List of all exhibits. Click on one of them to go to the exhibit page. The topics allow exhibits to be selected by their concept categories. On the right, you can choose the settings of the list view.
The list below shows links between exhibits in a non-standard way. The points denote the exhibits and the connecting lines are connections between them, according to the selected categories.
Enter the end dates in the windows in order to set the period you are interested in on the timeline.
- Date of production 2nd half of the 18th century
- Place of creation Poland
- Dimensions height: 20 cm, width: 18 cm
- ID no. MNS/1265/S
- Museum Nowy Sącz District Museum
- Subjects multiculture, religion, clothing
- Technique lace, hand sewing
- Material canvas, tulle, sequin
- Object copyright Nowy Sącz District Museum
- Digital images copyright public domain
- Digitalisation RDW MIC, Małopolska's Virtual Museums project
- Tags judaica , clothing , religion , Jews , 3D , multiculturalism , fabric , headgear , woman , public domain
The bonnet has been in the collection since 1960; it is not known how it found its way there. Four photographs of the exhibit are preserved in the Museum's archives, purchased in the late 1960s or early 1970s. On its reverse side is a note stating that the bonnet's owner was Ludwika Popardowska from Brzezna, a village near Nowy Sącz, and it was a keepsake of her mother.
more Czepiec znajduje się w zbiorach od 1960 roku, nie wiadomo, jakim sposobem do nich trafił. W muzealnym archiwum zachowały się cztery fotografie eksponatu, zakupione na przełomie lat 60. i 70. XX wieku, zawierające na odwrociu adnotację, że właścicielką czepca była Ludwika Popardowska z podsądeckiej wsi Brzezna, był on pamiątką po matce.
Datowany na II poł. XVIII wieku, czepiec jest wyjątkowym i rzadkim eksponatem. Powstał w Polsce ze sprowadzanej koronki. Jego kształt modelowany jest w taki sposób, by ściśle przylegał do głowy, zakrywając uszy i czoło półkolistym łukiem. Całą powierzchnię czepca zdobi koronka szychowa, często spotykana w wyrobach żydowskich, która była wykonywana z metalowej nici lub blaszek. Koronka została ułożona we wzór siedmiu wijących się łodyg ze stylizowanymi liśćmi i kwiatami, wychodzącymi od nasady ku górze czepca. Dodatkowo zdobią go koronkowe rozetki, wewnątrz których umieszczone są cekiny, srebrzyste i złociste paciorki oraz brązowe i niebieskie koraliki. Brzeg czepca, w części przylegającej do twarzy, obszyty jest białym, pomarszczonym tiulem.
Czepce były najpopularniejszym i najbardziej dekoracyjnym nakryciem głowy noszonym przez zamężne, pobożne żydówki, które po ślubie ścinały włosy i zakrywały głowy. Istniały różne rodzaje czepców: skromniejsze, które noszono na co dzień, świąteczne — bardziej ozdobne, oraz lekkie, batystowe, zakładane na noc. Dekoracyjna forma sądeckiego czepca wskazuje, że należał do odświętnych nakryć głowy. Wykonywano je zazwyczaj z jedwabnych tkanin broszowanych, brokatów i aksamitów. Bardzo często w całości pokrywane były haftem, cekinami, blaszkami i obszywane koronką szychową.
Elaborated by Edyta Ross-Pazdyk (Nowy Sącz District Museum), © all rights reserved
As a sign of modesty
According to a Jewish tradition, married women, but also divorcees and widows, should, as a sign of modesty (cnius), cover their hair in public places. This prescription is imposed in various forms. In orthodox environments, women still shave their heads and cover them with headscarves, called tichel, although according to Halakha (religious law) it is not necessary.
more
According to a Jewish tradition, married women, but also divorcees and widows, should, as a sign of modesty (cnius), cover their hair in public places. This prescription is imposed in various forms. In orthodox environments, women still shave their heads and cover them with headscarves, called tichel, although according to Halakha (religious law) it is not necessary.
In the 18th and 19th centuries, the custom of wearing wigs, called sheytl or sheitel became popular. According to some rabbis, wigs, often more beautiful than the natural hair of a married woman, were just a way to bypass the unwanted prohibition and maintain an attractive look also after the wedding.
The custom of covering hair by religious Jewish women came from biblical times and in this interpretation, it becomes a sign of disgrace and shame for Eve’s sin. The explanation associated with the special relationship between a woman and her husband seems more interesting, however. First of all, the public covering of hair becomes a sign for other men that a woman using it is already engaged. Secondly, the real hair of a married woman (if it has not been shaved) is only to be seen by her husband, thus becoming a symbol of the intimacy that exists between them.
The unusually ornate caul presented on our site, located in the collections of the District Museum in Nowy Sącz, is an example of a headwear, which only very wealthy Jewish women could afford, and even then was mostly used during holidays.
|
Elaborated by: Kinga Kołodziejska (Editorial Team of Malopolska’s Virtual Museums),
|
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 3.0 Poland License.
See the Jewish woman’s caul from the collection of the District Museum in Nowy Sącz.
less
See also
Recent comments