Muzeum Archidiecezjalne im. Kardynała Karola Wojtyły w Krakowie

 



Dwa sąsiadujące z sobą domy przy ulicy Kanoniczej, które przez wieki były mieszkaniem kanoników Kapituły Katedralnej na Wawelu, są obecnie siedzibą Muzeum Archidiecezjalnego. Oba budynki są związane z Karolem Wojtyłą. W jednym z nich odtworzono pokój, który zajmował w latach 1952-58, pracując na Uniwersytecie Jagiellońskim. W drugim, w którym Wojtyła mieszkał jako biskup pomocniczy archidiecezji krakowskiej, zgromadzono przedmioty przekazane w trakcie trwania pontyfikatu.
Muzeum Archidiecezjalne posiada bogatą kolekcję sztuki sakralnej archidiecezji krakowskiej. Wśród najcenniejszych dzieł znajduje się najstarszy polski obraz — pochodzący z XIII wieku wizerunek św. św. Katarzyny i Agnieszki. Równie interesująca jest kolekcja pięknych Madonn — rzeźb z diecezji małopolskiej z przełomu XIV i XV wieku, oraz zbiór szat liturgicznych z okresu od XV do XX wieku. Wyjątkową ekspozycję stanowią dary papieskie — przedmioty ofiarowane Janowi Pawłowi II przez dostojników i pielgrzymów z różnych krajów świata, a następnie przekazane Muzeum.

Opracowanie: Olga Kasztelewicz, Joanna Kotarba,
Licencja Creative Commons

Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska.

Fotografia: Wojciech Szczekan, arch. MIK (2015),
Licencja Creative Commons

Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska.

www.muzeumkra.diecezja.pl

ul. Kanonicza 19-21,
31-002 Kraków


tel. 12 421 89 63
tel. 12 628 82 11
strona muzeum

Jak dojechać :  pieszo pieszo  samochodem samochodem  komunikacja komunikacją

Godziny otwarcia

poniedziałek
nieczynne
wtorek  — piątek
10.00 — 16.00
sobota  — niedziela
10.00 — 15.00

Ceny biletów

normalny 5 zł ulgowy 3 zł rodzinny 12 zł
Obiekty
sortuj według:  szczęśliwy traf
wyników na stronie: 20
dostępność(0)
1
Wyczyść filtr
Pokaż filtr
Ukryj filtr
Kajak księdza Karola Wojtyły

Kajak księdza Karola Wojtyły

Prezentowany obiekt to turystyczny kajak marki Pelikan I, używany przez ks. Karola Wojtyłę podczas wypraw wakacyjnych z młodzieżą akademicką. Nazywany Kamykiem, został zakupiony ze środków pani Teresy Życzkowskiej (wówczas Heydel) i ks. Karola Wojtyły. Po raz pierwszy był używany na spływie kajakowym rzeką Słupią w 1956 roku.
Buty sportowe księdza Karola Wojtyły

Buty sportowe księdza Karola Wojtyły

Buty turystyczne używane przez księdza Karola Wojtyłę podczas wypraw turystycznych. Krój półbuta, wykonane z lakierowanej na kolor brązowy skóry, wiązane na bawełniane sznurówki...
Relikwiarz ręki św. Stanisława

Relikwiarz ręki św. Stanisława

Relikwiarz w formie ręki (przedramienia) ustawiony na wielokątnej podstawie w pozycji pionowej. Przedramie, w części środkowej relikwiarza, w postaci czerwonego, fałdowanego rękawa szaty, z widocznymi relikwiami...
Tryptyk „Rodzina Marii” z kościoła parafialnego w Racławicach Olkuskich

Tryptyk „Rodzina Marii” z kościoła parafialnego w Racławicach Olkuskich

W części środkowej tryptyku została przedstawiona tak zwana rodzina Marii, czyli wieloosobowe wyobrażenie oparte na legendzie mówiącej o potrójnym małżeństwie świętej Anny.
Obraz „Św. Jan Jałmużnik” z kościoła parafialnego w Racławicach Olkuskich

Obraz „Św. Jan Jałmużnik” z kościoła parafialnego w Racławicach Olkuskich

Obraz ze św. Janem Jałmużnikiem stanowił środkową część zwieńczenia nastawy ołtarzowej, jednak nie jemu poświęcona była ikonografia całego ołtarza. Prawdopodobnie w XVIII wieku całą zaginioną nastawę (lub tylko niniejsze zwieńczenie) przekazano do kościoła Narodzenia NMP w Racławicach Olkuskich z innej światyni. Być może jest to obraz z ołtarza znajdującego się niegdyś w kościele Mariackim w Krakowie (w 1521 roku wspomniano ołtarz Najświętszej Marii Panny i św. Jana Jałmużnika), który został przywieziony do Racławic po zastąpieniu tamtejszego wyposażenia nowymi nastawami ołtarzowymi w l. 40. XVIII w.
Obraz „Święte z Dębna” przedstawiający św. Katarzynę i św. Agnieszkę

Obraz „Święte z Dębna” przedstawiający św. Katarzynę i św. Agnieszkę

Tak zwana „Deska z Dębna” jest najstarszym znanym przykładem malarstwa tablicowego w Małopolsce. Przedstawienie namalowane temperą na desce lipowej z dodaniem srebrzenia i laserunków. Święte o ciemnych włosach, zwrócone lekko w bok, ubrane w długie tuniki i płaszcze, w rękach trzymają palmy.
Kielich z pateną

Kielich z pateną

Kielich wykonany w rzymskiej pracowni około 1360 roku. Ustawiony na dziesięciolistnej stopie z cokolikiem, zdobionym pasem dekoracji geometrycznej. Stopa nakryta gładkim płaszczem, z aplikowanym medalionem o grawerowanym herbie ujętym wieńcem laurowym w polu oraz, po przeciwnej stronie płaszcza, z emaliowaną tarczą przedstawiającą Grupę Ukrzyżowania.
Płaskorzeźba „Pokłon Trzech Króli”

Płaskorzeźba „Pokłon Trzech Króli”

Płaskorzeźba pochodzi z Kościoła Mariackiego i stanowi element dawnego wystroju świątyni. Datowana jest na lata ok. 1460–1470, natomiast herb został dorzeźbiony w wieku XVII. Odnowione tym czasie dzieło umieszczono wtórnie w ufundowanej w 1634 przez Rafała Del Pace nastawie pw. Trzech Króli. Ołtarz ten w XVIII wieku przeniesiono do nieistniejącego już kościoła św. Sebastiana i św. Rocha w Krakowie (likwidacja 1821), następnie zaś do kościoła św. Piotra i św. Pawła. Płaskorzeźba znalazła się w zbiorach Muzeum Archidiecezjalnego przed 1939 rokiem.
Pióro księdza kardynała Karola Wojtyły

Pióro księdza kardynała Karola Wojtyły

Pióro wieczne marki Pelikan, tłoczkowe, używane przez ks. Karola Wojtyłę. Obudowa z tworzywa sztucznego wykładana syntetyczną masą perłową w formie naprzemiennych prążków. Konstrukcja z czarnego ebonitu. Stalówka częściowo złocona z bitą nazwą firmy.
Ornat z Wadowic

Ornat z Wadowic

Prezentowany ornat pochodzi z kościoła parafialnego św. Izydora w Jaroszowicach, jednak funkcjonuje powszechnie pod nazwą „ornat z Wadowic”, gdyż znalazł się później w tamtejszym kościele parafialnym Ofiarowania Najświętszej Panny Marii. W latach 1992–1993 został poddany konserwacji w klasztorze Klarysek w Starym Sączu.
Ornat w kolorze liturgicznym białym

Ornat w kolorze liturgicznym białym

Ornaty to wierzchnie szaty zakładane przez kapłanów w obrządku rzymskokatolickim do prowadzenia mszy świętej. Ich kolorystyka nie jest obojętna i zależy przede wszystkim od okresu w roku liturgicznym. Prezentowany barokowy ornat reprezentuje tak zwany typ rzymski.
Rzeźba „Madonna z Gruszowa”

Rzeźba „Madonna z Gruszowa”

Prezentowana figura do XVIII wieku znajdowała się w ołtarzu głównym kościoła pw. Rozesłania Apostołów w Gruszowie. W XVII wieku konsekrowano nowy ołtarz, dlatego też rzeźba w tym czasie została przemalowana. W 1853 roku nieznacznie ją przekształcono i odnowiono, dodając elementy takie jak korona. W XX wieku zaś Madonnę wycofano z kultu. W Madonnie z Gruszowa dopatrywano się etapu kształtowania się typu krakowskiego w rzeźbie małopolskiej 2. połowy XIV wieku, stąd miękkie traktowanie szat oraz modelowanie mimiki (uśmiech) prawdopodobnie o czeskiej genezie. Widziano w niej również wpływy „Madonn na lwie” z warsztatów śląsko-pomorskich. Jakkolwiek forma figury jest raczej efektem miejscowej tradycji warsztatowej, która nie stanowi etapu poprzedzającego typ Pięknej Madonny.
Rzeźba „Madonna z Więcławic”

Rzeźba „Madonna z Więcławic”

