Lista wszystkich obiektów. Kliknij na jeden z nich, aby przejść do karty obiektu. Tematy umożliwiają selekcję eksponatów według kategorii pojęciowych. Po prawej stronie możesz zmienić ustawienie widoku listy.
Poniższe zestawienie ukazuje powiązanie między eksponatami w sposób niestandardowy. Punkty oznaczają eksponaty, a łączące je linie to powiązania między nimi według wybranych kategorii.
Wpisz daty krańcowe do okienek, aby wybrać interesujący Cię okres na osi czasu.
- Czas powstania XIX w.
- Wymiary wysokość: 10 cm
- Numer inwentarzowy KGZ 103
- Muzeum Muzeum Farmacji Collegium Medicum UJ w Krakowie
- Tematy zdrowie, zaskakujące
- Technika toczenie
- Materiał drewno
- Prawa do obiektu Muzeum Farmacji Collegium Medicum UJ w Krakowie
- Prawa do wizerunków cyfrowych domena publiczna
- Digitalizacja RPD MIK, projekt Wirtualne Muzea Małopolski
- Tagi zdrowie , choroba , medycyna , naczynie , farmacja , 3D , 3D plus , audiodeskrypcja , domena publiczna
Prezentowana drewniana puszka w kulistym kształcie służyła w aptece do pozłacania i posrebrzania pigułek. W ten sposób łagodzono ich przykry smak, a także zabezpieczano przed wysychaniem i psuciem. Sposób powlekania pigułek złotem można znaleźć na przykład w Farmacyi Teodora...
WięcejPrezentowana drewniana puszka w kulistym kształcie służyła w aptece do pozłacania i posrebrzania pigułek. W ten sposób łagodzono ich przykry smak, a także zabezpieczano przed wysychaniem i psuciem. Sposób powlekania pigułek złotem można znaleźć na przykład w Farmacyi Teodora Heinricha i Szymona Fabiana (Warszawa, 1835): „Pigułki twarde, suche i oczyszczone z proszku wsypuje się na krążek do rolowania, zwilża paru kroplami kleiku gumy arabskiej albo syropu zwykłego, i przez kilkakrotny obrót otacza się danym płynem, poczem wsypuje do kulistego pudełka, składającego się z dwóch półkul z drzewa, rogu, szkła, porcelany i.t.p. Do tegoż pudełka wkłada się listek lub więcej złota, zamyka pudełko i nadaje mu się ruch kulisty. Jeżeli wszystko było należycie wykonane i użyto dostatecznej ilości złota, to wkrótce pigułki pokrywają się błyszczącą powłoką. Gdyby pigułki nie były błyszczące, należy powyższą manipulacyę powtórzyć”. Zwyczaj ten przetrwał w Europie do I poł. XX wieku, co dokumentuje katalog Steinbucha z 1930 roku, gdzie wśród oferowanych utensyliów aptekarskich są też kapsuły do złocenia i srebrzenia pigułek.
Opracowanie: Muzeum Farmacji Collegium Medicum UJ w Krakowie, © wszystkie prawa zastrzeżone
Ostatnie komentarze: