Lista wszystkich obiektów. Kliknij na jeden z nich, aby przejść do karty obiektu. Tematy umożliwiają selekcję eksponatów według kategorii pojęciowych. Po prawej stronie możesz zmienić ustawienie widoku listy.
Poniższe zestawienie ukazuje powiązanie między eksponatami w sposób niestandardowy. Punkty oznaczają eksponaty, a łączące je linie to powiązania między nimi według wybranych kategorii.
Wpisz daty krańcowe do okienek, aby wybrać interesujący Cię okres na osi czasu.
- Autor Tadeusz Rząca
- Czas powstania po 1910
- Miejsce powstania Kraków
- Wymiary wysokość: 8,9 cm, szerokość: 11,9 cm
- Numer inwentarzowy MHF 3727/II/6
- Muzeum Muzeum Fotografii w Krakowie
- Tematy życie codzienne, sfotografowane
- Technika autochrom
- Materiał szkło
- Prawa do obiektu Muzeum Fotografii w Krakowie
- Prawa do wizerunków cyfrowych domena publiczna
- Digitalizacja Muzeum Fotografii w Krakowie
- Tagi fotografia , 2D , audiodeskrypcja , strój ludowy , strój , domena publiczna
Fotografia przedstawia cztery kobiety na tle wiejskiej chałupy. Dwie stoją obok wejścia, zwrócone do siebie plecami, są to zapewne modelki (według autorki karty inwentarzowej, Lucyny Sulerzyskiej), w odświętnych strojach krakowskich. Po lewej siedzą obok siebie na przyzbie dwie wiejskie...
Więcej Fotografia przedstawia cztery kobiety na tle wiejskiej chałupy. Dwie stoją obok wejścia, zwrócone do siebie plecami, są to zapewne modelki (według autorki karty inwentarzowej, Lucyny Sulerzyskiej), w odświętnych strojach krakowskich. Po lewej siedzą obok siebie na przyzbie dwie wiejskie kobiety w strojach codziennych. Postacie są ujęte w całości, chałupa to fragment frontu.
Obiekt jest wykonany w technice autochromu. Autochromy to pierwszy przykład fotografii kolorowej. Te szklane przezrocza są rzadkością w polskich zbiorach. W Muzeum Fotografii znajdują się 193 autochromy Tadeusza Rzący (1868−1928).
Warto zwrócić uwagę na kolory i detale kwiecistego stroju krakowskiego (biała koszula, spódnica, zapaska, serdak). Na fotografii zostały ujęte fragmentarycznie narzędzia pracy zawieszone pod okapem.
Zdjęcie, oprócz wielkiej wartości poznawczej (wygląd krakowskiego stroju ludowego w pełnej krasie kolorów, konstrukcja chałupy krytej strzechą), jest zagadką (kim są dwie kobiety pozujące obok drzwi chaty?). Kobieta oparta o ścianę domu to prawdopodobnie żona Tadeusza Rzący, Francuzka Maria Horteaux, a cała scena stanowi przykład młodopolskiej chłopomanii, zwyczaju pozowania do obrazów malarskich lub zdjęć portretowych w stroju ludowym. Żona fotografa występuje też na innych jego autochromach. Przedstawiona scena jest pozornie rodzajowa; jest pozowana, na dodatek jej bohaterkami są modelki z miasta. Przepiękne stroje nie należały chyba do mieszkanek wsi, mogły być własnością kobiet pozujących przy wejściu ubogiej chaty.
Na bielonych ścianach ścielą się cienie, fotografia została wykonana w słoneczny dzień. Widać wyraźnie konstrukcję domu. Jest to chałupa na kamiennej podmurówce, drewniana, o konstrukcji zrębowej, szalowana deskami, bielona, kryta strzechą z wysuniętym okapem wspartym na rysiach i słupach. Pod okapem jest umocowany bosak i „pomietło” owinięte płótnem.
Tadeusz Rząca podróżował z aparatem fotograficznym po okolicach Krakowa, Tarnowa, Kalwarii Zebrzydowskiej, fotografował w Tatrach. Zdjęcia wyrażają jego pasję fotografowania, są przesycone witalną zielenią i przyrodą. Rząca często jeździł do Francji, przywoził nowinki techniczne. Fotografii autochromowej nauczył się na warsztatach organizowanych przez braci Lumière.
Ciekawym zjawiskiem jest jaskrawozielone przebarwienie u dołu, uszkodzenie intrygujące jak dekoracja. Jest to efekt działania bakterii zjadających skrobię.
Opracowanie: Małgorzata Kanikuła (Muzeum Fotografii w Krakowie), © wszystkie prawa zastrzeżone
Ostatnie komentarze: