|
 Parochet — zasłona na szafę ołtarzową w synagodze Przepiękna zasłona na szafę ołtarzową w synagodze, wyprodukowana w Nowym Jorku tuż przed wybuchem II wojny światowej i sprowadzona do Polski przez uwiecznionego wyszytym napisem donacyjnym fundatora, pana Cwi, syna Johoszuy Lehra. |
Czy wiesz, że O kolędowaniu, czyli obrzędowym składaniu życzeń noworocznych Życzenia noworoczne składane domownikom w odwiedzanych przez kolędników domach wyrażane były nie tylko słownie, poprzez odśpiewanie tak zwanych kolęd życzących oraz okolędowań kierowanych do każdego z mieszkańców. Oddawano je również poprzez sens życzeniowy elementów obrzędowych, czyli rytualnych zachowań kolędników i symboliczne znaczenie ich strojów i rekwizytów. |
 Kielich wiwatowy weselny Marcina Mikołaja Radziwiłła herbu Trąby i Aleksandry z Bełchackich herbu Topór Huta szkła w Nalibokach w dobrach nieświeskiej linii Radziwiłłów została założona przez księżnę Annę z Sanguszków Radziwiłłową, wdowę po Karolu Stanisławie, w roku 1722. Huta była bardzo nowoczesna i znakomicie zorganizowana, nie ustępowała innym europejskim przedsięwzięciom gospodarczym tego rodzaju. |
 Maska pośmiertna Karola Szymanowskiego Po Karolu Szymanowskim pozostało niewiele pamiątek i dzieł sztuki bezpośrednio z nim związanych. Dlatego też maska pośmiertna jest wyjątkowym dokumentem. Cierpiący na gruźlicę Szymanowski zmarł w klinice Le Signal w Lozannie. Maska została wykonana tuż po jego śmierci, przez szwajcarskiego rzeźbiarza Luciena Julesa Delerse. |
 Fotografia „Sprzedawanie palm do święcenia pod kościołem marjackim w Krakowie” Leopolda Węgrzynowicza Wśród darów przekazanych MEK przez Leopolda Węgrzynowicza znajdują się rzeźby, obrazy na szkle, stroje, archiwalia, przedmioty związane z obrzędowością... Jednak Muzeum zawdzięcza mu znacznie więcej, niż można wyczytać z kart inwentarza, który zresztą w pierwszych latach funkcjonowania MEK, współtworzy, pomagając przy katalogowaniu i inwentaryzowaniu muzealnych zbiorów. |
 Relief mitraicki Prezentowany obiekt pochodzi z Carnuntum, rzymskiego obozu legionowego i miasta położonego nad Dunajem między Wiedniem a Bratysławą. Płaskorzeźba wykonana w głębokim reliefie przedstawia scenę zabijania byka przez Mitrę. Bóstwo, ubrane w rzymską tunikę i czapkę frygijską, przytrzymuje zwierzę... |
 Światowid ze Zbrucza Prezentowany posąg został znaleziony w 1848 roku w rzece Zbrucz, w pobliżu wsi Liczkowce (obwód tarnopolski, Ukraina). Posąg ma formę czworobocznego słupa zwieńczonego czterotwarzową głową pod wysoką czapką. Przedstawienia wykonane są w układzie trójpiętrowym, z podziałem zaznaczonym listwami plastycznymi. |
 Pucharek kiduszowy Kidusz tłumaczy się z języka hebrajskiego jako „uświęcenie”. Ceremonię tę odprawia się na rozpoczęcie szabatu lub innych świąt, odmawiając specjalne błogosławieństwo nad pucharem czerwonego, słodkiego wina (ewentualnie soku z czerwonych winogron). |
 Żydowski pierścień zaślubinowy Pierścień zaślubinowy żydowski, zakupiony w 1985 roku w „Desie”. Nic nie wiemy o jego właścicielce. Obrączkę ozdobiono filigranem układającym się w spiralny wzór oraz hebrajskim napisem Mazel Tow (z hebr. „Na szczęście”). |
 Chanukija ze sztibla Samuela Rotha Nietypowa chanukija została osadzona na drewnianej podstawie, w której połowie znajduje się utworzona z dwóch desek ścianka, wzmocniona kolejną deska i metalową plakietą od tyłu. Do ścianki, od frontu przymocowano odlewany, żeliwny świecznik. |
