Muzeum Etnograficzne im. Seweryna Udzieli w Krakowie

ul. Krakowska 46,
31-066 Kraków

tel. 12 430 60 23
faks 12 430 63 30
tel. 12 430 55 75 (Ratusz)
tel. 12 430 63 42 (Dom Esterki)
strona muzeum

Jak dojechać :

pieszo

samochodem

komunikacją

Godziny otwarcia

poniedziałek

nieczynne

wtorek — niedziela

10.00 — 19.00

Ceny biletów

normalny 13 zł ulgowy 7 zł rodzinny 23 zł niedziela — wstęp wolny

Zapaska tybetowa do stroju krakowskiego

Zapaska do stroju krakowskiego uszyta z dwóch brytów cienkiej białej wełenki, drukowanej w motywy zielonych gałązek z różami i innymi kwiatami różowo-czerwonymi oraz kwiatuszkami i pąkami w kolorach niebieskim i różowym.

Zapaska płócienna do stroju krakowskiego

Zapaska (fartuch) odświętna do stroju krakowskiego, z białego, cienkiego płótna bawełnianego, obszerna tak, aby zakrywała przód i boki spódnicy, zszyta z dwóch szerokości materiału, marszczona i wszyta w wąską oszewkę z doszytymi wiązadłami. Zapaska jest bogato ozdobiona haftem ręcznym białym dziurkowym i ażurowym wysnuwanym (toledo) oraz ściegiem atłaskowym.

Maszkara „Turoń” ze Starego Sącza

Turoń — a właściwie łeb turonia, czyli wykonana z kilku sporych kawałków drewna zbitych gwoździami zwierzęca głowa z rogami i uszami, osadzona na kiju. Ten łeb turonia pochodzący ze Starego Sącza z 1908 roku, tak jak i inne jemu podobne, już od samego początku w Muzeum Etnograficznym w Krakowie pokazywany był na wystawie stałej w takiej formie, w jakiej był użytkowany, czyli jako część maszkary zwierzęcej, przebrania postaci z grupy kolędniczej. Osadzony zatem na stelażu imitującym człowieka stojącego w pozycji pochylonej, okrytego w całości derką lub kocem, udającego w ten sposób zwierzę nazywane turoniem.

Tron z Zanzibaru

Tron, dekoracyjny fotel (atrybut władzy i dostojeństwa) z drewna hebanowego, składający się z 6 elementów łączonych kołkami. Siedzisko, elementy oparcia oraz podnóżka wykonane ze sznurka plecionego z liści palmowych. Elementy zdobnicze znajdujące się na zwieńczeniu oparcia wykonane techniką inkrustacji kością słoniową.

Tabakierka drewniana

Pojemnik w kształcie ludzkiej dłoni zaciśniętej w pięść przeznaczony do przechowywania tabaki. Wykonany z drewna dębowego, z wydrążonym prostokątnym wnętrzem nakrytym cienkim wieczkiem. Płytka wieka w partii nadgarstka, mocowana na skórzanym zawiasie. Zakończona występem służącym do podważania paznokciem. Tabakierka pokryta jest ciemnobrązową politurą.

Szopka kukiełkowa z Wieliczki

Budynek szopki kukiełkowej, symetryczny, dwukondygnacyjny, pięciowieżowy, zaopatrzony po bokach w uchwyty do przenoszenia. Cała konstrukcja wykonana jest z drewna, podstawa i piętro z desek, a szkielet z listewek. Ściany z tektury i kartonu: parter oklejony jest czerwonym papierem z wymalowanymi czarnym tuszem „cegiełkami”, a ściany piętra i wież oklejone są wycinankami z papieru, o kształtach okien i gwiazdkowych zdobin. Poszczególne piętra oddzielone są zdobiącymi szopkę poziomymi, wielokolorowymi paskami ze srebrnymi ząbkami po bokach.

Sukmana biała „chrzanówka” — strój bronowicki

Sukmana męska ze stojącym kołnierzem wykonana z białego sukna, tak zwana chrzanówka. Rękawy zakończone trapezowatymi klapkami, na przodzie dwa ukośne otwory kieszeniowe. Zapięcie na mosiężne haftki. Kołnierz, klapki u rękawów i rozcięcie na przodzie podszyte są czerwonym suknem, brzegi wykończone czerwoną lamówką.

Spódnica tybetowa zielona do stroju krakowskiego

Spódnica do stroju krakowskiego uszyta z sześciu brytów tybetu zielonego drukowanego w motywy pojedynczych róż różowo-karminowo-białych z wstążeczkami żółto-bordowymi. Róże połączone są zielonymi łodyżkami z niebieskimi kwiatkami — rozetkami o pięciu płatkach oddzielonych od siebie żółtymi kółeczkami.

