Lista wszystkich obiektów. Kliknij na jeden z nich, aby przejść do karty obiektu. Tematy umożliwiają selekcję eksponatów według kategorii pojęciowych. Po prawej stronie możesz zmienić ustawienie widoku listy.
Poniższe zestawienie ukazuje powiązanie między eksponatami w sposób niestandardowy. Punkty oznaczają eksponaty, a łączące je linie to powiązania między nimi według wybranych kategorii.
Wpisz daty krańcowe do okienek, aby wybrać interesujący Cię okres na osi czasu.
- Autor Karol Schweikart (1772–1855)
- Czas powstania 1769–1855
- Wymiary wysokość: 73 cm, szerokość: 59,5 cm
- Numer inwentarzowy M 63
- Muzeum Muzeum Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie
- Dostępność w magazynie
- Tematy namalowane
- Technika malarstwo olejne
- Materiał płótno
- Prawa do obiektu Muzeum Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie
- Prawa do wizerunków cyfrowych domena publiczna
- Digitalizacja RPD MIK, projekt Wirtualna Małopolska
- Tagi malarstwo , domena publiczna , Wirtualna Małopolska , Kraków , 3D plus
Prezentowany portret powstał na podstawie litograficznego wizerunku Franciszka Siarczyńskiego (1758–1829) – księdza, historyka, geografa, publicysty, bibliotekarza i pierwszego dyrektora Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie.
Więcej Prezentowany portret powstał na podstawie litograficznego wizerunku Franciszka Siarczyńskiego (1758–1829) – księdza, historyka, geografa, publicysty, bibliotekarza i pierwszego dyrektora Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie. Siarczyński pobierał nauki u jezuitów w Rzeszowie, a po kasacie zakonu wstąpił do zgromadzenia pijarów. Działalność naukową rozpoczął w Warszawie, gdzie był wykładowcą i wiceprefektem w pijarskim Collegium Nobilium, a następnie w Collegium Regium. Zajmował się również publicystyką, tłumaczeniem z języków obcych, pasjonował geografią. Opracowywał słowniki geograficzne i publikacje dotyczące surowców mineralnych występujących w Galicji, w tym soli kamiennej (1788) oraz ropy naftowej (1828).
Był także proboszczem w Jarosławiu, Kozienicach, Łańcucie oraz kanonikiem katedralnym warszawskim i przemyskim. Od 1827 roku kierował Biblioteką im. Ossolińskich we Lwowie, gdzie pozostawił m.in. niezwykle bogatą i cenną dokumentację początków Zakładu.
Autorem olejnego wizerunku Siarczyńskiego jest Karol Schweikart (1772–1855) – malarz, znany przed wszystkim z miniatur wykonywanych na blasze i kości słoniowej. Schweikart kształcił się w wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych, po studiach w 1802 roku osiadł we Lwowie, a następnie we własnym majątku w Rykowie koło Złoczowa. Później mieszkał w Samborze i Tarnopolu. Był bardzo popularny w środowisku lwowskim, przede wszystkim jako portrecista – szacuje się, że pozostawił po sobie około dwa tysiące portretów. Artysta, świadomy swego imponującego dorobku, od 1795 roku prowadził własny, dziś niestety zaginiony, rejestr malowanych obrazów. Był ceniony za dobry warsztat i wierne, choć czasem lekko naiwne odtworzenie modela. Prace Schweikarta, co widać również na Portrecie ks. Franciszka Siarczyńskiego, wyróżniały się eleganckim, łagodnym kolorytem, dbałością o detale i poprawnością rysunku.
Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska.
Ostatnie komentarze: