Doktor Tytus Chałubiński (1820–1889), postać o szerokich horyzontach i wszechstronnych zainteresowaniach, wspaniały lekarz, z zamiłowania botanik, to człowiek legenda Zakopanego. Zasłużony dla kultury i nauki polskiej, otoczony powszechnym szacunkiem, w pamięci potomnych trwa przede wszystkim jako „odkrywca”, propagator walorów leczniczych i turystycznych Zakopanego, a także jako wielki przyjaciel górali i miłośnik Tatr.
Prezentowane mieszadło służyło do przygotowywania zestawów ziół na przeróżne dolegliwości. Do ogromnego miedzianego bębna wsypywano w odpowiednich proporcjach poszczególne zioła, a następnie, po ich dokładnym wymieszaniu uzyskiwano pożądane kombinacje ziół na przeróżne dolegliwości...
Wśród roślin leczniczych utrwalonych na witrażu, który można oglądać w Muzeum Farmacji UJ w Krakowie, znajduje się tojad o niebieskim kwiatostanie, który według mitologii greckiej powstał ze śliny Cerbera pilnującego bram Hadesu. Co mówi o nim inny znajdujący się w zbiorach WMM eksponat — Zielnik...
Wszelkie medykamenty, które współcześnie wypełniają powierzchnię szuflady, dawniej zajmowały całe pomieszczenie. Na dworach szlacheckich w niniejszych „apteczkach" gromadzono naturalne składniki, przyprawy, likiery, wódki, domowe wywary i przetwory.
Późnorenesansowy moździerz aptekarski, o typowym dla Niderlandów kształcie i wyjątkowym srebrzystym kolorze. Moździerz został wykonany przez jednego z czołowych odlewników z Deventer, Gerrita Schimmela, i ma odpowiednik z roku 1688 sygnowany przez tego samego autora, który znajduje się obecnie w Muzeum w Rotterdamie.
Prezentowana tu prasa służyła aptekarzom w Brzostku do przyrządzania zdrowotnych nalewek, zwanych (od łacińskiego słowa tinctura − nalewka) tynkturami. Bazą do ich przygotowania był zawsze alkohol, którym zalewano odpowiednie substancje, nie tylko owoce i zioła, ale także kwiaty, np. jaśminu, czarnego bzu, tarniny, głogu, znane również dziś. Cenione za właściwości zdrowotne, ale i smakowe, zajmowały ważne miejsce w domowych apteczkach, zwanych nie bez przyczyny „apteczkami przyjemnymi”.
Perkolator jest przyrządem służącym do ekstrakcji surowców roślinnych metodą polegającą na ciągłym, powolnym przepływie rozpuszczalnika przez warstwę surowca. Metoda ta nazywana jest perkolacją (łac. percolo, przepływać) lub rzadziej deplasacją. Dzięki niej otrzymuje się ekstrakty znacznie...
Prasa apteczna tłokowa służyła do wytłaczania (expressio) surowców roślinnych, wymagających dużej siły nacisku. Otrzymywano w ten sposób soki z owoców, liści i korzeni lub oleje z nasion. Prasa tłokowa składała się z drewnianej podstawy, do której przytwierdzony był...
Alembik (łac. alembicum) to część aparatury destylacyjnej (destylacja z łac. distillare, czyli kapać, spadać kroplami). Składa się z trzech odrębnych części: kotła, w którym umieszcza się substancje poddane destylacji, hełmu pokrywającego kocioł oraz z chłodnicy, która łączy kocioł z...
Moździerz jest ozdobiony kartuszem w płaskim reliefie, na którym umieszczono gmerk i monogram „JR” należący do Jana Radziwina, doktora medycyny i filozofii, właściciela apteki na Rynku Starej Warszawy. Na fryzie płaszcza znajduje się napis wykonany majuskułą: „ANNO DOMINI...
W aptekarstwie moździerze wykorzystywano do ucierania różnorodnych substancji oraz do sporządzania pewnych postaci leków recepturowych, takich jak: emulsje, maści czy proszki. Prezentowany moździerz pochodzi z 1562 roku. Ma stożkowaty kształt i jest odlany z brązu. Jego dekorację...
Moździerze były ustawiane w aptekach na różnorodnych postumentach wykonanych zazwyczaj z twardego drewna, a także, rzadziej, z kamienia. Dla pięknie dekorowanych moździerzy, które poza praktycznym zastosowaniem stanowiły ozdobę wnętrza apteki, zamawiano podstawy drewniane w kształcie...
Autorem Zielnika... jest Szymon Syreniusz (ok. 1540–1611), lekarz i botanik, profesor Akademii Krakowskiej. Dzieło zawiera opisy 765 roślin leczniczych wraz z ich leczniczym zastosowaniem. Monografia zawiera drzeworytnicze wizerunki roślin. Jak wynika z tytułu, był on przeznaczony lekarzom...
Dzban apteczny z majoliki jest zdobiony dekoracją roślinną w kolorach pomarańczowym, niebieskim i zielonym. Warto zwrócić uwagę na nietypowy uchwyt — równoległy (a nie prostopadły) do korpusu dzbana — dzięki któremu możliwe było podnoszenie i przenoszenie...
Prezentowana szafa, pochodząca z apteki szpitalnej, służyła do przechowywania ziół. Na szufladach zaopatrzonych w żelazne barokowe uchwyty, umieszczone są nazwy surowców leczniczych: „HB. HEDER” — ziele bluszczu pospolitego (Hedera helix L.), „HB. HYOSCIAMI” — ziele lulka...
Statyw, tzw. tenaculum, na którym zawieszano niewielkie wagi ręczne, pochodzi ze szpitalnej, klasztornej apteki oo. bonifratrów w Pilchowicach. Apteka została otwarta w 1819 roku, a statyw, jak wynika z napisów na nim umieszczonych, został ufundowany dla apteki w roku 1820...
