Skąd wzięła się szachownica, która do dziś jest znakiem rozpoznawczym polskiego lotnictwa wojskowego? Wszystko za sprawą por. Stefana Steca, który na kadłubach dwóch samolotów, na których wykonywał loty, miał wymalowany znak czteropolowej szachownicy. Znak do tego stopnia przypadł do gustu dowódcy wojsk lotniczych ppłk. Hipolitowi Ossowskiemu, że 1 grudnia 1918 roku wydał on rozkaz sankcjonujący go jako rozpoznawczy dla samolotów polskiego lotnictwa wojskowego.

Z czego ten medal? Jakby z mosiądzu, z jakiejś łuski artyleryjskiej? Z tamtej wojny dalekiej? I jakie piękne kształty ma Chuda Emma — czyli ciężka haubica 305 milimetrów z fabryki Škody. Przypomina trochę mechanizm zegarowy i trochę maszynę parową. Bo w tamtych czasach nawet maszyny do zabijania miały w sobie piękno i wdzięk. Aż chciało się ich dotykać. Stąd te kobiece imiona: Gruba Berta czy nasza Emma.

Po wybuchu I wojny światowej Roman Florer otrzymał przydział jako obserwator na front serbski i włoski w 4. Eskadrze Lotniczej. Na przełomie 1914 i 1915 roku został skierowany na kurs pilotów do Wiener Neustadt. Po ukończeniu kursu powrócił na front jako pilot w 27. Eskadrze Lotniczej.

Obiekt ten stanowi odmianę opaski Armii Krajowej. Została ona wykonana dla żołnierzy zgrupowania Armii Krajowej „Żelbet”, wyrosłego z szeregu inicjatyw konspiracyjnych tworzonych po klęsce wrześniowej, wśród których należy wymienić przede wszystkim Tajną Organizację Wojskową Garnizonu...

Tarcza ta, jak wiele podobnych w Galicji, została przygotowana w celu pozyskania funduszy na wsparcie wdów i sierot po walczących w czasie I wojny światowej żołnierzach. Ten sposób zbierania pieniędzy upowszechnił się w czasie I wojny światowej. Miało to związek z obciążeniami finansowymi, jakie spadły na rząd austriacki. Powodem były głównie koszty związane z wzrastającą liczbą rannych i ofiar.

Obraz ukazuje kilkuletniego chłopca obejmującego kobietę, ujętą od ramion, bez głowy. Kobieta nie żyje, choć wydaje się, że bezwładnym gestem ręki odwzajemnia pieszczotę. Artysta namalował ją sinawym błękitem i ubrał w niebieską sukienkę. W ten sposób — wykorzystując symbolikę błękitu: sferę cienia, niematerialności i transcendencji — malował wszystkie ofiary wojny, ludzi umarłych. Uogólniona, świadomie prymityzowana forma i niemal płasko kładziony kolor służą kondensacji treści i ekspresji.

Dwa niepozorne fragmenty brązowej rzeźby: fragment dłoni i ramienia, są elementami jednego z najważniejszych XIX-wiecznych pomników w Krakowie — monumentu upamiętniającego postać narodowego wieszcza Adama Mickiewicza. Pomnik, wzniesiony w 1898 roku przez rzeźbiarza Teodora Rygiera, w 1940 roku jako symbol polskości został zniszczony przez niemieckiego okupanta.

Na podstawie ustawy z dnia 22 sierpnia 1940 roku i umowy z dnia 11 czerwca 1940 roku pomiędzy rządami brytyjskim i polskim, strona brytyjska zezwoliła na utworzenie dwóch dywizjonów bombowych z ośrodkiem szkolnym i wprowadziła dualizm dowódczy oraz prawo posługiwania się polskimi symbolami...

Legitymacja nr 84 do odznaki legendarnej 7. Eskadry Myśliwskiej (tzw. Eskadry Kościuszkowskiej) walczącej w obronie polskich Kresów w 1920 roku. W skład tej wyjątkowej jednostki oprócz Polaków wchodzili również ochotnicy amerykańscy. Legitymacja należała do mjr. pil. Teofila Dziamy i została...

Odznaka Obserwatora (Nawigatora) należy do mundurowych odznak specjalności lotniczych, noszonych przez pilotów i innych członków personelu latającego. Popularna „gapa” to jeden z najbardziej znanych symboli polskiego lotnictwa wojskowego. Odznakę nosili polscy lotnicy okresu międzywojennego i Polskich Sił Powietrznych z II wojny światowej.