Spódnica tybetowa czarna do stroju krakowskiego

Czarna spódnica tybetowa uszyta maszynowo z sześciu brytów tkaniny, w górnej części przymarszczona. Na marszczeniu naszyta czarna tasiemka przechodząca w wiązadła. Dół spódnicy podszyty jest pasem wzorzystej tkaniny bawełnianej, brzeg wykończony niebieską szczoteczką (tasiemką o strzyżonym brzegu).

Spinka do koszuli męskiej, krakowskiej

Biżuterię w XIX-wiecznych strojach ludowych nosiły zarówno kobiety, jak i mężczyźni, którzy przewiązywali kołnierz koszuli czerwoną wstążką lub spinali jego boki spinką. Zwykle wykonywano ją z bakfonu (stopu miedzi, cynku i niklu) — materiału imitującego srebro. Spinkę ozdabiano koralem, choć tylko nieliczni mogli sobie pozwolić na to, by był to koral prawdziwy — częściej używano korali sztucznych a nawet chlebowych.

Siodło huculskie „tornycia”

Siodło składa się z dwóch łęków, z siedzenia w formie 2 płóz, dwóch strzemion i 2 rzemieni. Łęk przedni i tylny oraz siedzenie są ornamentowane geometrycznie (min. motyw kwiatowej rozety). Strzemiona są w kształcie...

Siodło chińskie z Charbinu

Pierwszy obiekt egzotyczny trafił do zbiorów MEK już w pierwszym roku działalności. To siodło chińskie z Charbinu, ofiarowane przez dra Juliana Juliusza Szymańskiego, lekarza okulistę z Chicago. A właściwie z Kielc, które w owym czasie znajdują się na terytorium Imperium Rosyjskiego. Do USA Szymański emigruje w obawie przez represjami jako uczestnik rewolucji 1905 roku.

„Loro Blonyo” – komplet rzeźb młodej pary z Indonezji

Loro Blonyo — rzeźby pary młodej reprezentujące boginię ryżu Dewi Śri i jej małżonka Sadhono. Figury Loro Blonyo to nierozłączna para. Tak jak bóstwa, uważane są one za symbole płodności dające możliwość posiadania wielu potomków, a także zapewniające urodzaj, szczęście i pomyślność oraz długie życie w zdrowiu i spokoju.

Rzeźba „Święty Onufry”

Rzeźba pochodzi z przydrożnej kapliczki i ukazuje świętego Onufrego jako pustelnika. Święty o masywnej sylwetce klęczy i składa na piersi ręce do modlitwy. Jego okrycie stanowią tylko długie włosy i broda o powierzchni zaznaczonej faliście rzezanymi liniami. Twarz ma szeroką, włosy ułożone w przedziałek na środku głowy, nos długi, prosty, oczy otwarte, usta otacza zrost.

Rzeźba „Matka Boska z Dzieciątkiem” z Kurpiowszczyzny

Rzeźba stanowi unikat, jeśli chodzi o przedstawienia Madonny z Dzieciątkiem w sztuce ludowej z terenu Kurpiowszczyzny.

Rzeźba „Matka Boska Skępska”

Pierwowzorem ludowych rzeźb Matki Boskiej Skępskiej była gotycka figurka przedstawiająca Marię Służebnicę w Świątyni znajdująca się w kościele Bernardynów w Skępem koło Torunia. Legendarny początek sanktuarium wiązany jest z 1495 rokiem, kiedy ufundowano kościół w miejscu pojawienia się niezwykłej, jaśniejącej postaci.

Rzeźba „Chrystus w Ogrójcu”

Rzeźba Chrystus w Ogrójcu to przedstawienie momentu modlitwy Jezusa na Górze Oliwnej tuż przed pojmaniem. Mogła stanowić fragment niezachowanej kompozycji ukazującej modlącego się Chrystusa w towarzystwie śpiących apostołów oraz anioła z kielichem goryczy — zwiastującym przyszłą mękę.

Rzeźba „Chrystus Frasobliwy” Leona Kudły

Autor rzeźby, Leon Kudła, jest zaliczany do grona najwybitniejszych twórców nieprofesjonalnych. Rzeźba ukazuje Chrystusa Frasobliwego. Wizerunek ten nawiązuje do Pasji i jest jednym z najpopularniejszych tematów podejmowanych przez rzeźbiarzy ludowych i nieprofesjonalnych.

Rzeźba „Anioł” Karola Wójciaka

Autor rzeźby, Karol Wójciak zwany „Heródkiem”, żył w latach 1892—1969; uznaje się go za jednego z najoryginalniejszych twórców nieprofesjonalnych. Postać anioła została ukazana w bardzo uproszczonej formie.

Rowerek drewniany

Rower ten, Tadeusz Seweryn (1894–1975) — późniejszy dyrektor Muzeum Etnograficznego im. Seweryna Udzieli w Krakowie (MEK) — tak opisuje na karcie katalogu naukowego: „Rower wykonany z drzewa przez pastucha, Franciszka Gucwę. Kółka pełne (bez szprych) wpuszczone są w sochy. Przednie posiada kierownicę, okutą silnie żelazem w miejscu połączenia z osią.

1 2 3