Skąd trudności z datowaniem dzieł Piotra Michałowskiego? Artysta, będąc osobą zamożną, nie wystawiał swoich prac na sprzedaż. Nie umieszczał na swoich dziełach sygnatur i dat, co znacznie utrudnia ustalenie chronologii ich powstawania.
Specjaliści radzą sobie z tą trudnością, analizując nie tylko stylowy, ale również materialny aspekt twórczości artysty, tj. krosna, płótna, podobrazia papierowe i tekturowe, przeklejenia, zaprawy i pigmenty używane przez Michałowskiego. Przypisują następnie stosowane przez niego materiały do tych, które były dostępne w miejscu, w którym akurat przebywał.

Rzeźba jest wizualizacją stanu ducha. Bardzo trudno jest przekazać depresję, bo brakuje słów, a dostępne sposoby mówienia o niej są zbanalizowane do granic nudy. Obraz okazuje się nośnikiem znacznie bardziej pojemnym i wrażliwym, niż słowo czy poezja. Leżąca postać zalana jest „czarną wydzieliną duszy”.

W latach 1900–1910 na Dębnikach, wówczas jeszcze poza granicami administracyjnymi Krakowa, funkcjonowała fabryka fajansów J. Niedźwiecki i S-ka. Stosunkowo krótką działalność tej niewielkiej manufaktury można uznać za zjawisko, nie tyle z przemysłowego, co artystycznego punktu widzenia. Jednolitą produkcję charakteryzowała przede wszystkim inwencja w zakresie form i dekoracji oraz wysoki poziom wykonania tych modernistycznych wyrobów, szczególnie widoczny na tle lokalnej wytwórczości, ale również w konfrontacji z zagranicą.

Czy można ususzyć ciało w zielniku? Zapytam mocniej: czy można ususzyć żywe ciało w zielniku? Jeszcze mocniej: czy można ususzyć w zielniku ciało swojego dorastającego syna? „Ususzyć” w sensie „utrwalić”, „zachować”, kiedy tak dobrze jak Alina Szapocznikow się wie, jak ciało ludzkie jest nietrwałe, jak stawia nam granice, poza które sięgnąć po prostu nie możemy, granice, za którymi w końcu nas nie ma; kiedy się wie, że gdy nasze ciało umiera, to my umieramy wraz z nim? 

Maria Sobańska (1887–1948) należała do hrabiowskiego, wpływowego rodu Skrzyńskich, którzy w XIX wieku stali się właścicielem pobliskiej Gorlicom wsi Zagórzany. Była siostrą Aleksandra Józefa Skrzyńskiego, znanego przed wojną dyplomaty i polityka, premiera Drugiej Rzeczypospolitej w latach 1925–1926... 

Polichromowana, drewniana rzeźba przedstawiająca klęczącego anioła ze świecznikiem w lewej ręce. Postać ubrana jest w długą ciemnozieloną tunikę oraz brązowy płaszcz.
Rzeźba została odnaleziona w zniszczonej kaplicy św. Kunegundy na Boczańcu na 1. poziomie wielickiej kopalni soli.

 

Wyczerpanego improwizacją, omdlewającego wieszcza podtrzymują dwie kobiece postaci. Figura Mickiewicza zdaje się wyłaniać z nieregularnej bryły, bliskiej chętnie stosowanemu przez Szymanowskiego motywowi morskiej fali. Ten nieco teatralny sposób ukazania postaci ma podkreślić wysiłek towarzyszący powstawaniu wybitnej poezji. W interpretacji Wacława Szymanowskiego, zgodnej z romantycznym obrazem poety, Mickiewicz tworzy pod wpływem nadprzyrodzonego natchnienia.

Praca Oil spills została została wykonana w technice ceramicznej, która nieodłącznie kojarzy się z kulturą chińską. Porcelanowe obiekty zostały wypalone w tradycyjnych piecach w Jingdezhen. Sześć elementów z Kolekcji MOCAK-u, które symulują plamy ropy, pochodzi z instalacji składającej się z 25 części. Praca jest komentarzem do współczesnych uwarunkowań ekonomicznych. Jest to symboliczne „zaplamienie” świata przez ropę, która jako surowiec wpływa na politykę międzynarodową.

Rzeźba 7+1 składa się z ośmiu walców solnych osadzonych w betonowych osłonach. Ostatni z walców obraca się w dyskretny sposób. Walce zostały wykonane z soli pochodzącej z kopalni w Kłodawie, charakteryzującej się brązowo-brunatnymi zanieczyszczeniami, które powodują, że każdy z walców jest trochę inny.

Scena przedstawia boginię Afrodytę, która nachyla głowę w stronę uskrzydlonego Amora, by posłuchać, co ten ma jej do powiedzenia. Zagadkowy uśmiech bogini sugeruje frywolny charakter rozmowy. Warsztatowa wirtuozeria: nieskazitelnie gładki modelunek i pieczołowicie oddane szczegóły — to typowe cechy sztuki rzeźbiarskiej Wiktora Brodzkiego.