|
 Skrzynia cechu kuśnierzy w Kętach Kęty były znanym ośrodkiem rzemieślniczym. Wśród wielu przedstawicieli uprawianych tu rzemiosł prężnie działali również kuśnierze. Założyli własny cech, do którego później dołączyli kapelusznicy i krawcy. Sam patron muzeum – Aleksander Kłosiński – również pochodził z rodziny kuśnierskiej i dobrze znał zwyczaje cechowe. Skrzynia kuśnierzy została wykonana prawdopodobnie w pierwszej połowie XIX wieku. |
 Pudernica Okrągłe pudełko z pokrywką, pełniące najpewniej rolę pudernicy, w kolorze mlecznym, zdobione medalionami oraz malowanym kolorowym wzorem kwiatowym. |
 Skrzynia wianna Skrzynia wchodziła w skład posagu panny młodej. Dziewczyna gromadziła w niej swoje wiano — ubrania: świąteczne koszule, halki, spódnice, zapaski, chusty, prawdziwe korale, płótno domowej roboty, czasem haftowane obrusy. Podczas „przenosin” do domu męża otwierano wieko skrzyni, by sąsiedzi mogli zobaczyć zgromadzony posag. |
 Skrzynia z 1673 roku Obiekt znajduje się w zbiorach muzealnych od 1979 roku. Według relacji poprzedniej właścicielki eksponatu, skrzynia pochodzi z kościoła św. Małgorzaty w Nowym Sączu, skąd przed laty otrzymał ją jej mąż. |
 Amfora alabastrowa Prezentowana amfora służyła do przechowywania pachnideł. Na prostokątnej podstawie znajduje się okrągła stopa otoczona wieńcem, tuleja gładka. |
 Malowana skrzynia posagowa wadowicka Na podstawie ogólnej analizy można stwierdzić, że prezentowana malowana skrzynia posagowa spełnia wymogi kanonu skrzyń wadowickich. Skrzynia ma kształt pudła z wiekiem, a jej malatura jest wykonana w czterech kolorach: białym, żółtym, czerwonym i ciemnozielonym stanowiącym tło. Ściana frontowa posiada dwa pola zdobnicze w formie kwadratów; uproszczone motywy roślinne. |
 Skrzynia cechu młynarzy i piekarzy w Kętach Skrzynia cechowa nazywana była też skarbcem, ladą lub matką. Ta, należąca do cechu młynarzy i piekarzy w Kętach, wykonana jest z drewna jaworowego i pochodzi z początku XIX wieku. W przeciwieństwie do pozostałych kęckich skrzyń cechowych jest prosta w formie, nie posiada żadnej skrytki, ani dekoracji malarskiej. Tym, co ją wyróżnia, są okucia, które sprawiają, że wygląda bardzo efektownie. |
 Skrzynia cechu szewców w Kętach Skrzynia cechowa, często nazywana też matką, była dla braci cechowych najważniejszym przedmiotem. Wiązało się to z funkcjami, jakie pełniła. Przede wszystkim stanowiła skarbiec, w którym składano statuty, księgi i inne ważne dokumenty, nierzadko chowano w jej sprytnie ukrytej skrytce pieniądze i klejnoty cechowe. Szewcy w Kętach byli wyjątkowo prężnym środowiskiem. Zabiegali o to, by podbić swoimi znakomitymi wyrobami okoliczne rynki, co im się też udawało. |
 Orawska skrzynia malowana Prezentowany obiekt to wysoka, ciemnozielona skrzynia, wsparta na czterech profilowanych nóżkach z szufladą na dole. Ścianę licową zdobi dekoracja malarska w postaci stojących prostokątów o wklęsło ściętych narożnikach, wyodrębnionych z tła miodowym kolorem i wąską bordową ramką. Środek pól zdobią trójgałązkowe kolczaste bukiety wyrastające z dzbanów. Rysunkiem zbliżone są do naturalnych kwiatów polnych, tylko kolorystyka — czerń, bordo, biel — oraz fantazyjne ulistwienie nadają im nierealistyczny wygląd. Charakter malatury z tendencją do naturalizmu wskazywałby na późną produkcję, a jej nieporadne malarstwo świadczyłoby o wiejskim warsztacie, czy nawet indywidualnej, a nie seryjnej produkcji. |
 Drewniana skrzynia malowana z szufladką Skrzynie wianne, posagowe stanowiły tradycyjne wyposażenie panny młodej wnoszone przez nią do nowego gospodarstwa. Stawiało się ją naprzeciw drzwi wejściowych, w widocznym miejscu. Duża, malowana była powodem do dumy. |
 Malowana skrzynia posagowa wadowicka z 1897 roku Skrzynie posagowe były niegdyś nieodłącznym elementem umeblowania niemal każdego domu. Często przekazywane z pokolenia na pokolenie, przemalowywane, odnawiane, z czasem mogły znacznie odbiegać kolorystyką i zdobieniami od swego pierwotnego wyglądu. Ich wrogiem były czas i moda, a także coraz tańsze, a przez to dostępniejsze szafy. |
 Skrzynia na zboże „sąsiek” Tradycyjnie nazwą „sąsiek” określa się jedno z pomieszczeń znajdujących się w stodole. W tym wypadku nazwa ta odnosi się do drewnianej skrzyni, zazwyczaj stojącej w sieni lub w komorze za sienią, która przeznaczona była do przechowywania ziarna na siew. Sąsiek, znajdujący się w zbiorach Muzeum... |
 Skrzynia cechu krawców i cechów pokrewnych w Kętach Lada cechu krawców jest najstarszą skrzynią cechową w kolekcji Muzeum im. Aleksandra Kłosińskiego w Kętach. Kęccy krawcy założyli jeden najstarszych cechów w mieście, do nich należy też najstarszy zachowany statut, wydany przez króla Zygmunta Augusta w 1558 roku, w którym jest również mowa o skrzyni cechowej. Niestety skrzynia z tego okresu się nie zachowała, natomiast w zbiorach muzeum eksponowana jest nieco młodsza, bo wykonana w 1792 roku. |
 Flasza na korzenie Cylindryczna flasza, zamykana zakrętką zaopatrzoną w uchwyt (antabę), bogato dekorowana plastycznym ornamentem roślinno-figuralnym. Naczynie służyło do przechowywania zamorskich, drogich przypraw i – jako przedmiot luksusu – było bogato dekorowane przez mistrza sztuki miedzienniczej. |
 Skrzynia cechu bednarzy wielickich Skrzynia wykonana jest z drewna dębowego, z intarsją z drewna jesionowego. Intarsja przedstawia dwa aniołki, pomiędzy nimi drewnianą wannę piekarską (na wieku) oraz dwa pobijaki, cyrkiel i topór (na ścianie przedniej). Po bokach skrzyni znajdują się metalowe uchwyty, w środku schowek na przywileje cechowe... |
 XIX-wieczna puszka aptekarska Drewniana puszka apteczna w kształcie kielicha, na krótkiej i gładkiej stopie na planie koła, na cokole. Czara wydłużona, gładka z napisem... |
 Puszki apteczne drewniane z XVIII wieku Drewniane puszki apteczne pochodzą z drugiej połowy XVIII wieku. Naczynia wykonane z drewna lipowego zostały pokryte warstwą polichromii w kolorze czerwonym. Na brzuścu w owalnym, rokokowym, ozdobionym złotym ornamentem kartuszu umieszczono nazwy surowców, do których przechowywania były... |
 Naczynie apteczne szklane z XVIII wieku Naczynie pochodzi z drugiej połowy XVIII wieku, jest wykonane z bezbarwnego szkła. Na naczyniu znajduje się biały szyldzik z sygnaturą pisaną dwubarwną majuskułą: „ESS. THERIACALIS” (Essentia theriacalis) syn. Tinctura theriacalis. W skład leku wchodził m.in. teriak. |
 Szafka na trucizny Pomalowana na czarno szafka służyła do przechowywania w aptece leków o silnym działaniu. Zwykle na takiej szafie umieszczano napis Venena (łac. veneum — trucizna) oraz malowano symbole czaszki i skrzyżowanych piszczeli. Na drzwiach prezentowanej szafki zostały wymalowane białą farbą... |
 Szafa żywnościowa Prezentowany mebel prawdopodobnie był wykorzystywany jako tzw. szafa żywnościowa — przechowywano w niej żywność. Jest to szafa śląska z XVIII wieku o szerokim froncie, zaopatrzona pośrodku w dwoje ozdobnie profilowanych jednoskrzydłowych drzwiczek, oddzielonych od siebie umieszczoną pośrodku szufladą. Płyciny drzwi są bogato polichromowane w motyw rajskich ptaków umieszczonych na niebieskim tle i siedzących na koszach wypełnionych owocami. Cała malatura obwiedziona została profilowanymi listwami o łamanych konturach. |