Madonna z Więcławic uznana została za rzeźbę „przejściową” i jedną z najstarszych w Małopolsce figur nawiązujących do stylu Pięknych Madonn (np. względem Madonny z Krużlowej), w której dostrzeżono jednocześnie elementy starszych tradycji formalnych. Istnieje również wiele zależności między omawianą figurą a Madonną z Mokrego czy też Madonną z Jastrząbki Nowej. Badacze jednak wciąż się nie są zgodni co do jej datowania.
Kielich z warsztatu Michaela Wissmara

Kielich z warsztatu Michaela Wissmara

Kielich datowany jest na rok 1738 i pochodzi z warsztatu złotnika Michaela Wissmara z Wrocławia. Stopa na planie sześcioliścia, płaszcz stopy i sześciokątna tuleja dekorowane wicią winnej latorośli na złoconym tle, z sześcioma srebrnymi medalionami, z rytowanymi scenami: Narodziny Chrystusa, Ostatnia Wieczerza, Chrystus Zmartwychwstały, zbieranie manny, winobranie, żniwa.
Monstrancja z Korzkwi

Monstrancja z Korzkwi

Monstrancja z Korzkwi jest przykładem żywotności form gotyckich i jednocześnie umiejętności łączenia ich z barokowymi, nowoczesnymi w momencie jej powstania. Monstrancja mogła być zmontowana z gotyckiej części górnej oraz XVII wiecznej stopy i trzonu. Istnieje również druga teoria, mówiąca o tzw. „nawrocie do gotyku”, czyli często spotykanym w 1. poł. XVII wieku powrocie do wyrobu anachronicznych wówczas elementów. Jest to przykład długiego okresu produkcji tradycyjnych gotyckich monstrancji wieżyczkowych, gdyż monstrancje promieniste zaczęły pojawiać się w Małopolsce ok. połowy wieku XVII.
Kielich z pateną

Kielich z pateną

Kielich z pateną stanowi dar dla Jana Pawła II od prezydenta Senegalu, Abdou Dioufana, podarowany Ojcu Świętemu podczas pielgrzymki do Senegalu w dniach 19–23 lutego 1992 roku.
Bulla nominacyjna Piusa XII z 1958 roku

Bulla nominacyjna Piusa XII z 1958 roku

Dokument nominujący Karola Wojtyłę na biskupa sufragana krakowskiego z dnia 25 sierpnia 1958 roku. Tekst manuskryptu pisany w języku łacińskim, częściowo rubrowany, z wyodrębnioną majuskułą zwyczajową formułą: Pius Episcopus, Sevus Sevorum Dei (z łac. „Pius Biskup, Sługa Sług Bożych”). Dolna krawędź dokumentu zagięta (na niej umieszczona data wystawienia) i przeszyta ozdobnym, plecionym sznureczkiem, na którym zawieszona jest ołowiana pieczęć Stolicy Apostolskiej.
Bulla nominacyjna Pawła VI z 1967 roku

Bulla nominacyjna Pawła VI z 1967 roku

Dokument nominujący księdza arcybiskupa Karola Wojtyłę na kardynała, z dnia 8 lipca 1967 roku. Tekst manuskryptu pisany w języku łacińskim, częściowo rubrowany, z wyodrębnioną majuskułą zwyczajową formułą: Paulus Servus Servorum Dei ( z łac. „Paweł Sługa Sług Bożych”).
Bulla nominacyjna Pawła VI z 1963 roku

Bulla nominacyjna Pawła VI z 1963 roku

Dokument nominujący księdza biskupa Karola Wojtyłę na arcybiskupa metropolitę archidiecezji krakowskiej z dnia 31 stycznia 1963 roku. Tekst manuskryptu pisany w języku łacińskim, częściowo rubrowany, z wyodrębnioną majuskułą zwyczajową formułą: Paulus Episcopus, Sevus Sevorum Dei (z łac. „Paweł Biskup, Sługa Sług Bożych”). Dolna krawędź dokumentu zagięta (na niej umieszczona data wystawienia) i przeszyta ozdobnym, plecionym sznureczkiem, na którym zawieszona jest ołowiana pieczęć Stolicy Apostolskiej (awers z podobiznami Piotra i Pawła i napisami S. Petrus, S. Paulus, na rewersie Paulus VI).
Mieszkowy małoobrazkowy aparat fotograficzny

Mieszkowy małoobrazkowy aparat fotograficzny

Aparat produkcji niemieckiej Certo Super Dollina II, którym wykonywana była większość zdjęć podczas wypraw turystycznych ks. Karola Wojtyły w latach 50. Sprzęt należał do Jacka Fedorowicza, ówczesnego studenta Politechniki Krakowskiej, który uczestniczył w słynnych wycieczkach ks. Wojtyły...
1