Lista wszystkich obiektów. Kliknij na jeden z nich, aby przejść do karty obiektu. Tematy umożliwiają selekcję eksponatów według kategorii pojęciowych. Po prawej stronie możesz zmienić ustawienie widoku listy.
Poniższe zestawienie ukazuje powiązanie między eksponatami w sposób niestandardowy. Punkty oznaczają eksponaty, a łączące je linie to powiązania między nimi według wybranych kategorii.
Wpisz daty krańcowe do okienek, aby wybrać interesujący Cię okres na osi czasu.
- Czas powstania poł. XVI w.
- Miejsce powstania Włochy
- Wymiary wysokość: 27,8 cm, średnica: podstawy: 9 cm
- Numer inwentarzowy KGZ 5924
- Muzeum Muzeum Farmacji Collegium Medicum UJ w Krakowie
- Tematy życie codzienne, zdrowie
- Technika toczenie na kole garncarskim, wypalanie, malowanie podszkliwne
- Materiał majolika
- Prawa do obiektu Muzeum Farmacji Collegium Medicum UJ w Krakowie
- Prawa do wizerunków cyfrowych domena publiczna
- Digitalizacja RPD MIK, projekt Wirtualne Muzea Małopolski
- Tagi zdrowie , choroba , medycyna , ceramika , naczynie , farmacja , rośliny , 3D , przechowywanie , domena publiczna
Majolikowe naczynie apteczne typu albarello, eliptycznie wklęsłe, powstało w Faenzie (Włochy) w połowie XVI wieku. Dekoracja figuralno-roślinna w kolorach niebieskim, zielonym, żółtym i pomarańczowym; postać ludzka to zielarka z chustą na zioła na plecach. Napis na banderoli: Aloe patico...
Więcej Majolikowe naczynie apteczne typu albarello, eliptycznie wklęsłe, powstało w Faenzie (Włochy) w połowie XVI wieku. Dekoracja figuralno-roślinna w kolorach niebieskim, zielonym, żółtym i pomarańczowym; postać ludzka to zielarka z chustą na zioła na plecach. Napis na banderoli: Aloe patico. Jest to nazwa włoska łacińskiej aloë hepatica, czyli po polsku — alona wątrobowa. Przygotowywano ją z soku aloesu uzbrojonego (Aloe ferox Mill.).
W zależności od sposobu zagęszczania soku i jego suszenia otrzymywano dwa różne rodzaje alony: przez powolne zagęszczanie i suszenie otrzymywano matowe, brunatne bryłki, które nazywano aloną wątrobową (łac. aloë hepatica); przez szybkie odparowanie otrzymywano bryłki żółte i lśniące nazywane aloną lśniącą (łac. aloë lucida). Obydwa rodzaje mają właściwości silnie przeczyszczające.
Naczynie z kolekcji ceramiki aptecznej ofiarowanej muzeum przez mgra farm. Mateusza Bronisława Grabowskiego z Londynu w 1976 roku.
Opracowanie: Muzeum Farmacji Collegium Medicum UJ w Krakowie, © wszystkie prawa zastrzeżone
Ostatnie komentarze: