Prezentowane mieszadło służyło do przygotowywania zestawów ziół na przeróżne dolegliwości. Do ogromnego miedzianego bębna wsypywano w odpowiednich proporcjach poszczególne zioła, a następnie, po ich dokładnym wymieszaniu uzyskiwano pożądane kombinacje ziół na przeróżne dolegliwości...

Dzieło perskiego lekarza, filozofa, uczonego, zwanego w Europie Awicenną (Abu Ali Ibn Sina, 980–1037).
Kanon medycyny powstał na początku XI wieku, ale jako podręcznik wiedzy medycznej służył jeszcze do wieku XVII na Zachodzie, a na Wschodzie niekiedy bywa używany do dziś.

Znajdująca się w zbiorach krakowskiego Muzeum Etnograficznego tak zwana apteczka tybetańska jest jednym z nielicznych na świecie pochodzących z przełomu XIX i XX wieku kompletnych opisów medycyny tybetańskiej wraz z zestawem leków i przedstawieniem ich zastosowania. W jej skład wchodzą dwa rękopisy medyczne i prawie 300 leków, a właściwie produktów do ich sporządzania — nasion, roślin i owoców oraz minerałów, w większości opatrzonych metryczkami w języku tybetańskim.

Prezentowana tu prasa służyła aptekarzom w Brzostku do przyrządzania zdrowotnych nalewek, zwanych (od łacińskiego słowa tinctura − nalewka) tynkturami. Bazą do ich przygotowania był zawsze alkohol, którym zalewano odpowiednie substancje, nie tylko owoce i zioła, ale także kwiaty, np. jaśminu, czarnego bzu, tarniny, głogu, znane również dziś. Cenione za właściwości zdrowotne, ale i smakowe, zajmowały ważne miejsce w domowych apteczkach, zwanych nie bez przyczyny „apteczkami przyjemnymi”.

Tabletkarka ręczna była wykorzystywana w aptece do produkcji tabletek otrzymywanych przez sprasowanie sproszkowanej substancji leczniczej za pomocą tłoka. Prezentowany obiekt pochodzi z początku XX wieku. Tabletkarka ta została wyprodukowana w austriackiej firmie Kahnemann-Krause-Vienna.

Drewniane puszki apteczne pochodzą z drugiej połowy XVIII wieku. Naczynia wykonane z drewna lipowego zostały pokryte warstwą polichromii w kolorze czerwonym. Na brzuścu w owalnym, rokokowym, ozdobionym złotym ornamentem kartuszu umieszczono nazwy surowców, do których przechowywania były...

Naczynie pochodzi z drugiej połowy XVIII wieku, jest wykonane z bezbarwnego szkła. Na naczyniu znajduje się biały szyldzik z sygnaturą pisaną dwubarwną majuskułą: „ESS. THERIACALIS” (Essentia theriacalis) syn. Tinctura theriacalis. W skład leku wchodził m.in. teriak.

W aptekarstwie moździerze wykorzystywano do ucierania różnorodnych substancji oraz do sporządzania pewnych postaci leków recepturowych, takich jak: emulsje, maści czy proszki. Prezentowany moździerz pochodzi z 1562 roku. Ma stożkowaty kształt i jest odlany z brązu. Jego dekorację...

Moździerze były ustawiane w aptekach na różnorodnych postumentach wykonanych zazwyczaj z twardego drewna, a także, rzadziej, z kamienia. Dla pięknie dekorowanych moździerzy, które poza praktycznym zastosowaniem stanowiły ozdobę wnętrza apteki, zamawiano podstawy drewniane w kształcie...

Medycyna tybetańska charakteryzuje się podejściem holistycznym. Korzysta z praktyki tantr buddyjskich (jej podstawą są „Cztery Tantry Medyczne”). Opiera się na przekonaniu, że wszystko, co istnieje, jest manifestacją jednego bytu. Zachwianie równowagi jednego elementu pociąga za sobą chorobę...