Lista wszystkich obiektów. Kliknij na jeden z nich, aby przejść do karty obiektu. Tematy umożliwiają selekcję eksponatów według kategorii pojęciowych. Po prawej stronie możesz zmienić ustawienie widoku listy.
Poniższe zestawienie ukazuje powiązanie między eksponatami w sposób niestandardowy. Punkty oznaczają eksponaty, a łączące je linie to powiązania między nimi według wybranych kategorii.
Wpisz daty krańcowe do okienek, aby wybrać interesujący Cię okres na osi czasu.
- Autor Peter Philipp Roos (zm. 1705 lub 1706)
- Czas powstania 2. poł. XVII wieku
- Wymiary wysokość: 197 cm, szerokość: 150 cm
- Numer inwentarzowy M 3
- Muzeum Muzeum Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie
- Dostępność Sala Senacka, Gmach Główny ASP w Krakowie
- Tematy namalowane, natura
- Technika malarstwo olejne
- Materiał płótno
- Data pozyskania dar prof. Jana Hoplińskiego
- Prawa do obiektu Muzeum Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie
- Prawa do wizerunków cyfrowych domena publiczna
- Digitalizacja RPD MIK, projekt Wirtualna Małopolska
- Tagi malarstwo , domena publiczna , pejzaż , Wirtualna Małopolska , 2D , zwierzęta
Prezentowany obraz przedstawia typową dla malarza scenę pasterską. Dzieło utrzymane jest w ciepłej, wąskiej gamie barwnej zdominowanej przez brązy. Doskonale uchwycona przez malarza pogoda przywołuje wrażenie gorących i wilgotnych sierpniowych popołudni – nad rozgrzaną, parującą ziemią gęstnieją ciemne, burzowe chmury, poniżej których lecą ptaki, uciekające przed zbliżającą się zawieruchą.
Więcej Peter Philipp Roos, zwany Rosa da Tivoli, urodził się w latach 50. XVII wieku we Frankfurcie nad Menem i zmarł w Rzymie w roku 1705 lub 1706. Był najstarszym synem i uczniem protestanckiego malarza animalisty Johanna Heinricha Roosa. Peter Phlipp, po odebraniu podstawowego wykształcenia w warsztacie ojca, dzięki wsparciu finansowemu landgrafa Hesji-Kassel, kontynuował malarską edukację we Włoszech. W czasie pobytu w Italii przebywał głównie w Rzymie, gdzie z czasem zamieszkał na stałe, ożenił się z córką rzymskiego malarza religijnego Giacinto Brandtiego i przeszedł na katolicyzm.
Po ślubie Roos przeniósł się do Tivoli, dokąd – jak się uważa – zwabiły go okoliczności przyrody. W nowym domu Roos hodował zwierzęta, które rysował i malował. Powstałe w ten sposób studia zwierząt służyły mu do wykonywania realizacji malarskich. Złośliwi koledzy po fachu kpili z domu Roosa w Tivoli, nazywając go Arką Noego.
Wszyscy czterej synowie Johanna Heinricha Roosa poszli w ślady ojca i malowali sceny ze zwierzętami, ale największy sukces zawodowy osiągnął Peter Philipp. Jego twórczość różni się od malarstwa braci i ojca, choć podejmuje podobne tematy. Peter Philipp zrezygnował z niderlandyzującej maniery charakterystycznej dla obrazów ojca i czerpał wzory formalne z tradycji malarstwa włoskiego. Roos tworzył głównie idylliczne sceny pasterskie odgrywane na tle krajobrazów Italii – głównie Lacjum i Toskanii. Charakterystycznym środkowowłoskim formacjom terenu i śródziemnomorskiej roślinności towarzyszyły przedstawienia włoskiej architektury, w tym sentymentalnie ujęte rzymskie ruiny – niemi świadkowie wielkiej przeszłości.
Prezentowany obraz przedstawia typową dla malarza scenę pasterską. Dzieło utrzymane jest w ciepłej, wąskiej gamie barwnej zdominowanej przez brązy. Doskonale uchwycona przez malarza pogoda przywołuje wrażenie gorących i wilgotnych sierpniowych popołudni – nad rozgrzaną, parującą ziemią gęstnieją ciemne, burzowe chmury, poniżej których lecą ptaki, uciekające przed zbliżającą się zawieruchą. Na pierwszym planie, wśród brunatnej, wysuszonej roślinności, Roos ukazał zwierzęta – bydło i kozy – odpoczywające od letniego skwaru. Nad stadem czuwa pastuch szukający wytchnienia, opierając się o drzewo. Wolno płynący czas umila sobie grą na fujarce. Czy można sobie wyobrazić bardziej typowy obraz pasterza? Głębiej widać człowieka poganiającego objuczonego konia, a w oddali widnieje typowo włoskie miasteczko lub może klasztor.
Bibliografia:
- Heinrich Weizsäcker, Roos, Philipp Peter, [w:] Allgemeine Deutsche Biographie, t. 53, 1907, s. 458–459.
Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska.
Ostatnie komentarze: