie, wyróżnia się rozmiarami, odbity jest z dwóch klocków drzeworytniczych na połączonych stronach. Egzemplarz kolorowany pochodzi z wydania w języku niemieckim Buch der Cronicken, in folio CCLXV—recto CCLXVI.
Z uwagi na znaczną zgodność z sytuacją faktyczną nie ulega wątpliwości, że powstał przy udziale osoby dobrze znającej miasto. Za domniemanego autora uważa się Konrada Celtisa, humanistę przebywającego w Krakowie w latach 1489–1491, który utrzymywał kontakty z Hartmannem Schedlem i mógł współpracować przy opracowaniu rysunku miasta.

Opracowanie: Marta Marek (Muzeum Historyczne Miasta Krakowa), © wszystkie prawa zastrzeżone