Muzeum — Nadwiślański Park Etnograficzny w Wygiełzowie i Zamek Lipowiec

ul. Podzamcze 1,
32-551 Wygiełzów

tel. 32 622 87 49
tel. 32 646 28 10
strona muzeum

Jak dojechać :

pieszo

samochodem

Godziny otwarcia

marzec — październik

poniedziałek — niedziela

8.00 — 18.00

listopad — luty

poniedziałek — niedziela

8.00 — 15.00

Ceny biletów

normalny do skansenu 10 zł ulgowy do skansenu 5 zł rodzinny do skansenu 25 zł normalny na Zamek Lipowiec 7 zł ulgowy na Zamek Lipowiec 4 zł rodzinny na Zamek Lipowiec 18 zł ceny biletów łączonych do skansenu i na Zamek Lipowiec w soboty, niedziele i dni ustawowo wolne od pracy – normalny 15 zł ceny biletów łączonych do skansenu i na Zamek Lipowiec w soboty, niedziele i dni ustawowo wolne od pracy – ulgowy 7 zł ceny biletów łączonych do skansenu i na Zamek Lipowiec w soboty, niedziele i dni ustawowo wolne od pracy – rodzinny 40 zł poniedziałek — wstęp wolny na Zamek

Buty kobiece mnikowskie

Buty przy kostce ułożone w harmonijkę, co stanowi charakterystyczną cechę damskich butów wyrabianych na przełomie XIX i XX wieku we wsi Mników pod Krakowem.

Fotel nocny w stylu biedermeierowskim

W dworze z Drogini (przeniesionym do Muzeum w Wygiełzowie), w którym odtworzono wnętrza mieszkania zamożnej rodziny szlacheckiej, nie pominięto bardziej intymnej strony życia. W sypialni, usytuowanej w alkowie, urządzonej XIX-wiecznymi meblami, na wyposażeniu znalazł się również nocny fotel pełniący rolę wygódki.

Szopka kukiełkowa autorstwa Franciszka Zięby

Szopka kukiełkowa wykonana przez stolarza Franciszka Ziębę w roku 1935 jest pierwszym eksponatem darowanym do Muzeum — Nadwiślańskiego Parku Etnograficznego w Wygiełzowie i Zamku Lipowiec. Podstawa szopki jest dostosowana do potrzeb teatru marionetkowego.

Szklanica pamiątkowa ze szkła różowego

Najprawdopodobniej szklanica przedstawia popiersie Adolfa Starzeńskiego, upamiętniając jego udział w polskim powstaniu narodowym przeciw Rosji na przełomie lat 1830/1831...

Szafa żywnościowa

Prezentowany mebel prawdopodobnie był wykorzystywany jako tzw. szafa żywnościowa — przechowywano w niej żywność. Jest to szafa śląska z XVIII wieku o szerokim froncie, zaopatrzona pośrodku w dwoje ozdobnie profilowanych jednoskrzydłowych drzwiczek, oddzielonych od siebie umieszczoną pośrodku szufladą. Płyciny drzwi są bogato polichromowane w motyw rajskich ptaków umieszczonych na niebieskim tle i siedzących na koszach wypełnionych owocami. Cała malatura obwiedziona została profilowanymi listwami o łamanych konturach.

Sukmana biała „chrzanówka”

Sukmana, dawniej nazywana suknią zwierzchnią, była noszona powszechnie w niedziele i święta przez mieszkańców podkrakowskich wsi. Została uszyta z białego sukna, niegdyś wyrabianego m.in. przez chrzanowskich sukienników (rzemiosłem tym trudniło się do początku XX wieku jeszcze kilkanaście rodzin mieszkających w Chrzanowie).

Spódnica krakowska w kratę

Pod koniec XIX wieku popularne tkaniny fabryczne wełniane o motywach kwiatowych, tzw. tybety, charakterystyczne dla odświętnego stroju krakowskiego, zaczęły ustępować miejsca tkaninom lżejszym o zróżnicowanym wzornictwie. Spódnice z nich szyte noszone były przez kobiety na co dzień.