 Kadzielnica (trybularz) Jan Branicki z Ruszczy, starosta Niepołomicki w latach 1585-1611, szczególnie dbał o kościelne paramenty (szaty, naczynia liturgiczne i wszelkie sprzęty niezbędne do sprawowania liturgii i celebrowania kultu), fundując dla niepołomickiej świątyni: ornaty, dalmatyki, kapy, alby, kadzielnicę czy ampułki; jego żona Anna: obrusy ołtarzowe, welon, monstrancję i czarną zasłonę na ołtarz używaną podczas Wielkiego Postu. Kadzielnica będąca namacalnym dowodem jego czasów nosi wokół czaszy inskrypcje w języku łacińskim następującej treści: „IOANES DE RVSCZA BRANICZKI WENATOR CRAC’ CAPITANEVS NIEPOLOMIENSIS ECCLESIE DONAVIT”. |
 Feretron przedstawiający św. Annę Samotrzeć i Chrystusa w koronie Zabytek datowany jest na 1 połowę XVIII wieku i pochodzi z rozebranego w 1894 roku szczawnickiego drewnianego kościoła, wzniesionego w 1550 roku. |
 Żydowska obrączka ślubna Żydowskie obrączki ślubne, zgodnie z nakazami religijnymi, były skromne, bez szlachetnych kamieni. Panna młoda nie powinna była bowiem mieć wrażenia, że otrzymuje przedmiot dużej wartości, ponadto w ten sposób zacierane były między małżonkami różnice majątkowe. |
 Maszkara „Dziad śmigustny” Piotra Opacha Dziad śmiguśny (również tzw. dziad śmigustny, słomiak), przebranie chłopca lub młodego mężczyzny chodzącego od domu do domu „po śmigusie” w Poniedziałek Wielkanocny w Małopolsce, we wsiach w okolicach Limanowej.
Drewniany stelaż–manekin imituje postać stojącego człowieka. Ręce, nogi oraz tułów okręcone są ściśle przylegającymi do marynarki i spodni, zakrywającymi całą postać słomianymi warkoczami tworzącymi „ubranie” postaci wraz zapięciem na guzy z patyczków i słomiane pętelki. |
 Świecznik chanukowy w stylu modernistycznym Chanuka to trwające osiem dni żydowskie święto świateł, w sensie historycznym upamiętniające zwycięskie powstanie Machabeuszy przeciwko Grekom, za czasów panowania Antiocha IV Epifanesa, w sensie etycznym zaś stanowiące upamiętnienie ocalenia judaizmu, w II wieku p.n.e. jedynej istniejącej religii monoteistycznej opartej na spójnym systemie wartości moralnych. |
 Chrzcielnica Kamienna chrzcielnica z 1422 roku. Ma kształt kielicha. Stopa na planie koła, w formie ściętego ostrosłupa, gładka. W miejscu nodusa pierścień pokryty ornamentem sieciowym z trzema tarczami herbowymi, w tym jednej brakującej. |
Czy wiesz, że Chrzcielnice w Polsce Historia chrzcielnic siega początków chrześcijaństwa na ziemiach polskich. Najstarsze romańskie chrzcielnice najliczniej zachowały się na terenach dawnego państwa zakonu krzyżackiego oraz na Śląsku. Z kolei najwięcej chrzcielnic późnogotyckich znajduje się na terenach dzisiejszej Małopolski. Do XVI/XVII wieku wyposażenia wnętrza sakralnego jeszcze często wykonywane były z kamienia, licznie zachowane przykładowo na Śląsku. W nowożytności częściej jednak wykonywano je z drewna, przez wzgląd na jego dostępność i mniejszy koszt materiału, pokryte polichromią, bądź marmoryzacją, imitowały kamień. Z kolei w bogatszych parafiach, w większych ośrodkach miejskich zastępowano je w latach późniejszych nowymi, odlanymi najczęściej z brązu, stare niszcząc. |
 Świecznik chanukowy synagogalny Świecznik pochodzi najprawdopodobniej z synagogi Wysokiej w Krakowie. W czasie II wojny światowej został zrabowany przez Niemców i przeniesiony do piwiarni, która znajdowała się w tym okresie na wzgórzu wawelskim. Po 1945 roku przechowywany w Państwowych Zbiorach na Wawelu, skąd w 1980 roku przekazany został do zbiorów Muzeum Historycznego Miasta Krakowa. |
 Feretron przedstawiający „Serce Matki Boskiej” oraz „Serce Jezusa” Na profilowanej podstawie z otworami na drążki, dwa obrazy malowane na desce w profilowanej ramie, ujęte po bokach falistą wstęgą. Górną, wyciętą faliście krawędź wieńczy krzyżyk. Feretron pomalowano farbą olejną koloru kobaltowego. |
 Świecznik chanukowy Powstał prawdopodobnie na przełomie XIX i XX wieku. Jego stopa wsparta jest na trzech leżących lwach. Profilowany trzon zakończono figurką orła z rozpostartymi skrzydłami. |