Obraz „Portret Kazimierza Janoty Bzowskiego”

Portret Kazimierza Janoty Bzowskiego, zmarłego w 1862 roku założyciela drogińskiej linii rodu Janota Bzowskich. Obraz należał do rodziny Janota Bzowskich z Drogini. Podarował go do Muzeum Witold Nekanda Trepka.

Obraz „Portret Kazimierza Janoty Bzowskiego” Stanisława Janowskiego

Portret Kazimierza Janoty Bzowskiego (ostatniego właściciela majątku drogińskiego), namalowany przez Stanisława Janowskiego w 1927 roku. Obraz należał do rodziny Janotów Bzowskich z Drogini. Podarował go do muzeum Witold Nekanda Trepka.

Piec kaflowy z dworu z Drogini

Piec kaflowy został przeniesiony na teren Muzeum Nadwiślańskiego Parku Etnograficznego w Wygiełzowie i Zamku Lipowiec jako element stanowiący dawne wyposażenie dworu z Drogini. Podczas rekonstrukcji umiejscowiony w pomieszczeniu stanowiącym ekspozycję muzealną pełni funkcję ozdobną w pokoju pana, choć dawniej służył w drogińskim dworze do ogrzewania pomieszczeń, w których od pokoleń żyła rodzina Bzowskich.

Feretron drewniany

Feretron to szczególny rodzaj obrazów lub rzeźb z przedstawieniami świętych, których używano niegdyś nie tylko podczas procesji w uroczystości kościelne, ale także jako przenośnych ołtarzy w trakcie pielgrzymek.

Obraz „Portret Bogusława Janoty Bzowskiego” Mikołaja Strzegockiego

Obraz przedstawia wizerunek Stefana Bogusława Janoty Bzowskiego znanego pod imieniem Bogusław. Był on synem Kazimierza i Marjanny z Dąbskich, urodzonym w 1821 roku w Gruszowie, zmarłym 1911 roku w Krakowie. Pochowany został wraz z żoną na cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Zarządzał majątkiem we wsiach: Droginia, Radwan i Buk. Po nadaniu autonomii Galicji pełnił funkcje pierwszego marszałka Rady Powiatowej w Myślenicach. Z jego inicjatywy w tym mieście powstała Powiatowa Kasa Oszczędnościowa. W roku 1854 ożenił się Leonią hr. Stadnicką, z którą doczekał się dziewięciorga potomstwa.

Drewniany kredens malowany

Posiadanie kredensu, który zazwyczaj był robiony na zamówienie przez małomiasteczkowego stolarza, było świadectwem zamożności właściciela. Prezentowany kredens był używany do 1966 roku, kiedy to został zakupiuony przez muzeum.

Koszula męska krakowska

Koszule stanowiły nieodzowny element bielizny męskiej. Na co dzień noszono koszule z samodziałów lnianych lub konopnych, a od święta używano przeważnie szytych z dobrze wybielonych tkanin lnianych lub bawełnianych, pochodzących pod koniec XIX wieku przeważnie z wytwórni fabrycznych.

Kaftan męski krakowski

Kaftan w stroju krakowskim, obok wierzchniej białej sukmany, był ważnym i wyróżniającym elementem ubioru świątecznego, świadczącym o zamożności jego właściciela.

Drewniana skrzynia malowana z szufladką

Skrzynie wianne, posagowe stanowiły tradycyjne wyposażenie panny młodej wnoszone przez nią do nowego gospodarstwa. Stawiało się ją naprzeciw drzwi wejściowych, w widocznym miejscu. Duża, malowana była powodem do dumy.

Chusta czepcowa krakowska

Chusta czepcowa była najważniejszym i najcenniejszym okryciem zamężnych kobiet, stanowiąc nieodzowny element kobiecego stroju krakowskiego. Zakładana była kobietom po raz pierwszy podczas oczepin w trakcie wesela jako znak zmiany stanu cywilnego. Chusty noszone były przez mężatki przez całe późniejsze życie.

1